Pajamas ကို ကိုင္ၿပီး ေတြေဝသြားတဲ့ ဆရာဝန္ေလး က အနည္းငယ္ ေတာ့ငိုင္က်သြားရသည္။
အတိတ္ ကေမာင့္ကိုျပန္ျမင္မိလိုက္တိုင္း အက်ႌလဲေပးဖို႔ရန္ မစြမ္းသာေတာ့..
"ငါ... အထဲျပန္ဝင္ေပးမယ္ မင္းအက်ႌလဲလိုက္ေနာ္"
ေမာင့္ေဘးနားမွာေသေသသပ္သပ္ေခါက္ထားတဲ့ pajamas ကို ခ်ေပးခဲ့ၿပီး တံခါးဆီသို႔ လ်ွင္လ်ွင္ ျမန္ျမန္ သြားတဲ့ ေျခလွမ္းေတြက တံခါးဝနားအေရာက္ ရပ္တန္႔သြားရသည္။လက္ေကာက္ ဝတ္မွတင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ခံရေသာအထိအေတြ႔ႏွင့္အတူ တစ္ပတ္လည္စြာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ရင္ခြင္ထဲ အ႐ွိန္မထိန္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ၿပိဳလဲသြားရသည္။
ထိုတစ္စံုတစ္ေယာက္ကေတာ့ ႏုညံ႕ျခင္းေတြႏွင့္ သိပ္ဓာတ္မတည့္သူ သူ႔ရဲ႕ တစ္ဦးတည္း ေသာ ေယာက်္ား..
ေမာင္ကေတာ့ သူ႔ကို အ႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္လို လက္ထဲ တြင္ အေျပာင္းအျပန္ စိတ္ႀကိဳက္ျခယ္လွယ္ေနတတ္သည္။
လူသံုေယာက္ေလာက္ကို အသာေလးလွဲသိပ္ႏိုင္တဲ့ သူ႔မွာ ေမာင့္ကိုတြန္းလွန္ဖို႔အင္အားမ႐ွိတာ ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ
ခနၶာကိုယ္ ကိုတည့္မတ္လိုက္ေတာ့ မ်က္ဝန္းစူးစူးေတြက အလိုမက်သလို ဆရာဝန္ေလးအား စိုက္ၾကည့္လ်ွက္သား
အိမ္ျကီးရွင္တစ္ျဖစ္လဲသူ့ရဲ့ရွင္ဘုရင္ေလး ေရႊစိတ္ေတာ္ ညိဳးႏြမ္းေနျခင္း၏ အေၾကာင္းအရာကို မေျပာလည္းအတတ္သိေနေသာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကို လြဲလိုက္ကာ
"ငါ..မလဲ..ေပးခ်င္ဘူး"
စိတ္ရင္းေတာ့မဟုတ္ခဲ့ ရပါ.. ဒီေနရာတြင္ေတာ့ သူတကယ္ပင္ ဘူးခံေနရပါသည္။
"Jeon jimin "
ေအာ္ဟစ္ဆူပူေနတာမဟုတ္ေသာ္လည္း ေမာင့္အသံက ျသဇာေတြအျပည့္
မျဖစ္.. ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ပါ ေမာင့္ကို မတြန္းလွန္ႏိုင္တာထက္ သူ႔စိတ္သူ မတြန္းလွန္ႏိုင္တာက ဘယ္လိုမွအဆင္မေျပ
ေတာထဲမွာတုန္းက က်န္းမာေရးအေျခအေနအရ ကိုယ့္အပူႏွင့္ကိုယ္မို႔ ဘာေတြမွ ေစ့ေစ့မၾကည့္အား အခုကမတူ
"Jeon jimin ေမာင့္ကို ေသခ်ာၾကည့္.."
လက္ဖဝါး ႀကီးႀကီးေတြထဲ မ်က္ႏွာ လွလွ ေလးကိုထည့္၍ ဆြဲလွည့္ယူလိုက္ကာ မ်က္ဝန္းထဲ အေျဖ႐ွာၾကည့္ေတာ့..
ေမာင့္ ႏႈတ္ခမ္း ပါးပါးေတြမသိမသာ လြန္႔ခနဲ႔
ေမွးက်ဥ္းက်ဥ္းမ်က္ဝန္းေတြက အေရာင္တလဲ့လဲ့
Jeon jimin က ႐ွက္ေနတာပဲ
႐ွက္မွာေပါ့ သူနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အက်ႌလဲျခင္း အမွတ္တရကလည္း ႐ွိခဲ့ေတာ့ Jeon Jimin အျပစ္မဟုတ္
YOU ARE READING
ေမာင့္ ေယာက်ာ္း(မောင့် ယောက်ျား)
FanfictionJk- က်ဳပ္က ဒူးမေထာက္တတ္ဘူး အခ်စ္ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္အတြက္ဆို ပိုဆိုးေသး Jm- အခ်စ္က ငါ့အတြက္ တန္ဖိုးႀကီးတယ္ Jk- က်ဳပ္က အရာအားလံုးရဲ႕ အထက္မွာ ေနရတာႀကိဳက္တယ္ Jm-ငါက အရာအားလံုးနဲ႔ လိုက္ေလ်ွာညီေထြ ေနရတာသေဘာက်တယ္ Jk-က်ဳပ္ ခင္ဗ်ားကိုမခ်စ္ဘူး Jm- ေလလံုးထြားလိုက...
