ကိုယ့္အတြက္ အနၱရာယ္မ်ားႏိုင္မွန္းသိသိ ႀကီးနဲ႔
အဲဒီရပ္ဝန္းကမခြာႏိုင္ျဖစ္ေနတာက ..
က်ဳပ္ရဲ့ စီးကရက္ေတြလို စြဲလမ္းစရာဓာတ္ေတြ
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းမွာ ပါေနတဲ့ပံုပဲ..
.... .... .... .... ..... ..... ..... .... ..... .....
သူ႔ရဲ႕ ဘာရယ္ညာရယ္ တုံ့ျပန္မွုေတြကို သိပ္ဂ႐ုစိုက္ဟန္ျပပံုမ႐ွိတဲ့ Jeonကအနက္ေရာင္ ေစာင္ႀကီးျခံဳထားတဲ့ သူ႔ကိုယ္လံုးႀကီးျဖင့္တြန္းတိုက္ကာ အထဲဝင္လာၿပီး ျဖဴလြလြ ေမြ႔ယာခင္းတစ္ဖက္ျခမ္းသို႔ သြားကာ လွဲခ်လိုက္ေလသည္။
လူႏွစ္ေယာက္စာအတြက္ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိျဖစ္တဲ့ ကုတင္မို႔ ေနရာအတြက္ ထူးေထြ ပူပန္ေနစရာ မလိုေသာ္ျငား လာအိပ္သူက တျခားသူမဟုတ္ သူ႔ေယာက်္ား Jeon ျဖစ္ေနသည္ပင္။Jeon ျဖစ္ေနလို႔မထူးဆန္းဘူးလို႔ေတာ့မထင္လိုက္နဲ႔ ထူးဆန္းခ်က္ကေတာ့ အေတာ္ေလးထူးဆန္းေနသည္ပင္
ခုတေလာ သူ႔ေယာက်္ား က စိတ္မွသိပ္မွန္မေနဘဲ Park Jimin ႏွင့္ပတ္သက္လာလ်ွင္ Jeonကသာ အျမင့္ကလူ သူ႔ဘက္ကပဲ အရာရာကို လုပ္ေပးႏိုင္သူPark Jimin ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ ေသးေသးမႊားမႊားကအစ ျဖည့္စည္းေပးနိင္တဲ့ အရာရာကိုပိုင္းစိုးသူဟု ဘဝင္ေခါင္ခိုက္ေနသူ
Jeonကသတ္မွတ္ထားတဲ့ သူ႔ရဲ႕ အပိုင္ပစၥည္းတစ္ခုအျဖစ္ ကလြဲလို႔ လူလို႔ပင္ျမင္ရဲ႕လားလို႔ မေတြးခဲ့တဲ့ဆရာဝန္ေလးဆီက အခုတေလာ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြမ်ားေနခဲ့သည္မို႔
"ကြၽန္ေတာ္ ဆိုဖာေပၚအိပ္.အိပ္"
"အိပ္မေပ်ာ္လို႔ အေဖာ္ရေအာင္ လာအိပ္ပါတယ္ဆိုမွ ခင္ဗ်ားက ဘယ္လို ေယာက်ာ္းလဲ!!!!"
အာေခါင္ျခစ္ေအာ္ ေနသလားေအာင့္ေမ့ရတဲ့ Jeon ရဲ႕အသံႀကီးက ဟိန္းထြက္လာခဲ့သည္မ်ား Mic ႏွင့္တြဲေအာ္ေနသည့္အသံႏွင့္ Level ခ်င္းယွဥ္ႏိုင္သည့္ အေျခအေန ပင္
အျဖဴစြတ္စြတ္ pajamas ဝတ္ထားေသာ္လဲ ေဖြးဥေနတဲ့ အသားအရည္ေၾကာင့္ မိွန္က်သြားဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ဆရာဝန္ေလးက ညမီးေရာင္ေအာက္မွာ ႐ွင္း႐ွင္းသန္႔သန္႔ ေလးေခ်ာေနခဲ့သည္။ပါးတစ္ဖက္ကဖိအိပ္ထားခဲ့သည္မို႔ စေတာ္ဘယ္ရီ ေရာင္ေလးေတာင္သမ္းလ်ွက္ မ်က္ခံုးတန္းေတြ ကတြန္႔ခ်ိဳးလ်ွက္ ညႀကီးသန္းေခါင္ေရာက္ခ်လာသည့္ မာနကို တန္ခ်ိန္ျဖင့္ ထမ္းပိုးထားသူေၾကာင့္ အေတာ္ေလး စိတ္အိုက္ေနခဲ့သည္။
ESTÁ A LER
ေမာင့္ ေယာက်ာ္း(မောင့် ယောက်ျား)
FanficJk- က်ဳပ္က ဒူးမေထာက္တတ္ဘူး အခ်စ္ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္အတြက္ဆို ပိုဆိုးေသး Jm- အခ်စ္က ငါ့အတြက္ တန္ဖိုးႀကီးတယ္ Jk- က်ဳပ္က အရာအားလံုးရဲ႕ အထက္မွာ ေနရတာႀကိဳက္တယ္ Jm-ငါက အရာအားလံုးနဲ႔ လိုက္ေလ်ွာညီေထြ ေနရတာသေဘာက်တယ္ Jk-က်ဳပ္ ခင္ဗ်ားကိုမခ်စ္ဘူး Jm- ေလလံုးထြားလိုက...
