S1:The Only Girl of Section Z | COMPLETED

CHAPTER 30

CHAPTER 30

Tristan's P.O.V

Pagdating ko sa school ay pinark ko kaagad ang kotse ko.Bumaba na ako bit-bit ang bag.Hindi pa ako nakakailang hakbang ay nakita ko ang kotse ni Zander na paparating.

Tssk cheap as always…

I chuckled at maglalakad na sana nang bigla nalang may lumabas sa kotse ni Zander kahit hindi pa naman ito nakapark at mas nagulat ako because it's Shianna.Bumaba siya nang hindi pa naman nakapark ang sasakyan ni Zander at dire-diretsong naglakad papasok ng school.Tumingin ako kay Zander and I saw shocked reaction on his face.Sino ba naman ang hindi mabibigla sa ginawa ni Shianna?Tssk.

What the hell?Hindi man lang ba pumasok sa utak ng babaeng yun na delikado yung ginawa niya?and why do I care?Am I?tssk.

I took a heavy sigh at nakapamulsang naglakad sa direksyon kong saang dumaan si Shianna.I'm about to follow her but their is a guy suddenly grab Shianna's wrist.My forehead creased when I realized that the guy is no other than Stanley.

I stopped walking and observing what they're doing.May sinasabi si Stanley kay Shianna pero hindi ko ito masyadong marinig dahil malayo ang pagitan ko sa kinatatayuan nila ngayon.

Hindi ko nalang sila pinansin pa.Lumiko ako sa ibang direksyon para doon dumaan.Wala rin naman akong mapapala kong magmamasid lang ako sa kanila.

PAGPASOK ko sa classroom namin ay rinig na rinig ko mula rito sa labas ang boses ni Rian na sa sobrang lakas ay aabot siguro sa kabilang building.As I turn my gaze in the other side.I saw Rylle.He's watching again that woman na may kasama pang mga babae na nagtatawanan na nasa 3rd floor sa kabilang building.Hindi ko nalang pinansin pa si Rylle.Pumasok na ako sa classroom namin at bigla nalang tumahimik silang Lahat especially Rian na akala mo ay na sa divisoria kung makasigaw.

I just haven't looked at them. I went straight to my chair and sat there.I lay my head on the table and close my eyes.After a couple of minutes ay naramdaman kong may umupo sa katabi kong upuan.Umayos ako ng upo at tinignan kong sino yun and it's Stanley na nakasuot na naman ng ipods sa tenga niya.

Stanley's P.O.V

Hindi pa rin mawala yung gulat ko dahil sa ginawa ni Shianna.Kahit na delikado yung ginawa niya ay para pa rin siyang normal.Huminga ako ng malalim at pumasok na naman sa isip ko ang nangyari kanina.

Flashback…

I'm about to play a music pero nagulantang ako dahil bigla nalang lumabas si Shianna sa sasakyan ni Zander kahit hindi pa naman ito nakapark.Dire-diretso lang siya sa paglalakad.Hindi ko nalang sana papansin pa ang makita ko pero parang may sariling-isip ang mga Paa ko.Kusa itong naglakad para sundan si Shianna at nang makalapit ako sa kaniya I suddenly grab her wrist.Naramdaman kong natigilan siya sa ginawa ko.

“Ano ba Zander—”nagulat ako dahil Akala niya na si Zander ang humatak sa kaniya at nang lumingon siya sakin ay kita ko ang gulat sa mukha niya.

“S-stanley ikaw pala yan.”

“Alam mo bang delekado yung ginawa mo kanina?”seryoso kong sabi.

“H-huh?”sagot niya sakin.Binitawan ko ang braso niya nakapamulsang humarap sa kaniya.

“Bakit mo ginawa yun?”

“Ginawa ang alin?anong ibig mong sabihin?”naguguluhan niyang tanong.Pati ako maguguluhan rin sa kaniya.

What am I doing here?I'm supposedly ignore this woman.But—Hayst!

Bigla nalang kasi ako nakaramdam ng pag-aalala na baka napano siya.Kung hindi niya nabalance ang Paa niya what if natumda siya?tapos nabalian?o di kaya nadapa tapos nagalusan?Saka ano bang paki-alam ko?

“Nevermind…”sagot ko kay Shianna at iniwan siyang nakatayo na naguguluhan.

Tskk..ang slow ng babaeng yun…

End of Flassback...

“Hey…”lumingon ako sa gilid ko and I saw Tristan na masama ang tingin sakin.I ignore him and focused on the music.Hindi na siya nangulit pa.Maya-maya ay pumasok na si Shianna na nakangiti at lumapit naman agad sa kaniya si Rian at yumakap ito sa kaniya.

