philophobia

18

arkadaslar ozgur gozde ile birlikte oldugu zaman aralarinda sadece 6 yas varmis ve ozgurun ilk ogretmenlik yiliymis🫂 ortada igrenc bi durum yok bence

--

4 Ocak 2020

-Eflin-

"Sen gece uyumadın mı abi?"

Arabayı sürmeden önce ve sonrasında öyle çok esnemişti ki, ağzının ortasına çakasım gelmişti artık.

"Yani." Dirseğini araba koltuğuna dayadı ve frene basıp tıkanan trafiği izlemeye başladı, "Biraz senin test kitaplarından çözeyim derken, dalmışım."

Cümlesini bitirdikten sonra başını arkaya yaslayıp bu saniyelik fırsatı gözlerini kapatarak değerlendirdi. Gece gerçekten çok yorulmuş olmalıydı.

"Dün okulumun nasıl geçtiğini sormadın hiç."

Cümlemi duyar duymaz gözlerini açıp çözemediğim bir duyguyla bana döndüğünde, gerçekten sormadığını hatırlayıp vicdan azabı çektiğinin farkındaydım.

Ben ise gülmemek için zor duruyordum. Amacım sadece gıcıklık yapmaktı, sorup sormaması umurumda bile değildi.

"Ben.. Unutmuşum, gerçekten. Nasıl geçti günün? Sınıfa alışabildin mi?"

O an abime karşı öyle büyük bir sevgi patlaması yaşadım ki, gülümsemem istemsizce yüzümde büyüdü. İlgiyle cevabımı beklerken sadece başımı omzuna yasladım. "Biraz malsın ama seviyorum seni kerata."

Aniden önündeki araba hareket ettiği için tekrar direksiyonu elleri arasına aldı ve gaza bastı. "Düzgün konuş."

Eğer kıkırtılarını duymuyor olsaydım bir ihtimal trip attığını düşünebilirdim.

Onun en belirgin özelliği buydu zaten. Senden nefret ediyormuş gibi gözüküp, aynı zamanda iyi hissetmen için her şeyi yapabilecek kabiliyete sahip olabilirdi.

O olmasa nasıl dayanırdım hiç bilmiyorum.

"Beyza ile tanıştın mı?" diye sordu başımı yasladığım omzunu daha rahat bir konuma almak için biraz kıpırdandıktan sonra.

"Gibi gibi." Kızla sadece beş diyalog kurduğumuz iki saati aklımda tartıyordum. "Herhalde beyza-bayanza diye espri yaptığım için benimle hiç konuşmadı."

Başım hâlâ omzunda olduğu için yüz ifadesini göremiyordum ancak göz devirdiğinden emindim.

"Ben olsam ben de konuşmazdım."

Sonra derin bir iç çekti, "Ama onun konuşmama sebebi bu değil. Garip bir iletişim sıkıntısı var."

"Klasik gençlik." dedim, "Sosyal anksiyete falan işte."

"Onun gibi binlerce öğrenciyle daha karşılaştım Eflin," Başını bana doğru çevirdiğini hissettiğimde omzunu bıraktım ve göz teması kurduğumuz an konuşmaya devam etti. "..sınav senesindesiniz, stres altında olmanız gayet normal."

"Ama bence bu stres sadece bir soru sormamla ağlanılacak derecede olmamalı. Onda kesinlikle daha farklı bir şeyler var."

"Belki de vampirdir."

Hiçbir şeyi ciddiye alamayan birine bu konuyu açtığını fark ettiğinde göz devirerek tekrar trafiğe odaklandı ve bir daha konuşmamak üzere sustu.

Gülüyordum ama dediklerini düşünüyordum da. Bugün kesinlikle o kızla biraz daha konuşmam gerekiyordu.

-Beyza-