CHAPTER 32

1K 51 7
                                    

CHAPTER 32

Shianna's P.O.V

Myerkules na ngayon at isang araw na ang nakalipas na gumawa ako ng gulo sa loob ng cafeteria.Ang sinasabi rin nilang parysa ko raw ay wala namang nangyari.Nag-assume talaga ako kahapon na may parusa na darating pero wala namang nangyari.Hindi rin kami masyadong nag-uusap ni Rian simula kahapon dahil masama talaga ang loob ko.Akala ko kasi eh kaibigan na nila ako.Yun pala ay hindi dahil wala man lang niisang Section Z ang tumulong sakin.Oo aminin ko wala akong karapatang makaramdam ng ganito dahil bago lang naman ako sa school na'to at bago lang din ako sa section Z na ako lang rin ang nag-iisang babae pero masisisi ba nila ako?may puso rin naman kasi ako.Marunong rin akong makiramdam.

Tahimik lang akong naglalakad papunta sa classroom namin.Hindi ko inintindi at pinansin o tinapunan man lang ng tingin ang mga nakasalubong ko na school mate ko.Wala ako sa mood para makipagtalo o makipag-usap sa kanila.Gusto lang talaga ng tahimik na buhay kahit ngayong araw lang.

Lumiko ako sa kabilang building at napansin kong parang may sumosunod sakin.Nagpatuloy lang ako sa paglalakad at nang malapit na sana ako sa classroom namin ay may humawak sa magkabilang braso ko at bigla nalang akong kinaladkad.

“T-teka sino kayo.Bitawan niyo ako ano ba!”pilit kong inaagaw ang braso ko mula sa pagkakahawak ng dalawang taong nakamaskara pero kahit among gawin ko ay hindi sapat ang lakas ko para mabawi ang braso ko.Naramdaman kong may panyong tumakip sa bibig ko and everything went black.

Vince's P.O.V

Kanina ko pa napapansin na parang wala sa sarili si Rian.Tinatanong ko naman kung anong iniisip niya o may problema ba siya pero palaging "wala naman"yung sagot niya.Gusto ko na ngang batukan 'to pero baka umiyak lang.Lumapit ako sa upuan ni Rian at tumabi sa kaniya.

“Ano ba Vince.Lumayo ka nga.”

“Kanina ka pa eh.Ano bang problema mo?kanina ka pa wala sa sarili mo Rian.”seryoso kong tugon.Agad namang magbago ang reaksyon niya sa mukha.Kung kanina ay naiirita siyang tumingin samin,ngayon naman ay napalitan ng pag-aalala.

Tama nga ako.May problema nga 'to

“So?what is it?”tanong ko sa kaniya at tumayo tsaka humarap sa kaniya.

“Kanina kasi tinext ko si Shianna tapos sineen niya lang ako.Baka kasi masama pa rin loob niya sakin dahil sa nangyari last monday.”malungkot nitong sagot sakin.Bumuntong hininga ako at hinawakan si Rian sa balikat na agad naman itong lumingon sakin.

“Alam mm Rian.Intindihin mo nalang muna si Shianna.Ganun naman talaga ang mga babae eh.Mabilis magtampo.Di bale bukas baka papansinin ka na non.Kaya wag ka nang malungkot dyan.”nakangiti kong sabi kay Rian.Lumiwanag naman ang mukha nito at ngumiti.Bumalik na ako sa upuan ko at umupo roon.Iniisip ko nga rin na bakit wala si Shianna.Imposible namang absent yun.

Dumako ang paningin ko sa direksyon kong saan ang upuan ni Tristan.I'm confused why he's not around.

Imposible naman sigurong coincidence lang na parehas sila ni Shianna na wala ngayon.

Hindi ko nalang pinansin pa at binalik ang paningin ko sa harapan nang pumasok na si Sir Albert.

Stephen's P.O.V

Umayos na kaming lahat ng upo nang mapansin namin si Sir Albert na pumasok na ng classroom namin.

“Good Morning Section Z.”nakangiti nitong bati samin na sinuklian naman naming lahat ng ngiti.

“Good Morning po Sir.”we all answered in unison pagkatapos ay umupo na kami.Dumako ang paningin ni Sir sa upuan ni Shianna at ni Tristan at agad namang ikinakunot ng noo nito na parehong wala ang dalawa.

“Mr.Claveliena and Ms.Madrigal are both not around?”takang tanong nito.

“Yes sir...”Rian answered.

“May nakakaalam ba sa inyo kung asan silang dalawa?o nagtext man lang sa inyo si Mr.Claveliana at Ms.Madrigal?”tanong ulit ni Sir Albert pero umiling lang kami dahil kahit si Rian na malapit kay Shianna ay wala ring alam kong asan siya.Si Tristan naman ay sanay naman kami na palagi yung wala.Huminga ng malalim si Sir at nakangiting humarap samin.

