No Name: The Organization Series #2 - The Troublemaker

Chapter 27

Zero maintained his posture as he face the old japanese man called Zanoza. Hindi niya ibinigay ang reaction na gusto nito at pinanatili lamang ang walang bahid na kahit anong emosyon sa mukha.

"It's over young man. Hayashi will surely be glad to see you. May you be alive or not!"

"Hayashi?" Maang-maangan na sambit ni zero na tila hindi kilala ang may ari ng pangalan na iyon. "Hayashi Young? How are you related to each other?"

Napatawa ang matanda at iiling-iling na tumitig sakanya. "Don't play bullshit on me. I know what you know! Stop playing dumb because at this very moment everyone on the port will surely say good bye to their lives."

Pagkatapos na sabihin iyon ay may inilapag itong walkie-talkie sa ibabaw ng lamesa. Nangunot ang noo ni Zero kung para saan iyon only to find out sooner.

"Everything is working like planned."

Nanlaki ang mata ni Zero nung makarinig ng sabay-sabay na putok ng baril. Tumaggal iyon ng ilang minuto hanggang sa unti-unting nawawala yung putok.

"Done!" Salita ng kung sino mula sa walkie-talkie.

"What the hell did you do!?"

"Told you!" Sagot lamang nito sakanya. "It's your fault! Your beloved sister might be at her dying state!"

"Huh?" Dito lamang nagbago ang reaksiyon niya sa mukha. Nangunot ang noo niya at nagsalubong ang kilay nung napag tantong marahil ay hindi sila nasa iisang pahina. Or worst they're not in the same book. "What are you talking about? Bakit napasama si Amera dito?"

"What the hell is happening!?" Talagang nagugulohang ani ni Zero. Hindi nito maintindihan kung ano ang nangyayari. Anong port pinagsasasabi niya at bakit napasama si Amera?

Napailing-iling siya nung tumawa lang ang matanda at bahagyang umatras. Humakbang naman ang mga armadong lalaki at itinutok ang mga baril sakanya.

Kinuha ng matanda ang isa sa mga baril ng tauhan at nakangising itinutok rin iyon sakanya. "So unfortunate of you that your life will end now. Vitale's will be really upset for sure!"

Napayuko si Zero at naiharang ang dalawang kamay sa ulo nung mapansing kakalabitin na sana ng matanda ang gatilyo. Napapikit siya at handa ng damhin lahat ng balang tatama sa katawan niya pero walang tumama sakanya maski isa. Hinintay niyang may tumama nung marinig na pilit na kinakalabit ng matanda ang gatilyo ngunit wala.

Hinay-hinay siyang nag-angat ng tingin at nakitang lahat ng tauhan ay kinakalabit na rin ang mga hawak na baril ngunit walang balang lumalabas mula doon.

Nagugulohang napatitig siya sa mga taong kaharap na ngayo'y may bahid na rin ng kagulohan ang mga mukha.

"Bakit hindi pumutok?"

Walang pumansin sa tanong niya dahil abala sila sa pagtingin sa baril. Pinanood ni Zero ang matanda. Tinanggal nito ang magazine para siguro tingnan kung may bala iyon at meron naman. Puno pa nga ito kung tutuosin pero kataka-takang hindi iyon pumuputok.

"What's wrong with this guns? This was all brand new! What now!?" Pagtatanong ng matanda sa isipan. Sinubukan niya ulit kalabitin ang gatilyo ngunit katulad lamang kanina, hindi parin iyon pumutok. Nagugulohang nag-angat siya ng tingin sa lalaking kaharap.

Puno man ng kagulohan ay napa-ismid si Zero. Napangisi siya sa isip sa isipin na may laban siya kahit papaano.

Habang puno ng kagulohan at pagtataka ang lahat ng tao sa loob ng warehouse na iyon ay siya namang pag kilos ng lahat ng naghihintay sa labas. Ibinigay na ang go signal na kanina pa hinihintay. Tatlong fortuner sa labas ng warehouse ang sabay-sabay na umatras at dahil may nakakabit na lubid sa pagitan ng kotse at kahoy na dingding ng warehouse ay walang kahirap-hirap na nasira nila ito dahilan para magbigay iyon ng daan para sakanila.

Isang malakas na kabog dulot ng pagkasira ang nakapagpahinto kay Zero at sa lahat ng tao sa loob. Hindi pa man siya nakakalingon para tingnan kung ano ang nangyari ay may mga armadong tao na ang lumapit sakanya at tinanggal sa pagkakaposas ang kamay niya.

