ភាគទី: 6
" អ្នកប្រុសតូច~~~~ " វីណា ឃើញ ជុងគុក ពីរចម្ងាយស្រែកហៅអ្នកប្រុសខ្លួននិងរត់មករកនាយក្រាស់
" គុកគី ខ្ញុំ ទៅវិញហើយណាមានគេមកយកគុកគីហើយ បាយៗ " ថេយ៉ុង ក្រោកឈរឡើងនៅពេលបានឮអ្នកហៅ ជុងគុក លារួចហើយនាយតូចដើរចេញទៅបាត់ ជុងគុក ចង់និយាយអ្វីក៏មិនទាន់
" អូយ....ហត់ណាស់ អ្នកប្រុសតូចមានដឹងអត់ថាខ្ញុំខំដើររកណា " វីណា រត់មកទាំងដង្ហក់ខ្យល់នាយខំតាមរកចង់ងាបើមកអង្គុយលេងធ្វើមិនដឹង អត់មានយល់អារម្មណ៍នាយសោះហើយ
" អូនប្រាប់អោយពូវីតាមរកអូនមែន " ជុងគុក ងាកទៅសម្លក់មុខ វីណា ចេះមកកាត់ចង្វានាយទៅកើត។ឥឡូវឃើញទេគេរត់ទៅបាត់ហើយ ខឹងៗណាស់
" មិនមែនអ្នកប្រុសតូចតែចៅហ្វាយប្រាប់អ្នកប្រាប់ បាទ...." វីណា
" ម៉េចអ្នកណាគេអ្នកប្រុសតូច? " វីណា សួរ ជុងគុក នៅពេលនាយរត់មកបានឃើញតែមិន ច្បាស់ថាប្រុសឬស្រី
" ចែថេ ហិហិ អូនបានថើប ចែថេ ទៀតផងណាពូវី ហិហិ " ជុងគុក និយាយប្រាប់ វីណា ទាំងសើចសប្បាយអោយតែនឹកឃើញមុខនិងក្លិននាយតូចមិនដឹងម៉េចចេះតែសើច។ ឯ វីណា វិញបើកភ្នែកធំៗដូចពង់មាន់ពេលឮ អ្នកប្រុសតូចខ្លួនថើបមនុស្សស្រី
" អ្នកប្រុសតូច ម៉េចនិងអាចថើបកូនស្រីគេកើតទៅប្រយ័យប៉ាគេ ប្ដឹងដាកើគុកណា " វីណា ចូលទៅអង្គុយជិត ជុងគុក និយាយាប្រាប់បើកូនស្រីគេទៅប្រាប់ប៉ាគេអោយមកប្ដឹងដាក់គុកគិតម៉េចទៅចេះទៅថើបកូនស្រីគេទៅ កើតដែរអ្នកប្រុសអើយៗ
" ចែថេ មែនស្រីហេ៎ ចែថេ ប្រុស " ជុងគុក ប្រញាប់ប្រកែកនិង វីណាៗ វិញគាំងមួយតងទៀតហើយ ហៅចែតែប្រុសឆ្គួតនាយងាប់ហើយ
" ងាប់ខ្ញុំហើយអ្នកប្រុសតូចបើអ្នកប្រុសហៅគេចែបើមិនអោយខ្ញុំគិតថាប្រុអោយខ្ញុំគិតថាអីវិញ " វីណា
" មិនដឹងទេ " ជុងគុក និយាយចប់ក៏ក្រោកឈរដើរទៅរកឡានវិញ
" អ្នកប្រុសតូចចាំខ្ញុំផង ពួកឯងយើងរកឃើញអ្នកប្រុសតូចហើយមកឡានវិញទាំងអស់គ្នា " វីណា រត់តាមនាយពីរក្រោយតែមិនភ្លេចខលកូនចៅនាយអោយបានដឹងឡើយ។
•Skip
" ទើបមកពីរណា កូនថេ ហេតុអីមុខកូនក្រហមម្លេះ " អ្នកស្រីគីម កំពុងតែអង្គុយអ៊ុតខោអាវពេលឃើញនាយតូចដើរចូលមកឃើញមុខគេក្រហមទើបសួរ
" អ្នកម៉ាក់កូនរកឃើញអ្នកដែលមានក្លិន ក្រអូបឃើញហើយ " ថេយ៉ុង ចូលទៅអង្គុយជិត អ្នកស្រីគីម និងប្រាប់គាត់អោយដឹងថាគេរកឃើញអ្នកដែលមានក្លិនក្រអូបឃើញហើយ គេមិនពិបាកទប់ក្លិនខ្លួនទៀតនោះទេ
