A Gangster's Lover: Series Book 7; Carlosz Morgan

CHAPTER 31

Chapter 31

        KINA-UMAGAHAN, maagang nagising si, Terrenz, sa kaniyang pagkakatulog. Hilot hilot ang sariling sentido ng maramdaman ang pangingirot niyon. Nang maimulat niya ang mata ay unang-una niyang nakita ang binata...si Carlosz.

Napangiti siya at pinagmasdan ang gwapo nitong mukha. Kay payapa ng pagkaka-idlip nito. Habang tumagal ang kaniyang pagkakatitig ay nalilimitahan naman ang kaniyang pag-ngiti hanggang sa tuluyan na ng napalitan iyon.

"I love you, Carlosz. I really do. Pero mailap ang tadahana sa'teng dalawa. Kahit pagbali-baligtarin man ang mundo. Hindi parin tayo magkakasama, langit ka at patuloy na magiging lupa ako." Sa isip-isip niya na hindi na niya namalayan ang pag-agos ng luha sa pisngi niya.

Natigil ang kaniyang ginagawa ng marinig niya ang pag-ingay ng telepono. Napunasan niya ang luha sa kaniyang pisngi bago puno ng kuryosidad na sinilip ang akala niya'y kaniyang telepono. But he was wrong.

It's Carlosz, telephone.

Dala ng kuryosidad ay kinuha niya ito at binuhay ang switch button. Bumukas iyon at nakita niya ang isang mensaheng naging dahilan kung bakit ito panandaliang tumunog, kani-kanina lang.

"Hindi na kita hinintay, Carlosz. Napasabog ko na ang bomba, and i know marami sa mga kriminal ang nawalan ng buhay. Meet me here at our warehouse. We need to make a plan, kung ano ang gagawin na'ten kay, Rex at sa isa pa niyang kasama."

Awtomatikong nabaling niya ang tingin sa natutulog na binata. It's confirmed! Nasa teretoryo nga ni, Carlosz nakatago ang hinahanap niya upang iligtas. Si Rex, bihag ng pulis na ito si Rex.

Hindi na niya inisip kung kapangalan lang iyon ng misyon niyang iligtas. Malakas ang kutob niyang ang, Rex, na tinutuloy nito ay walang iba kundi ang, Rex, na misyon niyang iligtas.

Binitawan niya ang telepono ng binata bago niya binaling ang tingin dito. Sa totoo lang, hindi na niya alam kung ano ang dapat niyang gawin. But he had no choice but to do his mission. It is just only, six days left. He need to rescue, Rex, as soon as possible.

Enough with his stupidity. This love? Fuck love! Love will never exists! Hindi niya ipagpapalit ang kaligtasan ng kapatid para lang sa pansarili niyang kaligayahan na hindi niya tiyak na tunay na ligaya.

Mas pipiliin niya ang kadugo kaysa sa taong kumublit lang sa kaniyang puso.

Ipinikit niya ang kaniyang mga mata ng makita niyang gumalaw ang binata. Nagpanggap siyang natutulog.

Kahit nakapikit ang mga mata, ramdam niya ang isang pares ng matang nakatingin sa kaniya. Nakatitig sa kaniya.

"I know you're awake. Don't pretend, darling." he said caught him off guard.

Naimulat niya ang mga mata. "How did you know?" he asked nervous.

"I just knew it. Nakikita kong gumagalaw ang pilikmata mo and it means you're just pretending."

A red tint hit his cheeks. Nahiya siya sa tagpong iyon. Carlosz really hard to fool.

"Come-on, darling. What do you want to it?"

"I don't want to eat—"

"Kasi nabusog ka sa kinain mo kagabi?" anito na mababasa niya ang panunudyo sa boses. Naroon din ang ibang pakahulugan sa mga sinabi nito. Mukhang hindi pagkain ang tinutukoy nitong kinain niya kagabi.

"Stop it, Carlosz."

Ramdam niyang pulang pula na ang pisngi niya. Umakto siyang naiinis upang matakpan ang hiyang nararamdaman.