"මන් කිරිල්ලියක් තමයි..
මේ මගේ පිහාටූ...
ටරර ටරර රා..."
සින්දු කෑල්ලකුත් කිය කිය මන් ඉදියේ අපේ අලුත් ගෙදරට යන ගමන්.. මට ඉතින් යන්න කියලා තියෙන්නෙ මගේ රෝද දෙකේ සුරතලා ස්කූටර් රාජයා විතරනේ..අරගෙන යන්න මහ ලොකු දෙයකුත් නැති එකේ.. ඒ භාණ්ඩේ මරු සට ගාලා අස්සෙන් පස්සෙන් දාලා ගමන යන්න...
"මේ ඕයී.. මේ ඕයි... අහපන් පොඩ්ඩක්.."
"මොකක්ද.. කියපන්.. ඉක්මනට.."
වේගෙන් හුළං කපාගෙන ස්කූරේ යන හින්දා අපි දෙන්නම කතා කරන්නෙ මහ සද්දෙන්.. හරියට අන්දරේගේ මායියයි රජ බිසවයි වගේ... අපි දෙන්න කියන්නෙ ඉතින් වෙන කවුරුත් නෙමෙයි මායි මෙන්ටල් ලපයා යස්වියි.. මන් විතරක් ඔය ගෙදර තනියෙන් මොන අලයක් තම්බන්නද.. ඒක හින්දා ඉතින් මන් උන්දැවත් ඇන්න ආවා..
"මාර වැඩේ නේ බන්.."
"අනේ මේ.. ඕයි උඹ ආස මහ මඟ හැප්පිලා මැරිලා යන්නත.. ආහ්.. කියන ලපයක් කියහම්කෝ බන් ඉක්මනට මගේ ඔලුව අවුල් වෙනවා.."
"බන්ටිවයි සෙව්වන්දිවයි දාලා ඇවිල්ලනේ..."
"ඈහ් බොල ගොන් වාහේ තොගේ මොළේ ගං කබරද මැටි මෝලෝ... මන් අච්චර කිව්ව නේ.. ඔක්කොම හරියට දාගනිම්.. කියලා උබ ඒ දෙන්නව අරන් ඇවිල්ලත් නෑනේ බන්..."
"අනේ මේ.. නවත්තපන්කෝ.. පොඩ්ඩක්... ඕයි නවත්තහන්..."
මල වාතේ ඇහුවම කිව්වා හරි හරි ඔක්කොම හරි කියල ඔය හරි ගියේ අගේට.. සැක්.. මොනවා කරන්නද.. මන් අයිනට කරලා ස්කූටිය නැවැත්තුවේ ගොන් වහන්සෙට දෙකක් කියන්න...
"ඒහ් යමන්.. ආයේ හරවන් ගිහින් අරන් එමු.. යමන් යමන්..."
"බලහන් බන්.. අමාරුවෙන් තෙල් ටික ගහගත්තේ.. අනික මේ ලයිශන් ඇත්තෙත් නෑ.. පොලිස් නාම්බෙක්ට අහුවුනොත් දඩේ ගෙවන්න වෙන්නේ තොගේ කුණු වකුගඩු විකුණලා... කරන්න බෑනේ බන්.. සැක්.."
"හරි හරි බන්.. වකුගඩ්ඩ නෙමේ ඕන මගුලක් විකුණහන් මට මොකෝ යමන් ආයේ හරවගෙන.."
ආයෙම අපි ස්කූටරෙත් හරවන් ගියේ අනාථ නිවාසෙට.. එහෙට ගිහින් බන්ටිවයි සෙව්වන්දිවයි දාගෙන ආයේ අලුතෙන් කොනක ඉදන් හැමෝ එක්කම කතා කරලා අලුත් ගෙදරට එනකොට දහයත් පහුවෙලා.. උදේ අටට ආපු ගමන.. හරි ශෝක් ඉතිම්.. හරි ජොලි...
YOU ARE READING
මේඝ | MEGHA || 𝒸ₒₘₚₗₑₜₑ𝒹
General Fiction❝ 𝐈 𝐋𝐎𝐕𝐄 𝐘𝐎𝐔 𝐌𝐎𝐑𝐄 𝐓𝐇𝐀𝐍 𝐈 𝐇𝐀𝐓𝐄 𝐄𝐕𝐄𝐑𝐘𝐎𝐍𝐄 𝐄𝐋𝐒𝐄..!! ❞ . . . "මිස්ටර් මේඝාදිත්‍ය...!! මන් කිව්වනේ මට තියෙන සේසතම විකුණලා, ලෝන් අරගෙන මුළු ලෝකෙටම ණය වෙලා, ඒත් බැරි නම් මේ තියෙන අවයව ටික හරි විකුණලා මන් තමුන්ට සල්ලි දෙන්නම්...