" ពិតមែនឬ កូនថេ? " អ្នកស្រីគីម សប្បាយចិត្តជាខ្លាំងនៅពេលឮនាយតូចប្រាប់ដូច្នោះមិនងាយទេដែលរកឃើញអ្នកមានក្លិនក្រអូបនោះ
" ពិតមែនហើយអ្នកម៉ាក់ តែគេមើលទៅមិនដូច មនុស្សធម្មតានោះទេអ្នកម៉ាក់ " ថេយ៉ុង និយាយដល់ត្រឹមនិងក៏ទំលាក់មុខចុះ អ្នកស្រីគីម ឃើញចឹងក៏អត់ឆ្ងល់ពុំបានមិនដូច មនុស្សធម្មតាតើគេជាមនុស្សអីទៅវិញឬក៏ជា.....។
" មិនមែនជាមនុស្សធម្មតាគេយ៉ាងម៉េចវិញ កូនថេ " អ្នកស្រីគីម
" អ្នកម៉ាក់! ហ្ហា~~~ គេមនុស្សធំតែគេមាន ចរិតដូចទៅនិងកូនក្មេង5ឆ្នាំយ៉ាងចឹង " ថេយ៉ុង ស្រែកយំដាក់អ្នកជាម្ដាយដូចស្រែកយំទារយកទឹកដោះកូរពីរម្ដាយ
" វាមិនមែនជាបញ្ហានោះទេ កូនថេ យ៉ាងណាក៏កូនរកឃើញគេហើយមិនងាយទេណាមានអ្នកមានក្លិនខ្លួនក្រអូបនោះឈប់យំទៅ " អ្នកស្រីគីម លើកដៃជូតទឹកភ្នែកលួងលោមនាយតូចអោយបាត់យំ
" បាទអ្នកម៉ាក់ " ថេយ៉ុង យកខ្នងដៃជូតទឹកភ្នែកចេញនិងយកពីរអ្វីដែលគាត់បាននិយាយ
" មកអ្នកម៉ាក់កូនជួយ " ថេយ៉ុង ចូលទៅយក ឆ្នាំងអ៊ុតពីរដៃ អ្នកស្រីគីម យកមកអ៊ុតដោយខ្លួនឯង។
•Skip
" ឯងធ្វើការយ៉ាងម៉េចនិងបានជាមួយវារួចទៅបាន " ឈីលី ខឹងនិងកូនចៅគេជាខ្លាំងរឿងតែប៉ុណ្ណឹងក៏ចាប់គេមិនបានអាសូរតែគេដូចមនុស្សធម្មតាទៅ
" ពួកខ្ញុំសុំទោសផងចៅហ្វាយ " ពួកគេទាំង4 5 នាក់នាំគ្នាសុំទោសអោនមុខចុះព្រោះធ្វើការមិនបានសម្រេច
" ពួកឯងចេះទៅបើមិនចង់ត្រូវរបស់យើង " ឈីលី ប្រាប់អោយពួកគេចេញមិននិងគេមិនអាចទប់កំហឹងបាន។ ក្រោយពួកកូនចីគេចេញទៅបានគេក៏ បោករបស់របរនៅលើតុទាំងអស់
" ចង្រៃៗមែនហើយ ពួកឯងគង់តែងាប់ដោយសារតែយើងទេចាំតែមើលទៅអោយតែមានឪកាសពួកឯងមិនរួចខ្លួនឡើយ " ឈីលី ខឹងឡើងក្រហមមុខគេអស់ទៅហើយ។
" ធាអូ មកក្នុងបន្ទប់ធ្វើការយើងបន្តិច " ឈីលី ខលនាយជំនិតអោយមកក្នុងបន្ទប់ធ្វើការរបស់គេ
" បាទចៅហ្វាយ " ធាអូ
5នាទីក្រោយមក
តុកៗ
" ចៅហ្វាយខ្ញុំចូលទៅហើយណា " ធាអូ គោះទ្វារសួរ ចៅហ្វាយមុននិងចូលទៅ
" ចូលមក " ឈីលី ក្រោយឮអ្នកជាចៅហ្វាយប្រាប់អោយចូលហើយនាយក៏បើកទ្វារចូលមក ចូលមកដល់ខាងក្នុងភ្លាមត្រូវបើកភ្នែកធំៗ ក្នុងបន្ទប់គឺអាញ៉េអាញ៉ៃខ្លាំងណាស់
" ចៅហ្វាយ! " វីណា
