A Gangster's Lover: Series Book 7; Carlosz Morgan

CHAPTER 37

Chapter 37

       PAKIRAMDAM NI Carlosz ay mahigit isang taon siya doon sa loob ng ospital. Sobrang burong-buro siya doon at wala man lang ibang nagagawa. Good thing, Caleb was there by his sides. Hind umalis ang kaniyang kaibigan sa kaniyang tabi. Nanatili ito sa kaniya, inalagaan hanggang sa gumaling siya.

"Are you sure you want to leave this hospital, bud?" Caleb asked almost three times. Mukhang ayaw siya nitong paalisin sa ospital.

"Hell, Caleb. I am perfectly fine. Aren't you happy na makakalabas na ako? Na hindi kana maabala sa pagbabantay sa'kin?"

"That's not what i meant, bud. I just want to make sure that you're perfectly fine and good. At sinong nag-sabing hindi ako masaya na lalaya kana? I'm happy, because all this past few days. You're a pain in my ass, Carlosz."

He softly chuckled. "I know, so i must leave this fucking, hospital. Masyadong marami ng kurakot na pera sa'kin ang hospital ni Romero na ito."

Caleb softly chuckled as well. "Yeah, right... Maiba ako, saan ka na tutuloy niyan? Don't tell me mag-iisa ka sa bahay mo?"

"Yes." Kibit balikat niyang sagot. "Relax, Caleb. I can handle myself, para saan pa ang pag-te-training ko sa ibang bansa kung hindi ko rin naman magagamit at magtatago lang. Hindi nga ako natatakot mamatay, sa kanila pa kaya."

Tinapik-tapik niya ang balikat ng kaibigan. "don't worry, i'll be fine. Thank you and goodbye." Kumaway muna siya bago sumakay sa loob ng kaniyang sasakyan at pinaandar iyon ng mabilis patungo sa kaniyang paroroonan...

Namamawis na ang kamay ni Terrenz habang hawak-hawak niya ang telepono niya. This is the time para magpadala ng mensahe kay, Carlosz lalo't alam niyang ngayon ang labas nito sa ospital.

"Call him Terrenz." ani Rex.

Naputol ang kaniyang pag-iisip at napatingin sa matanda. Iniwas niya ang tingin at muling bumaling sa screen ng kaniyang telepono.

Pasimpleng nagpakawala siya ng marahas na buntong hininga. Pinindot niya ang call dahilan upang mag-tunog ang kaniyang telepono.

"Terrenz...?" mahinang boses at halos pabulong na iyon na banggit ng nasa kabilang linya.

Tila hinaplos ang kaniyang puso at gumaan ang kaniyang pakiramdam sa sandaling marinig niya ang baritonong boses nito. Hindi parin nagbabago ang boses nito. Ganun parin.

So sexy, seductive, hot, and attractive. Hell! He missed Carlosz voice.

"Hey? Terrenz! Hello? Aren't you saying something?"

Sa mga araw na iyon ayaw niyang ibuka ang kaniyang bibig. Ang tanging gusto lang niya ay ang marinig ang boses nito, kahit panunumbat pa iyon at kahit gaano pa kasakit. Sapat na sa kaniyang marinig lang ang boses nito. Pero hindi maari. Kailangan niyang kausapin ang binata ayon sa kanilang plano. Lalo't narito si Rex na siyang nag-plano ng lahat mapatay lang si Carlosz at matupad ang misyon nito.

"Carlosz...?" Ang tanging naibulalas ng kaniyang bibig.

"What the fuck is this?!" rinig niya ang galit na galit na boses ni Carlosz. "Anong sadya mo at tumawag kapa? Fuck you, Terrenz! Fuck you!" hindi mapaliwanag ang galit ng binata para sa kaniya.

Napalunok siya. Honestly, ayaw niyang makitang nagagalit ito, lalo't alam niyang ang galit nito ay siya ang dahilan.

"Gusto kong makipag-ayos sa'yo?"

"Fuck? What? Gusto mong makipag-ayos sa'kin? What the fuck are you talking about? Sa tingin mo makikipag-ayos pa ako sa'yo? Hell no!" Carlosz blew a loud breath.