Reincarnated as a Binibini

KABANATA 10

Tinakpan ko ang ulo ko gamit ang puting belo na ibinigay sa akin ni ina, kakarating lang namin sa bayan na sinasabi niya at ang dami ko ngang nakikitang tao.

Bumaba na kami sa kalesa at namangha talaga ako sa mga nakikita ko. Ang daming tao ang bumibili ngayon ang iba naman ay mukhang gumagala?

“Halika na anak, huwag na huwag mong ta-tanggalin ang iyong belo." paalala nito.

"Huwag na huwag ka ring makikipagtitigan sa mata ng lalaki dahil pag tinitigan mo sila nang matagal ang ibig sabihin lang nito ay inaakit mo sila.”

Nanlaki ang mata ko at napatingin kay mama.

Nang aakit?! Grabe naman!

Pero bigla rin akong natigilan nang maalala ko ang nangyari kahapon.

Shit! Tinitigan ko sa mata si Elijah kahapon, nang aakit na ba ako non? Tinitigan din naman niya ako eh! Ang tagal pa kaya non.

“Ayos kalang ba Isabella? Bakit bigla kang namutla, anak?”

“A-ayos lang po ako, ina.” masiyado na akong halata, kasalanan din naman ng kupal na ‘yon eh!

“Sigurado ka?” paninigurado pa nito na ikinanguso ko nang palihim.

“Opo.” sagot ko nalang para hindi na siya mapahaba pa, baka kasi humaba pa at nag kwekwentuhan nalang kami rito!

Iwinaksi ko nalang sa isip ko ang nangyari kahapon, past is past and never discuss! Tapos na ‘yon Isabelle, mag move-on kana.

Muli akong kumapit kay ina nang magsimula na ulit kaming maglakad. Panay ang libot ng tingin ko sa bawat tindahan na nadadaanan namin.

Namamangha ako sa mga presyo! Sobrang mura pa ng mga bilihin dito lalo na ‘yong tinapay!

Kung ganito pa rin siguro ang presyo sa kasalukuyan, siguro ay walang nag hihirap na pamilya o kaya walang nagugutom na mga pulubi sa paligid.

Makakabili lahat ng tao kahit ang pulubi pa man, pero wala. Mga corrupt ang mga tao sa kasalukuyan, iniisip lang nila ang sarili nila hindi yung mga nasa paligid nila.

Kaya marami rin ang gumagawa ng kasalanan, tulad ng pagnanakaw, pang hohold-up, pangkikidnap at iba pang bagay.

Siguro kung nagdala ako ng isang libo rito, ako na siguro pinakamayaman sakanila. Tapos bigyan ko sila tig-isang daan, o diba richkid ako.

Dapat pala ginawa ko ‘yon! Hindi ko naman aakalain na mamatay ako ng maaga! Bwesit ‘yang si Isabelia!

Pag talaga na tegi ulit ako hu-huntingin ko siya sa impyerno! Pinapahirapan niya ang buhay ko eh. Sakit sa braincells ang babaeng ‘yon!

Bahagya akong napailing, ang dami kong nakikitang mga babae na sobrang hinhin kung kumilos dito, siguro may mga kaya ‘to sa buhay kaya ganiyan ‘yan

Bigla tuloy akong nahiya sa sarili ko, hindi na nga ako mahinhin, malakas pa raw yung boses ko.

Kung inggit siya sa lakas ng boses ko, edi gumaya siya! Akin na ‘tong katawan na ‘to kaya kung manuntok man ako ngayon wala akong pake-alam.