မ်က္ႏွာမ်ားတဲ့ က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားေ႐ွ႕မွာဆိုရင္ေတာ့ ပင္ကိုယ္ဘဝေလးနဲ႔ ႐ွင္သန္ခ်င္မိတယ္ ....
က်ဳပ္ရဲ႕မ်က္ႏွာဖံုးေတြခြာခ်ၿပီး အစြယ္ေလးေတြ ကြယ္ ဝွက္ရင္းေပါ့...
........ ........ ......... ......... ......... ..........
"အင့္...ကြၽတ္...ကြၽတ္"
ေခါင္းကိုဖိကိုင္ရင္း ၿငီးညဴ ေနတဲ့ လူနာေလးက ေလာေလာလတ္လတ္ အေရးေပၚ အေျခေနျဖစ္သြားရ႐ွာတဲ့ ဆရာဝန္ေလးပင္
"အစ္ကိုေလး သတိရလာၿပီလား"
မ်က္လံုးေတြ အနည္းငယ္ က်ိမ္းစပ္ၿပီးေခါင္းကအံုခဲေနတာေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းအေမးစကားကို မေျဖႏိုင္ေသး ျပတ္သားလာတဲ့ျမင္ကြင္းတို႔ေၾကာင့္ လက္႐ွိအေနအထားကိုတစ္ခ်က္စူးစမ္းလိုက္သည္။
"အခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ေနၿပီပဲ"
အသိစိတ္သည္သတိရခါစမို႔ ေဝေဝဝါးဝါးမ႐ွိ သတိႀကီးသူမို႔ သူေရနစ္ခဲ့မွန္းတန္းသိပါသည္။
"ဟုတ္ပါတယ္ တစ္ေနရာရာက အဆင္မေျပျဖစ္ေသးလား"
"ကြၽန္ေတာ္ အဆင္ေျပပါတယ္ အတြင္းေရးမႉး ၿပီးေတာ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ "
အတြင္းေရးမႉး ကႏုႏုညံ့ညံ့ျပံဳးျပလာကာ ၾကားေနက်စကားတစ္ခြန္းကိုထံုးစံအတိုင္း ဆိုလာပါသည္။
"သခင္ေလးကို ေက်းဇူးတင္ရမွာပါ"
"သူက"
"အစ္ကိုေလး ကိုေရထဲဆင္းကယ္ေပးခဲ့တာပါ"
ဂ်ီမင္းမ်က္ခံုးတန္းေလးေတြပင့္တက္သြားရတဲ့ အထိအံျသသြားရသည္။
"ေတြ႔တဲ့အခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ္ေသခ်ာေလးေက်းဇူးတင္စကားေျပာလိုက္ပါ့မယ္"
သူလုပ္ႏိုင္တာ ေက်းဇူးစကားႏွင့္ေကာ္ဖီတစ္ခြက္အျပင္မ႐ွိ ဘူးဟု ဂ်ီမင္းေတြးမိေသာေၾကာင့္ပင္
"ႏွလံုးသားအတြက္ေရာ"
"ဗ်ာ"
"သခင္ေလးရဲ႕ ႏွလံုးသားအတြက္အဖိုးအခ"
"ဟား...ဟား...ဟား အတြင္းေရးမႉးႀကီးက ေနာက္ေနျပန္ပါၿပီ ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကု က ႏွလံုးသားမွမ႐ွိတာ"
YOU ARE READING
ေမာင့္ ေယာက်ာ္း(မောင့် ယောက်ျား)
FanfictionJk- က်ဳပ္က ဒူးမေထာက္တတ္ဘူး အခ်စ္ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္အတြက္ဆို ပိုဆိုးေသး Jm- အခ်စ္က ငါ့အတြက္ တန္ဖိုးႀကီးတယ္ Jk- က်ဳပ္က အရာအားလံုးရဲ႕ အထက္မွာ ေနရတာႀကိဳက္တယ္ Jm-ငါက အရာအားလံုးနဲ႔ လိုက္ေလ်ွာညီေထြ ေနရတာသေဘာက်တယ္ Jk-က်ဳပ္ ခင္ဗ်ားကိုမခ်စ္ဘူး Jm- ေလလံုးထြားလိုက...
