Reincarnated as a Binibini

KABANATA 11

Napatingin ako sa likuran ko nang tawagin ako ni ina pero hindi rin nag tagal ‘yon dahil humarap kaagad ako sa matanda.

Nasaan na ‘yon?

Bakit bigla siyang nawala?!

Wahh si Ina kasi biglang nasulpot! Hindi ko tuloy nalaman kung sino ang tinutukoy niya.

“Anak, ano ang ginagawa mo riyan?”

Hindi ko pinansin si ina at nag papalinga-linga ako kung saan saan dahil wala na akong makitang bakas ng matanda, wala na rin yung parang tent na pinasukan namin kanina!

Isang dingding na bato nalang ang narito na parang walang nakalagay na tent dito.

“Sino ang hinahanap mo anak?”

“I-ina wala ba kayong nakita na matandang babae rito?” tanong ko.

Kailangan kong malaman kung nasaan siya dahil hindi ko pa nalalaman kung sino yung tao na ‘yon para makabalik kaagad ako sa katawan ko!

“A-anak wala namang matandang babae riyan, nakita kita rito na nakatulala lang sa dingding na iyan.”

Nakatulala?! paanong nangyari iyon?!

Imposible! Nakikipag-usap ako sa matandang ‘yon dito mismo sa kinatatayuan ko.

Hindi kaya pagpasok ko palang sa loob ng tent niya kanina ay siya ring pagkatulala ko sa dingding, ginamitan ba niya ako ng mahika?!

Ibig sabihin ako lang ang nakakakita sakaniya... Piste!

Umiwas na ako nang tingin at umayos ng tayo, ngumiti ako kay ina. “Wala po ‘yon ina, tapos na po ba kayong bumili?”

Kahit nagtataka ay ngumiti na rin siya sa.akin. “Oo anak, halika na at umuwi baka abutin tayo ng gabi.” tumango na ako at inayos ang puting belo sa ulo ko bago kami sabay na nag lakad.

“Ako na po ang mag bibitbit nito, ina.” sabi ko bago kunin ang dala niya, sinilip ko ang loob at ang dami kong nakikitang baro‘t saya at iba pang mga damit.

“May binili ka po bang damit para sa akin, ina?” nakangiting tanong ko.

“Oo naman anak, ikaw pa ba ay mawawalan?”

Napangiti ako sa sinabi nito, napakasarap naman sa pakiramdam! “Salamat po.”

“Walang anuman, anak.”

Kinuha ng isang Gwardiya Civil ang bitbit ko bago kami alalayan ni ina na sumakay, nang makasakay na kami ay muli na naman akong tumingin sa labas.

Sino kaya yung tinutukoy ng matandang babae na ‘yon?

Napatingin ako kay ina na ngayon ay nakatingin din sa labas, sa kabilang bintana naman siya.

Bigla tuloy ako nag dalawang-isip. Aaminin ko na masaya ako sa pamilya ni Isabella rito, kahit na wala na ang totoong Isabella.

Pero hindi ko rin maiwasan na isipin, paano pag nalaman nilang hindi ako yung totoo nilang anak, ano ang gagawin nila?

Baka itakwil nila ako, uso pa man din ‘yon sa panahon na ‘to. Pero bago ‘yon ay aalamin ko muna yung taong papatay sa akin.