Zawgyi
ညအခ်ိန္ထြက္ေျပးျခင္း
အသားကပ္ေဘာင္းဘီေတြကို ခ်စ္ျမတ္နိုးၿပီး တစ္ဘဝလံုး အရွက္မရွိ ေနထိုင္လာေသာ ေခ်ာင္စစ္ခ်ီဟာ သူ႔ရဲေဘာ္ေတြကို နွလံုးတုန္ေစေလာက္တဲ့ ရိုလာကိုစတာႀကီး ေပးစီးခဲ့ေလတယ္။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔ေတြ သစ္ပင္ေပၚမွာ လူသားသစ္သီးေတြလို တြဲေလာင္းျဖစ္ေနတာက သိပ္ၿပီးရွက္စရာမေကာင္းေတာ့ဘူးလို႔ ခံစားလာရၿပီ။
ခ်ီယန္က ေခ်ာင္စစ္ခ်ီကို ၾကည့္လိုက္ၿပီး : "ေဟး ဘာျဖစ္လို႔ ျပန္လွည့္ေျပးလာတာလဲ?"
သူတို႔ရဲ႕ Plan Bအရ ပါဆယ္ထုပ္ေတြ လက္ခံတဲ့ အေဆာက္အဦးက အႏၲရာယ္ မကင္းရင္ အရင္ဆံုး နီးစပ္ရာ သစ္ပင္ေတြေပၚ ေျပးတက္ပုန္းၿပီး ေနာက္မွနည္းလမ္းအသစ္ ထပ္စဥ္းစားၾကမယ္လို႔ လူတိုင္းက သေဘာတူထားၾကတာ။ ေရွ႕ဆံုးကေျပးတဲ့ ေခ်ာင္စစ္ခ်ီတစ္ေယာက္ တပ္ျပန္ဆုတ္လာပံုအရ ထိုအေဆာက္အဦးမွာ ျပႆနာတစ္ခုခု ရွိေနပံုပဲ။
"No Way" အတန္းေဖာ္ဂြၽန္က စဥ္းေတာင္မစဥ္းစားဘဲ ေျပာခ်လာတယ္။
ခ်ီယန္က ထိုခပ္ျပတ္ျပတ္ အေျဖေၾကာင့္ တံေထြးသီးကာ မ်က္နွာႀကီး မည္းေမွာင္သြားေတာ့တယ္။
စုန္႔ေဖးမွာေတာ့ ပဲေလွာ္ၾကား ဆားညပ္ေနေတာ့တယ္။ သူ ခ်ီယန္ အေဆာ္ခံရတာကို ျမင္ခ်င္ေပမယ့္ ဒီလိုႀကီးကေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး : "ေခ်ာင္စစ္ခ်ီ မင္းရူးသြားၿပီလား ငါတို႔၅ေယာက္က မင္းေနာက္လိုက္ၿပီး သစ္ပင္ေပၚ တက္ပုန္းေနရတာ ငါတို႔ကို ဘာျဖစ္ေနမွန္း ေျပာမျပဘဲနဲ႔ ဘာလုပ္ေစခ်င္တာလဲ?"
ေခ်ာင္စစ္ခ်ီဟာ အျပစ္တင္ခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ ခဏတာ ေၾကာင္အသြားၿပီးေနာက္ အထင္လြဲေနရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းကို နားလည္သြားကာ မ်က္နွာကို ရႈံ႕မဲ့လိုက္ရင္း ျပန္ေျပာေတာ့တယ္ : "ငါေျပာတဲ့ no wayဆိုတာ လမ္းမရွိဘူး no door တံခါးမရွိဘူးလို႔ ေျပာခ်င္တာကြ! ပါဆယ္ေဆာင္က ဝင္ေပါက္မွာ တံခါး႐ြက္မရွိေတာ့ဘူး တံခါးေဘာင္ႀကီးပဲ က်န္ေတာ့တယ္! ငါတို႔ေတြ ဒီေလာက္ရက္ေတြ အမ်ားႀကီး ေန႔ေရာညပါ ေသအတူရွင္မကြာ ျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ့ၿပီးမွ မင္းတို႔ေတြ ငါ့စကားကို ဒါေလးေတာင္ နားမလည္ၾကဘူးလား!"
YOU ARE READING
ဇွန်ဘီတက္ကသိုလ်(ဇြန္ဘီတကၠသိုလ္)
FanfictionBoth Zawgyi and Unicode. ဇြန္ဘီေခတ္ပ်က္ႀကီး၏ ယုတၱိဆန္ေသာ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္။ ဇာတ္ေကာင္မ်ားဟာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသာ ျဖစ္ၾကၿပီး ထူးျခားစြမ္းရည္မ်ား မရွိၾကသလို သူမတူေအာင္ သာလြန္ထက္ျမက္ေသာ ဦးေနွာက္ဉာဏ္ရည္မ်ားလည္း မပိုင္ဆိုင္ၾကေပ။ ဇွန်ဘီခေတ်ပျက်ကြီး၏ ယု...