" ដើរមកណេះមកជួយ ច្របាច់ស្មាអោយយើងបន្តិច " ឈីលី ទះស្មាអោយ ធាអូ មកច្របាច់ស្មាអោយគេ ធាអូ ក៏ចឹងក៏ដើរទៅរក ឈីលី និងបានច្របាច់ស្មាអោយអ្នកជា ចៅហ្វាយ
" ចៅហ្វាយធ្វើអីនិង? " ច្របាច់សុខៗ ឈីលី បានចាប់ដៃគេ
" យើងចង់ធ្វើរឿងនោះ " ឈីលី និយាយប្រាប់ទៅគេៗគេធ្វើ ពួកគេមិនត្រឹមតែជាចៅហ្វាយកូនចៅទេតែពួកគេក៏ជាដៃគូរលើកគ្រែផងដែរ
" ចាំខ្ញុំជួយ " ធាអូ និយាយចប់ក៏ប្រញាប់ដោះ សម្លៀកបំពាក់ខ្លួនឯងអស់នៅតែខ្លួនទទេស្អាតនិងចូលទៅអង្គុយលើភ្លៅមាំរបស់នាយ ឈីលី និងបានធ្វើចលនាពីរលើកូនប្រុសនាយនៅក្នុងខោចតិចៗ អោយទ្រាំនិងកាយវិការសិចសុីនាយជំនិតមិនបាន ក៏ចាប់លើកគេអោយអង្គុយលើតុខ្លួនធ្វើការរួចក៏មកដោះខោអាវខ្លួនឯងចេញទាំងអស់ ខ្លួនប្រាណគេទាំងពីរពេលនេះគ្មានអ្វីបិទបាំងឡើយ ឈីលី មិនយូរ ក៏សាប់កូនប្រុសខ្លួនអោយរឹងនិងបាន ចាប់ជើង ធាអូ អោយធំនិងដាក់ចូលទៅរន្ធតូចមួយរបស់ ធាអូ តែដាក់ចូលបានបន្តិចក៏ឈប់វិញព្រោះរបស់នាយធំមិនត្រូវនិងរន្ធតូច ធាអូ ទោះបីធ្លាប់ធ្វើជាច្រើនដងក៏ដោយ
" តិចៗចៅហ្វាយឈឺ " ធាអូ
" ស្លាប់យើងឥឡូវហើយ ពិបាកទ្រាំណាស់ " ឈីលី ចាប់ចង្កេះនាយអោយមកកាន់ជិតនិងខ្លួនក៏ចាប់ឃើងគេទាំងសងខាងអោយធំជាងនាយក៏ដាក់ចូលទៅក្បាលបានបន្តិចបន្ទាប់មកមកក៏អុកមួយ កម្លាំងរបស់នាយធ្វើអោយកូនប្រុសនាយចូលក្នុងខ្លួនគេដល់គល់ឯអ្នកដែលត្រូវគេអុកវិញអួលមិនតិចទេ
" អា៎ស អា៎ស យឺតៗបានហើយចៅហ្វាយ អា៎ស អា៎ស " ធាអូ ខំទប់ទ្រូងនាយប្រាប់អោយគេធ្វើយឺតៗអ្នកណាទៅទប់ជាប់នោះ
" អឹប " ឈីលី បានថើបបំបិទមាត់គេមិនអោយនិយាយតទៅទៀត ឈីលីថើបផងបឹតជញ្ជក់យករស់ជាតិពីរមាត់ ធាអូ អណ្តាត ប្រឡែងលេងជាមួយគ្នាចង់ ក្លាយទៅ អណ្ដាតតែមួយទៅហើយ
" រឹកយើងខ្លាំងណាស់ ស្រួលណាស់ អា៎ស " ឈីលី ធ្វើ ចលនាពីរយឺតទៅលឿនតាម ចំណង់ដែលមាន ពីរមួយទឹកទៅមួយទឹក រហូតដែល ធាអូ សន្លប់ទើបនាយត្រូវឈប់ក្រោយធ្វើរួចនាយលើកបីកាយគ្មាន អីបិទបាំងទៅបន្ទប់គេង( បន្ទប់មួយតែមានកន្លែងគេង ) នាយដាក់គេថ្មមៗរួចដណ្ដប់ភួយអោយហើយក៏ដើរទៅងូតទឹក មួយសន្ធុះក្រោយមកនាយក៏ចេញមកវិញជាមួយនិងកន្សែងពោះគោ ដើរទៅគេងនុងបានទាញ ធាអូ យកមកអោបនៅក្នុងទ្រូងហាប់ណែនរបស់នាយ។
