ភាគទី:12
ក្រោយវៃ ជញ្ជាំងអស់ចិត្ត យ៉ុងហ្គី ក៏ដើរទៅក្នុងបន្ទប់វិញទាំងដៃឈាមមិនឈប់។
ក្រាក~~~
" អាស្លេកដៃឯងកើតអីម៉េចក៏មានឈាមច្រើនម្ល៉េះ " ជីមីន កំពុងតែអង្គុយជាមួយស្រីនាយសុខៗ យ៉ុងហ្គី បើកទ្វារមកក៏ឃើញដៃនាយមានឈាមទើបសួរ
" គ្មានអីទេ " យ៉ុងហ្គី និយាយតបទៅនាយជាមិត្តហីៗរួចចូលទៅអង្គុយកន្លែងដើរវិញទាំងមុខមិនស្រស់
" អូនៗទៅវិញសិនទៅណា " ជីមីន ដោយឃើញមិត្តមិនសប្បាយចិត្តក៏បានដេញស្រីៗនាយអោយគេទៅវិញ។
" ឯងមានរឿងអីនិយាយមកបើយើងជួយបានយើងនិងជួយ "
" ក្មេងម្នាក់ដែលឯងអោយគេផឹកស្រានោះជាក្មេងប្រុសដែលយើងស្គាល់ពីរ3ឆ្នាំមុខតែពេលយើងទៅសួរគេ គេបែបជាមិនចាំយើងទៅវិញ " យ៉ុងហ្គី និយាយប្រាប់ ជីមីននាយមិនយល់ពិតមែនហេតុអ្វីមិនចាំនាយចឹង
" អាឆ្គួតអោយគេចាំឯងបានយ៉ាងម៉េច 3ឆ្នាំបានជួបគ្នាបើអាញ់ អាញ់ក៏មិនចាំហែងដែរអាស្លេក " ជីមីនសើចដើមកដាក់នាយក្រាស់អ្នកណាទៅចាំបានបើវា3ឆ្នាំហើយនិង តែក៏សូមសរសើរមិត្តខ្លួនដែរដែលនៅចាំគេនោះ
" អានេះវាមកជួយឬក៏ជាន់បន្ថែម " យ៉ុងហ្គី ងាកសម្លុក ជីមីន ទាំងហួចចិត្ត
" ទៅយើងសុំទោស តោះទៅផ្ទះវិញដៃឯងឈាមច្រើនណាស់ បើគេមិនចាំឯងស្អែកឯងមកទៀតធ្វើយ៉ាងម៉េចអោយគេចាំបានចាំយើងជួយឯង " នាយស្មាក់ចិត្តជួយមិត្តអោយតែគេព្រោះអោយជួយ
" ចឹងទៅវិញស្អែកយើងមកទៀត " ក្រោយនិយាយគ្នាចប់នាយក្រាស់ទាំងពីរក៏ចេញពីរក្លឹបទៅផ្ទះវិញរាងខ្លួន។
" កូនយ៉ុងមកហើយ ដៃកូនកើតអីនិងម៉េចក៏មានឈាមចឹងចុះមុខកូនទៅត្រូវនិងអីនិងបានជាឡើងក្រហមថ្ពាល់? " អ្នកស្រីមីន ដើរទៅរកនាយក្រាស់ឃើញថាមុខនាយឡើងក្រហមដៃវិញមានឈាមទៀត ទៅធ្វើអីអោយប្រាកដ
" គ្មានអីទេអ្នកម៉ាក់ កូនទៅខាងលើមុនហើយ " យ៉ុងហ្គី មិនចង់បកស្រាយប្រាប់គាត់ក៏សុំម្ដាយឡើងទៅខាងលើមុន។
" ចា៎ស " អ្នកស្រីគីម ដោយមិនចង់សួរនាយច្រើន ព្រោះយល់ថាជារឿងផ្ទាល់ខ្លួនកូនសុខចិត្តមិនសួរបើគេចង់ប្រាប់គេនិងប្រាប់ខ្លួនឯងហើយ។
•ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
" ចែថេក្រោកឡើងចែថេ " ជុងគុក ក្រោកមកហៅនាយតូចកំពុងតែគេងចង់នាយហៅក៏មិនខ្ចីក្រោក
" ចែថេក្រោក~~~~~ " ដោយហៅស្រួលបួសមិនក្រោកនាយមានតែស្រែកដាក់ត្រចៀកនាយតូច មិនក្រោកមិនទេ។
" គុកគីម៉េចក៏មកស្រែកដាក់ត្រចៀកខ្ញុំចឹង " ថេយ៉ុង ដោយសារតែសម្លេង រំខានពីនាយក្រាស់ក៏ក្រោកមកអង្គុយទាំងភ្នែកបើកមិនចង់រួច
" មកពីរអូនហៅ ចែថេ ហើយអត់ក្រោកធ្វើអី " និយាយហើយនាយក៏ក្រោកចុះពីរលើកគ្រែ
" គុកគីចង់ទៅណា? "
" អូនទៅផ្ទះវិញហើយ អូនបានខលប្រាប់ពូវីរួចហើយអោយគាត់មកទទួលអូនទៅវិញ "
" ទាំងព្រឹកនិង? "
" បាទ "
" នៅញ៉ាំបាយសិនទៅ "
" អត់ទេអូនអត់ញ៉ាំទេប៉ាអូនប្រាប់ថាអោយទៅវិញអោយលឿន "
" អរ "
" ចឹងអូនទៅវិញហើយ " ជុងគុក ប្រាប់នាយតូចហើយក៏ដើរចេញពីរបន្ទប់ចុះទៅខាងក្រោក
" គុកគី ឈប់សិន ទៅបាត់ហើយ " ថេយ៉ុង ហៅនាយតែនាយដើរទៅបាត់ហើយ លឿននោះលឿន។
•ខាងក្រោម
" ម៉ាក់អូនទៅវិញហើយណា " ជុងគុក ចុះមកដល់ខាងក្រោកក៏ឃើញ អ្នកស្រីគីម អង្គុយកំពុងតែរៀបចំផ្កាដាក់ក្នុងថូ