“Ok.. let's start our discussion for today and take down notes nalang kayo para naman may mahiram na notes na ang dalawa ninyong classmate na absent today.”tugon ni Sir at nagsimula na itong magdiscuss.

Stanley's P.O.V

After Sir Albert's discussion ay nagpaalam na ito. I would have put my earphones in my ears but Rian suddenly came to me and next to him is Vince na may dala-dalang pagkain.

“What do you need?”I seriously asked.Lumapit naman ito sakin at hinatak ang upuan ni Tristan palapit sakin saka umupo rito.

“Itatanong ko lang sana kung alam mo ba kung asan si Tristan,Stanley.”Rian asked.

“Oo nga Stanley.Imposibleng wala kang alam kung nasaan si Tristan eh kaibigan mo yun.”sunod namang sabi ni Vince habang ngumunguya-nguya ng junk food.

“Bakit pa ba kayo naninibago Rian?Vince?hindi naba kayo sanay na bigla nalang nawawala si Tristan nang hindi natin nalalaman?”sabi naman ni Stephen nang makalapit ito.

Agad namang sumunod ang iba na lumapit saakin.Seriously?tatanungin nila ako kung nasaan si Tristan?wala ba talaga silang idea kung nasaan si Tristan?or they just pretending na wala silang alam?

“Can you please go back to your sits?Wala akong maiibibigay sa inyong sagot.”seryoso kong sabi sa kanila at sinalpak ang earphones sa tenga ko.Isa-isa naman silang nagsibalikan sa upuan nila at pinikit ko nalang ang mga mata ko.

Shianna's P.O.V

Isa-isa kong binuksan ang mga mata ko pero wala akong naaninag kundi puro itim lang at sobrang dilim pa ng paligid.

“T-teka nasaan ba ako?”mahina kong bulong sa sarili ko.Pilit kong inaalala kong nasaan ako at paano ako napunta dito pero ang naaalala ko lang ay naglalakad ako papunta sa classroom namin nang bigla nalang may humawak sa magkabilang braso ko at may tinakip silang panyo sa bibig ko na may kakaibang amoy dahilan para mawalan ako ng malay.

Napansin ko rin na nakahiga pala ako sa isanng mayabang sofa.Dahan-dahan akong bumangon at kinusot-kusot ang mga mata ko.Tumayo na ako at naglakad kahit madilim ang paligid ay pilit kong hinanap ang pintuan hanggang sa may nabangga ako.

“Aray!”hinawakan ko ang noo ko at hinimas-himas iyon.

“Such a clumsy woman.”napaatras ako sa sobrang gulat nang bigla nalang may nagsalita.

“S-sino ka?nasaan ako?b-bakit ako nandito?i-ikaw ba may dala sakin dito?”nauutal kong tanong.Sobramg bilis ng tibok ng puso ko.Aside sa wala akong alam kung nasaan ako at wala akong idea kung paano ako napunta dito.Natatakot rin ako na baka kung anong gawin sakin ng taong kasama ko ngayon.Bumalik ako dun sa sofa na hinihigaan ko kanina at umupo roon.Naramdaman ko ring may tumabi saakin pero hindi ko nakikita dahil sa sobrang dilim ng paligid.Umusog ako ng kunti sa gilid para hindi makalapit sakin ang lalaking kasama ko ngayon.Oo nararamdaman kong lalaki ito dahil sa boses palang nito.

“S-sino ka?”ulit kong tanong.

“Seriously?hindi mo ba ako nakikilala?I mean yung boses ko hindi mo ba nafafamiliarize?”balik nitong tanong sakin.

“Magtatanong ba ako kung kilala kita?”

Narinig ko siyang bumuntong hininga at sumandal sa sandalan ng sofa.

“Fine...I'm Tr—”

Tristan's P.O.V

“S-sino ka?”

Hindi ba ako kilala ng babaeng ito or nagmamaang-maangan lang siya na hindi niya ako kilala?

“Seriously?hindi mo ba ako nakikilala?I mean yung boses ko hindi mo ba nafafamiliarize?”paniguradong tanong ko sa kaniya.

“Magtatanong ba ako kung kilala kita?”she asked again.

“Fine...I'm Tr—”napatigil ako nang maalala kong hindi niya ako kilala.Means wala siyang idea na ang kasama niya ngayon ay si Tristan.

“I'm Travis,and it's nice to know you...Shianna”

| A Q U A V I A M O U R|
[TOGOSZ]

S1:The Only Girl of Section Z | COMPLETEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon