Chasing Lies (Chasing #7)

Epilogue

"Wardell!"

Kumunot ang noo niya. "What is it?"

"You're not the father of my child," sigurado na sabi ko.

Bigla siyang nagpreno.

"What are you saying?"

"Don't your ever lie to me! Walang nangyari sa atin noong gabi na 'yon, hindi ba? Hindi rin ikaw ang kumuha sa'kin sa club? Wag ka na magsinungaling dahil may witness!" Pakiramdam ko ay sasabog ako sa galit sa oras na mapatunayan ko na nagsinungaling talaga sa'kin si Wardell.

He took sigh.

Sumilay ang lungkot at sakit sa mga mata niya pero agad din itong napalitan ng galit.

"Fine! I'm also tired of lying just to keep you. At kahit gaano pa karami ang kasinungalingan na sabihin ko ay hindi mo pa rin naman ako makaya na mahalin, 'di ba?"

Nangilid ang mga luha ko. "Totoo nga na nagsinungaling ka? Totoo nga na hindi ikaw ang ama ng anak ko? Niloko mo ko!"

Pinaghahampas ko siya at agad naman niyang nahuli ang mga kamay ko.

"It's not my fault that you are stupid, Jadiana! Ni hindi mo kilala kung sino ang nakasex mo noong gabi?" Ngumisi siya. "It's not my fault that your stupid and gullible."

"Hayop ka!" Nagpupuyos ang dibdib ko sa galit. "Walanghiya ka, Wardell! How can you do this to me?"

Humagulhol ako.

Binitawan niya ang mga kamay ko at hinampas ang manibela.

"How can you not love me, Jade? I give you my everything! For the last years ay sa'yo na umikot ang mundo ko? Bakit hindi mo ako magawang mahalin?" Nang lingunin niya ako ay nag-aapoy ang mga mata niya sa galit.

Pinunasan ko ang mga luha ko. "You wanna know why?" Derecho ko siyang tinignan sa mga mata niya. "Because you are not Keener."

Binalot ng nakakatakot na tawa niya ang sasakyan.

Sinubukan ko na buksan ang pinto pero nakalock ito.

"Open the door!" utos ko.

Lalo lang lumakas ang tawa niya.

"You know what, Jade? I'm trying to be a good person for you. I'm trying to change who I'am because I want to be worthy for you." Tumulo ang luha niya pero kitang-kita ang galit sa mga mata niya. "But you know what? You just turned me into the most dangerous monster instead."

Bigla akong nakaramdam ng takot para sa amin ng anak ko.

Kinuha ko ang phone ko para humingi ng tulong pero agad itong hinablot ni Wardell. He turned it off.

"Give me back my phone!" Pilit akong umaasta na matapang.

"I'm willing to change for you! Tangina!" Muli siyang tumawa.

"Wardell, please let me go. If you really love me-"

"If I really love you, then what? I will let you go? So cliché, Jadiana, so cliché."

Muli nanaman na tumulo ang mga luha ko. "Wardell, maawa ka naman sa anak ko."

He clenched his jaw. "Sa tingin mo talaga ay may awa ako? Ang mga Zamonte at ang ama mo ay hindi naawa sa'kin nang patayin nila ang ina at ama ko."

Nanlaki ang mga mata ko. "Anong sinasabi mo?"

"Jade, ikaw na nga lang ang hiningi kong kabayaran sa kasalanan sa'kin ng ama mo maging ng mga Zamonte tapos ngayon ay iiwan mo 'ko? You're father killed my biological father in front of my two fucking eyes!"