Zawgyi
ျမဴထုထဲသို႔ ေရွ႕ဆက္တိုးျခင္း
ဇြန္ဘီကပ္ပ်က္ႀကီးရဲ႕ ၅ရက္ေျမာက္ေန႔ မနက္ေစာေစာမွာ ေယာက္်ားေလးေဆာင္၂နဲ႔၃မွာေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြအားလံုး ၁၉၈၀ခုနွစ္ေတြက ဒစ္စကိုသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ၾကားလိုက္ၾကရၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ေဖာ္မျပနိုင္ေလာက္ေအာင္ ရင္းနွီးေနတဲ့ စူးရွရွ ညႇီစို႔စို႔ ေသြးနံ႔ျပင္းျပင္းကို အနံ႔ရခဲ့ၾကတယ္။ ရဲတဲ့ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဝရံတာေလ်ွာမွန္တံခါးေတြကိုဖြင့္ကာ အျပင္ဖက္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့ေပမယ့္ ျမဴေတြထူထပ္သိပ္သည္းေနတာေၾကာင့္ ဘာကိုမွ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ၾကရဘူး။
ဘယ္သူမွ မျမင္နိုင္တဲ့ ျမဴထုထဲမွာေတာ့ ေက်ာင္းသား၅ေယာက္ဟာ အသက္ေအာင့္ကာ သတိရွိရွိနဲ႔ ျမဴထုထဲကို ေရွ႕ဆက္တိုးေနခဲ့ၾကတယ္။
သူတို႔ငယ္ငယ္တုန္းက မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ကစားခဲ့ၾကတဲ့ တူတူပုန္းတမ္း ကစားပြဲလိုပဲ မ်က္နွာမဲ့ ဇြန္ဘီဟာ ေက်ာက္တံုး- စကၠဴ- ကတ္ေၾကး ကစားပြဲမွာ ရႈံးသြားတာေၾကာင့္ မတတ္သာဘဲ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး လိုက္ဖမ္းရတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္လိုျဖစ္ကာ သူတို႔၅ေယာက္ကေတာ့ လူလည္က်ကာ အစသန္တဲ့ ေကာင္ေလးေတြလို အနားကေန ပြတ္ကာသီကာျဖတ္ကာ ေၾကာင္ေတြလို ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး ဖြဖြေလး တိတ္တဆိတ္ ခ်ဥ္းကပ္လာၾကတယ္။
စုန္႔ေဖးနဲ႔ တျခားသူေတြကေတာ့ ေလာ္ကန္းဟာ ဘာေၾကာင့္ဒီျခင္ဖ်န္းေဆးဘူးႀကီးကို လြတ္ေျမာက္ရာ လမ္းတစ္ေလ်ွာက္ သယ္လာရသလဲဆိုတာ နားမလည္ခဲ့ၾကဘူး။ အထူးသျဖင့္ ဒီလိုေဆာင္းရာသီ အခ်ိန္ႀကီးမွာ သူဟာ ေပါက္ကြဲထြက္သြားသလို ေအးျမတဲ့ အေငြ႕အသက္ပါဝင္တဲ့ ဘူးကိုေတာင္ တမင္သက္သက္ ေ႐ြးထည့္လာေသးတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း အရမ္းကို အသံုးဝင္တယ္။ ဒီျဖန္းေဆးက သူတို႔ရဲ႕လူနံ႔ကို အျပည့္အဝ ဖံုးကြယ္ေပးထားတယ္။ ပိုၿပီးအမႊမ္းတင္ရရင္ အခုခ်ိန္မွာ သူတို႔ရဲ႕မ်က္နွာေတြ၊ လက္ေတြ၊ လည္ပင္းေတြ ဒါမွမဟုတ္ ဖံုးကြယ္ထားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းေတြမွာေတာင္ ထိုေမွာ္ေဆးရည္ေတြနဲ႔ ျဖန္းထားမွန္း လံုးဝကို မခံစားရဘူး။
YOU ARE READING
ဇွန်ဘီတက္ကသိုလ်(ဇြန္ဘီတကၠသိုလ္)
FanfictionBoth Zawgyi and Unicode. ဇြန္ဘီေခတ္ပ်က္ႀကီး၏ ယုတၱိဆန္ေသာ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္။ ဇာတ္ေကာင္မ်ားဟာ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသာ ျဖစ္ၾကၿပီး ထူးျခားစြမ္းရည္မ်ား မရွိၾကသလို သူမတူေအာင္ သာလြန္ထက္ျမက္ေသာ ဦးေနွာက္ဉာဏ္ရည္မ်ားလည္း မပိုင္ဆိုင္ၾကေပ။ ဇွန်ဘီခေတ်ပျက်ကြီး၏ ယု...
