ភាគទី:27
•ព្រឹកថ្ងៃបន្ទាប់
" ចែថេក្រោកឡើងព្រឹកហើយ " ជុងគុក ដេកផ្អៀងលើកដៃកេះថ្ពាល់អ្នកកំពុងគេងហៅអោយក្រោក ប្រហែលជាយប់មិញអស់កម្លាំងណាស់ហើយបានជានាយហៅហើយមិនខ្ចី កម្រើកខ្លួន។
" ហុឹម " ថេយ៉ុងមានអារម្មណ៍ថាមានអ្នករំខានដំណេកខ្លួនក៏វាសដៃនាយក្រាស់ចេញដែលមកប៉ះថ្ពាល់ខ្លួនតែមិនដឹងថាអ្នកណានោះទេព្រោះរវល់តែគេង។
" សឺត ភ្ញាក់ឡើងចែថេ " ជុងគុកហៅនាយតូចម្ដងជាពីរម្ដងតែមិនភ្ងាក់ក៏ចូលខ្លួនចាប់ ចង្កេះនាយតូចលើកឡើងផុតពីពូកធ្វើអោយអ្នកកំពុងគេងត្រូវភ្ងាក់មួយរំពេច។
" អ្នកប្រុសតូចធ្វើអីនិង?ហេតុអ្វីលើកបីខ្ញុំ? "
" អូននាំចែថេទៅងូតទឹកនោះអី " មិនថាតែមាត់នៅដើរទៅបន្ទប់ទៀតផង
" ចាំអូនដោះអោយ " មកដល់នាយក្រាស់សុំជាអ្នកដោះសម្លៀកបំពាក់អោយថេយ៉ុងឯនាយតូចមិនក្របែកក៏ព្រមអោយនាយដោះអោយ។
" អាក់! អ្នកប្រុសតូចធ្វើអីហ្នឹង? " ថេយ៉ុង លើកចិញ្ចើមសួរទៅនាយក្រាស់ដែលនាយកំពុងតែអោយគេអង្គុយលើខ្លួននៅក្នុងអាងទឹក
" សឺត អូនចង់ធ្វើវានៅក្នុងនេះ " ជុងគុក នាយអោនថើបដងកាំបិតថើរៗស្រូបយកក្លិនប្រអូបប្រហើរចេញពីរខ្លួននាយតូច
" តែនេះព្រឹក! " ថេយ៉ុងត្រូវភ្ញាក់នៅពេលនាយក្រាស់ញាត់របស់មានជីវិតចូលក្នុងខ្លួនគេគ្មាប្រាប់ដំណឹងជាមុន
" ធ្វើវាជាមួយគ្នាណា...ចែថេ " ជុងគុក ងើយមើលមុខនាយតូចដោយធ្វើមុខកំសក់បន់តែអោយថេយ៉ុងយកព្រមឆាប់ៗ
" តែ.....ក៏បាន! អឹប " ថេយ៉ុងយកព្រមភ្លាមនាយក្រាស់ញញឹមឡើងខ្ជឹបទើបក្រោកអោយខ្ពស់បន្តិចចាប់ចង្កេះនាយតូចអោយឱ្យអ៊ឹបនិងខ្លួនងើយទៅថើបបឺតជញ្ជក់មាត់នាយតូចឯ ចង្កេះចេះតែធ្វើចលនា។
ក្រោយចំណាយពេលជិតមួយម៉ោងនាយតូចបានងូតទឹកជាមួយជុងគុកឯនាយក្រាស់វិញនៅតាមលូកលាន់នាយតូចមិនឈប់ពេលងូតទឹកហើយអស់ថេយ៉ុងគេមកបន្ទប់ខ្លួនវិញដោយនាយក្រាស់នៅបន្ទប់នាយ។
" ជាំអស់ហើយ " ថេយ៉ុងឈរនៅមុខកញ្ចក់មើលស្នាមដែលនាយក្រាស់បន្សល់ឱ្យកាលពីយប់មិញនៅមានអាថ្មីផ្សេងទៀត។
•ខាងក្រោម
" ក្មួយថេ!ម៉េចក៏ថ្ងៃនេះស្លៀកបែបនេះ? ក្មួយកើតអីមែនទេ? " អ៊ុំឆាងកំពុងតែអង្គុយលេងជាមួយជីយ៉ានងាកឃើញនាយតូចឃើញ ស្លៀកអាវ.ក.វែងដោយក្ដីឆ្ងល់ក៏សួរនាយតូច
" មកពីរមេឃត្រជាក់ពេកអ៊ុំស្រីបានជាខ្ញុំស្លៀកបែបនេះទៅ " ថេយ៉ុងញញឹមមិនសម មិនមែនមេឃត្រជាក់អីនោះទេ តែបើគេមិនស្លៀកអាវ.ក.វែងប្រាកដជាអ្នកនៅក្នុងផ្ទះទាំងមូលឃើញស្នាមនៅលើ.ក.គេមិនខាន។
" ចុកអេចែថេ " ជុងគុកឃើញនាយតូចពី ចម្ងាយប្រញាប់រត់មកចុកចង្កេះនាយតូចសើច ស្ញេញដាក់គេ
" ចុមយក្ស! " ជុងគុកនាយចុកថេយ៉ុង តែអ្នកដែលភ្ញាក់គឺជាអ៊ុំឆាងទៅវិញ
" អ្នកប្រុសតូចចង់ញ៉ាំបាយឥឡូវឬចាំបន្តិចទៀតចា៎ស? " ជីយ៉ានដែលនៅទីនោះដូចគ្នាក៏សួរជុងគុក
" ញ៉ាំឥឡូវមោះចែថេញ៉ាំបាយជាមួយអូន " ជុងគុកអូសដៃថេយ៉ុងដើរទៅតុអាហារមុន
