Bir ritüele kurban edilmişti hayatım, Osmanlı'nın kaderini değiştirmek uğruna 1450'li yıllara itilmiş ve bilmediğim bir çağda yaşamaya mahkûm edilmiştim. İşler, hiçbir zaman umduğum gibi yürümedi demeyeceğim, tek umduğum şey ölümdü, fakat Mehmet'in...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biriyle düşman olmak. Sevilen bir insan uğruna düşman kazanmak. Düşmanlar. Tenimi sarmalayan kumaşın soğuk dokunuşu, zihnimde bir başka uçuruma itti beni. Benden hayli uzakta duran ve hızla hareket eden, çevresine emirler yağdıran Göktuğ Bey'e bakarken istemsizce bunları düşünmeye başlamıştım.
Gözleri bana değdiğinde yutkunduğunu gördüm, kendisini böylesine dikkatli izlememi beklemiyor olmalıydı. İşin aslı, ben de dakikalardır onu seyrettiğimden bilinçsizdim. Yanında bekleyen kahyanın da gözleri bana ulaştı ve çenemi ukala bir tavırla havaya kaldırırken başımı sağ tarafa çevirdim. Gelirken olduğumuzdan daha fazla kişi dönüyorduk. Tüm seslere rağmen bir sessizliğin içine gömülmüştüm. Yanımdan tanıdık bir ses yükseldiğinde ona döndüm. Zülfikar Bey.
"Özge Hatun eğer vaktiniz varsa sizinle bir husus hakkında konuşmak istiyorum." dedi hızlı kelimelerle.
"Elbette vaktim var." dedim ve yüzümü tamamen ona döndüm. Çevremizde herhangi bir kalabalık yoktu, kaldı ki Zülfikar Bey ve benim konuştuğumuzu gören kimse yanımıza gelmezdi de "Buyrun Zülfikar Bey, sizi dinliyorum."
"Feride." dedi ve dudaklarında bir tebessüm belirdi "İstanbul'a gelmek konusunda oldukça ısrarlı ve beni dinlemeye de yanaşmıyor. Fakat ben evladımızın sıhhati için endişeleniyorum. Gebeliğinin başlangıcında uzun bir yolculuğun onu yoracağına ve dahası- belki de istenmedik şeyler yaşanacağı kanısına sahibim."
Gözlerim istemsizce kısıldı ve Feride'nin gülümseyen yüzü gözlerimin önünde belirdi birkaç saniye için "Benden onu ikna etmemi mi istiyorsunuz?"
"Evet, kendisi ne yazık ki beni dinlemiyor. Tamamiyle hazırlandı üstelik."
"Bir Paşa kızına sözünüzü dinletmek hayli zor olmalı." sözcükler dudaklarımdan dökülür dökülmez, yanlış anlayıp anlamayacağından endişelenmiştim ama o gülümsedi.
"Bir Paşa kızı olmuş olmasaydı da, ona sözümü dinletmek hayli zor olurdu. En az şimdi olduğu kadar."
"Sizin için onunla konuşurum lakin beni de dinleyeceğini zannetmiyorum. Sizden ayrı kalmak istemiyor."
"Ben de ondan ayrı kalmak istemiyorum." Derin bir nefes aldı "Fakat yolculuk sırasında ona zarar verecek bir şey yaşanırsa, bunun için kendimi sorumlu tutacağım."
"Gönlünüzü ferah tutun Zülfikar Ağa, ben de sizinle aynı düşünceler içindeyim ve Feride Hatun'u ikna etmek için hayli dil dökeceğim."
Bu sözlerimden sonra olur da ikna edemezsem bile ne kadar minnettar kalacağından bahsetti, sonrasında da yanımdan ayrıldı. İşin aslı olduğum yerden ayrılmak istemiyordum, fakat Feride'ye olan sevgim üstün bastığından onun yanına gitmenin daha doğru olacağını düşünerek adımlarımı saraya yönelttim. Feride Hatun'u bulmak zor olmadı, Gülbahar Hatun ile vedalaşıyordu.
Gülbahar Hatun beni gördüğünde gülümsedi ve "Sizi tekrar burada ağırlamak isterim." dedi "Bu gelişiniz ne yazık ki ne sizin ne de bizlerin umduğu gibi olmadı."