"We met again," Kahit hindi niya kita ang mukha nito ay kilala ni Zero kung sino ang may-ari ng boses na iyon.

"Caspian!?" Pag sasambit ng matanda sa pangalan nung bagong dating.

"Yeah it's me Caspian, Zanoza!" Bumaling ang nagpakilalang Caspian kay Zero at tinignan ang kalagayan nito. Napailing siya.

"Bakit hinayaan mo silang bangasan yang makinis mong mukha Z?" Pagtatanong nito habang sinisipat ang kabuoan ng kaharap. "Dapat pinatolan mo! Hindi yung ikaw lang may bangas kasi lugi ka eh! Sakanila walang mawawala pero sayo, na'ko! Tanggal kagwapohan mo! Tsk!"

Masamang tingin ang ipinukol ni Zero kay Caspian. "Wag kang mag-alala dahil may utang kang paliwanag sakin at bibigyan rin kita nito!" Saad ni Zero habang nakaturo sa mukha.

Napatawa si Caspian at hindi na lang ito sinagot. Muling binalingan niya ng tingin ang matanda sa harapan na kung nakamamatay lang ang tingin ay siguradong kanina pa siya duguan.

"You're the one behind this!" It was not a question but a statement.

Payak na tumango si Caspian sa matanda. There's no use of denying it! Nagaganap na rin lang naman ang hinihintay niya.

"Yep!" Pagkokompirma niya sa ideya nito. "Ako nga! Sino pa ba? Sakin mo lang naman ipinagkatiwala ang pagbili ng bala at baril!"

"Buti nga at sinunod ko parin ang utos mo kahit na labag sa kalooban ko! You should be grateful and say thank you!" Sarkastiko nitong dagdag.

"Nga lang, hindi ko pwedeng suwayin ang utos ng mas nakahihigit sayo!" Caspian said emphasizing the word 'mas'

"For the sake of her plan, this things still needed to happen tho everything is in favor to us, still, things should be done step by step! And to answer your question on plate, yes, we removed the gun powder from the bullets. Inisa-isa namin yan at siniguradong walang pulbora ang lahat ng balang mapupunta sayo!"

"Swerte lang namin na kahit ganya ka ay may pagkabobo karin at ipinagpapasalamat namin iyon dahil kung hindi ka ba naman isa't kalahating bobo sana nung nag testing tayo ay inubos at nilahat mo. Hindi yung tenesting mo lang yung balang ibinigay ko dahil natural bibigyan kita ng may pulbora! Mindset mo kasi hindi pang ferson kaya nadadali ka!"

Napabaling si Zero dahil sa haba ng paliwanag ni Caspian. Agad namang napaatras ang matanda.

"My pleasure to had a nice game with you!" Rinig ni zero ang saad na iyon ni Caspian at sa isang pitik lang ay napuno ng putok ang buong warehouse.

Napaatras sa gulat si Zero at nakatangang pinanood ang nangyayari. Walang palitan ng putok ang naganap dahil walang ibang armas ang kabilang panig. Tanging ang pagtanggap lamang sa bala ang nagagawa nila. Kahit ang matandang hapon ay hindi nabigyan ng pagkakataon na makapagtago at natadtad ng bala ang katawan nito.

Hanggang sa tuloyang tumigil ang mga tauhan na dala ni Caspian sa pamamaril ay walang kahit sino ang nakaligtas. Nakahadusay at puno ng mga sariling dugo ang lahat.

Napabaling lamang si Zero nung may tumapik sakanya. "Pull yourself together. The real game has yet to come! We better go now or else we're all sorry!"

"Paano to?" Pagsasalita niya habang nakaturo sa mga naging kalat.

"Back to your senses moron! Have you already forgot that you are a fvcking boss who has hundreds of mens to work in your will!?" Caspian nearly exclaimed. "The cleaners department will take care of this mess! So you better pull yourself together now because someone needed our helping hand!"

Hindi na hinintay ni Caspian ang sasabihin ni Zero at nagpauna ng naglakad patungo sa isa sa mga kotse sa labas.

Totoo ang sinabi nito kanina. Zero may not seems to notice but Izanami was not with Caspian as he arrived at the warehouse to rescue him. At ang babae ang tinutukoy nito na nangangailangan ng kanilang tulong because just like what Caspian said,

THE REAL GAME HAS YET TO COME!!