" ចែថេអង្គុយលើកៅអីឬអង្គុយលើភ្លៅអូន " មកដល់កៅអីអាហារនាយក្រាស់ងាកមកសួរថេយ៉ុងនាយដឹងថានៅពេលធ្វើរឿងនោះហើយវានិងឈឺទើបសួរអោយនាយតូចរើសយកមួយ។
" អ្នកប្រុសតូចកុំនិយាយប្រយ័ត្នមានគេមកឮទៅខ្ញុំអង្គុយលើកៅអី " ថេយ៉ុងប្រញាប់មកខ្ទប់មាត់នាយកុំអោយនិយាយទៀត
" អឹមៗ " ជុងគុកងក់ក្បាលចំនួសការឆ្លើយព្រោះថាថេយ៉ុងបានខ្ទប់មាត់គេទៅហើយ។
" អ្នកប្រុសតូចបងថេ! " ថេយ៉ុងប្រញាប់ដកខ្លួនថយក្រោយវិញនៅពេលជីយ៉ានមកដល់ហៅគេទាំងពីរ។
" ចាំបងជួយជីយ៉ាន " ថេយ៉ុងចូលទៅជួយនាយតូចលើកអាហារដាក់តុចំណែកនាយក្រាស់វិញនៅអង្គុយសម្លុតជីយ៉ានមិនដាក់ភ្នែកធ្វើមើលនាងនិងជាសត្រូវគេតាំងពីរជាតិណាអញ្ចឹង។
" ទៅវិញទៅ ចែថេមកអង្គុតជិតអូន " ថេយ៉ុង ជីយ៉ានលើកអាហារដាក់លើតុរួចរាល់ ជុងគុក និយាយប្រាប់អោយជីយ៉ានគេទៅវិញរួចក៏ទៅចាប់ដៃនាយតូចមកអង្គុយជិតខ្លួន។
" ចា៎សអ្នកប្រុសតូច " ជីយ៉ានអោនបន្តិចទើបដើរចេញទៅវិញដោយឃើញក្រសែភ្នែកនាយក្រាស់បើនៅតែបន្តិចទៀតគេងាប់របស់នាយអ្នកប្រុសតូចមិនខានអោយតែនៅជិត ថេយ៉ុង។
" យើងញ៉ាំបាយវិញចែថេចង់ញ៉ាំអីអូនចាប់អោយ "
" មិនអីទេខ្ញុំញ៉ាំខ្លួនឯងក៏បានអ្នកប្រុសញ៉ាំទៅ "
" ចែថេកុំហៅអ្នកប្រុសបានទេអូនអត់ចូលចិត្តនៅពេលចែថេហៅបែបនេះត្រូវហៅអូនគុកគី "
" គុកគីពេញចិត្តឬនៅ? "
" ពេញចិត្តណាស់ សឺត ក្រអូបណាស់ " ជុងគុកថើបថ្ពាល់នាយតូចរួចញញឹមនិងងាកមកញ៉ាំបាយគេវិញធ្វើមិនដឹង ឥឡូវថ្លើមធំណាស់តែមិនបានមើលនាយដឹងតែលួចថើបហើយ
" គុកគីមិនត្រូវថើបនៅកន្លែងបែបនេះទេអាចធ្វើអោយគេឃើញបានណា " ថេយ៉ុងលើកដៃ ខ្ទប់ថ្ពាល់ខ្លួនចេះមកថើបទៅកើតដែរមិនដឹងថាគេអៀនទេអី
" អត់ចង់ អូនចង់ថើបគឺថើបហើយ " នាយមិនខ្ចីខ្វល់និងសម្ដីនាយតូចអីសោះឡើយអាងតែគេជាអ្នកប្រុសតូចនៅផ្ទះនេះ។
•3ខែក្រោយមក
ធ្មេចបើកៗខែបីទៅហើយទំនាក់ទំនងថេយ៉ុងនិងជុងគុកពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងឌកាន់តែស្អិតរមួតជាងមុនអ្នកនៅក្នុងផ្ទះទាំងអស់គេបានដឹងរឿងពួកគេទាំងពីរស្រឡាញ់គ្នាដែរតែមិនមានអ្នកណាថីអីនោះទេណាមួយថេយ៉ុងមើលថែរ ជុងគុកបានល្អណាស់អាចធ្វើអោយនាយក្រាស់សើចបានរាល់ថ្ងែ នាយតូចក៏តែងតែទៅផ្ទះវិញនៅពេលណាដែលគេទំទេរក៏មកគេងផ្ទះមួយយប់តែគេមិនភ្លេចនាំនាយក្រាស់មកនោះដែរ សាកមិននាំមក.ល.មើលនាយងរ10ថ្ងែបើបាត់ស្រួលមិនស្រួលលួចយំតែម្នាក់ឯងផងក៏មិនដឹង។
" គុកគីកុំដើរលឿនពេក " ថេយ៉ុងដើរតាមនាយមិនចង់ទាន់គ្រាន់តែចុះពីលើឡានភ្លាមរត់ចូលក្រុមហ៊ុនតែម្ដងនេះគេមិនមែនហៅថាដើរទេតែគេថារត់យកតាម៉ងហ្នឹង
" ប៉ា! " ឡើងមកដល់Officeជុងគុកបើកទ្វារចូលតែម្ដងដោយមិនបានគោះទ្វារជាមុន
" កូនជុង " លោកចន
" សួរស្តីក្មេងតូច "
