A Gangster's Lover: Series Book 7; Carlosz Morgan

EPILOGUE

Epilogue

Months later...

           WALANG SINOMAN ang makakapag-paliwanag kung gaano kasaya ang isang Terrenz Steele ngayong araw na ito. Pigil man niya ang kaniyang mga ngiti ngunit hindi ang pagngiti ng kaniyang puso. Halos lukuban siya ng labis-labis na kasiyahan sa mga nangyayare at mangyayare pa.

Kung susukatin ang kaniyang kasiyahan, siguro ay aabot ng kalawakan.

"You look handsome, sir. Very handsome." anang make up artist. He just smile at her and mouthed thank you.

"Well done, time to wear your wedding suit, sir."

Tumayo siya at sinuot ang kaniyang wedding suit alalay ng mga tauhan doon.

Matapos masuot ay sinigurado ng mga tauhan na maganda at maayos ang pagkaka-suot niyon sa kaniya.

Humarap siya sa harap ng malaking salamin. He smiled while looking at his reflection.

Uniporme ng sundalo ang kaniyang suot bilang isang wedding outfit. Ito kasi ang gustong ipasuot sa kaniya ng fiancee niya. Para daw kahit sa isang araw natupad niya ang kaniyang pangarap noon na maging isang sundalo.

And he's very happy for that. He felt really loved.

"Are you ready sir?"

Muli niyang pinasadahan ang kaniyang suot sa salamin. Uniporme ng sundalo at ang war boots. He is really look like an army. Kahit sa isang araw na tupad niya ang kaniyang pangarap noon. And it was all thanks to Carlosz. His fiancee, his gangster's soon to be husband.

"I'm ready."

Lumabas na siya ng make-up room. Hanggang sa tuluyan na siyang makalabas ng mala-palasyong bahay.

Sa labas niyon ang wedding car. Nasa labas ng kotse ang kaniyang mapapangasawa. Nakangiti at talagang guwapong-guwapo siya sa suot nito.

Nakagat niya ang pang-ibabang labi ng matanggap niya ang kamay nitong naka-lahad sa kaniyang harapan.

"You look handsome."

"You're so handsome."

Sabay pa nilang sabing dalawa. Nagka-ngitian sila sa isa't-isa. Naka-suot si Carlosz ng uniporme nitong pang-pulis. Talagang tinaglay nito ang labis na kaguwapuhan.

"Ang guwapo mo, Terrenz, totoo." seryosong anito na pinagbuksan pa siya ng sasakyan at inalalayan siyang makapasok.

"Mas lalo kana, darling."

Umikot ito sa kabila tsaka pumasok. Doon silang dalawa ng binata sa backseat. At sinimulan na ng driver imaneho ang sasakyan.

Napansin niya sa guwapong mukha ni Carlosz ang pamumutla nito. 'Yung tipong parang hindi mapakali ang itsura.

Ngumiti siya at hinawakan ito sa kamay. "Hey Carlosz, you okay?" he asked worried.

"No—mean yeah, i'm fine. I'm okay, pa'no naman ako hindi magiging okay? Kasal na'ten 'to. This will be our special day."

He cupped his face and kissed his lips quick. "But i felt your tense. Come on, Carlosz. Relax. Take it slow. Let's feel this special day for us."

Lumunok ang binata at huminga ito ng malalim. "Yeah, i'll take it slow."

Magka-hawak silang ng kamay ng binata habang nasa biyahe. Lumipas ang ilang minuto bago nila narating ang pagdarausan ng kasal.

Not a church. Isa itong property ni Morgan sa ibang bansa kung saan doon nila pinili ang pagdadausan ng kasal.