Required bang magyakapan after na hindi nagkita ng weekend?tssk

Hindi ko nalang sila pinansin pa and I lay down my head on the table.

Shianna's P.O.V

Pagpasok ko ng classroom at naagaw agad ng atensyon ko si Tristan na masamang nakatingin sakin.Umiwas ako ng tingin at lumapit kay Rian.Nagulat ako sa biglaang pagyakap sakin ni Rian.Agad akong bumitaw at tinapunan siya ng masamang tingin.

“Why did you hug me huh?”takang tanong ko kay Rian at lumapit sa upuan ko tsaka nilapag ang bag.Umupo na ako at inayos ang buhok ko.

“Ikaw naman Shianna namiss lang naman kita eh.”Rian answered me and pouted.

Tignan mo'to.Kahit talaga isip bata talaga 'tong si Rian.Hayst.

“Tigilan mo nga yang pagnguso mo.Kala mo naman ikakacute mo yan.”inis king sabi sa kaniya na agad namang sumama ang tingin nito sakin.

The Duality of Rian Saavedra.

Ambilis magpalit ng reaction sa mukha ah.Dinaig pa talaga ang mga plastik naming kapit-bahay.

Maya-maya ay pumasok na si Sir Albert at salamat naman na tumigil na rin sa pangungulit sakin si Rian.

“Good Morning Section Z…”Sir Albert greeted us at dumako ang tingin nito sakin and a small curve form in his lips.Hindi ko sana papansin yun pero parang may ibang meaning eh.Baka naghahallucinate na naman ako.

“Good Morning Sir Albert.”we answered in chorus.

Nagstart nang magdiscuss si Sir at yung iba ay seryoso sa pakikinig.Kahit anong salita at discuss ni Sir Albert ay walang pumapasok sa utak ko.Iniisip ko kasi kung bakit biglaang napadalaw yung Lolo ko sa tuhod sa bahay namin.Usually kasi kapag dumadalaw yan sa bahay ay every may occasions lang o may importanteng sasabihin.

Pagkatapos magdiscuss ni Sir ay nagpaalam na itong umalis dahil nagring na ang bell hudyat na recess time na at mabubuhay na ang mga patay na kaluluwa.Pagkalabas ni Sir Albert ay nag-iisahang lumabas ang mga kaklase kong kumag na pinangunahan pa talaga ni Vince at Rian.Natampal ko nalang ang noo ko and shooked my head.Hinintay ko munang makalabas silang lahat bago ako lumabas.

Nang makalabas na silang lahat ay sumunod na rin ako.

Akala ko ay nakalabas na silang lahat,palabas na sana ako pero nagulat ako dahil may biglang humawak sa braso ko.

“AHY KABAYONG TIPAKLONG!—”I turn around and tinignan kong sinong humawak ng braso ko and then I saw Tristan's face na nagpipigil na tumawa.

“Ilabas mo.Tumawa ka lang.Free naman tumawa eh.Baka kapag pinigilan mo yan kabagin ka pa.”seryosong sabi ko sa kaniya at binawi ko ang braso kong hawak niya.Pagkatapos kong sabihin yun ay tumawa nga ang kumag.

“Haha Nakakatawa...”mapaklang sabi ko sa kaniya.Akala niya siguro nagbibiro lang ako.Tinignan ko siya ng masama.Naglakad na ako at iniwan siya sa loob ng classroom namin na tumatawa pa rin.

Sumakit sana tiyan mo...

Dumiretso lang ako sa paglalakad at walang lingon-lingon.Naramdaman kong may tumabi sakin at sumabay sa paglalakad ko.Tinignan ko kung sino iyon and I saw Tristan na habol ang hininga niya.

“Alam mo bang ang ambilis mo maglakad?pinagod mo pa ako kakahabol sayo.”reklamo niya.Tumigil ako sa paglalakad at hinarap siya.

“Bakit?may nagsabi ba o nag-utos sayo na habulin ako?Alam mo bang nakakapagod humabol sa taong ayaw na magpahabol?”seryoso kong sabi sa kaniya.Kita kong natigilan siya sa sinabi ko.Hindi ko rin alam kong saan galing yung mga salitang yun.Kusa nalang lumabas sa bibig ko.Para rin siyang natamaan sa sinabi ko.Hindi ko alam kung natamaan ba talaga siya o namamalik mata lang ako.Napansin ko ring masama ang tingin sakin ng ibang mga students kaya lumakad nalang ako at iniwan si Tristan na nakatayo pa rin at emotionless.May masama ba sa sinabi ko?Wala naman siguro eh.

|A Q U A V I A M O U R|
[TOGOSZ]