Part.34 (Z)

1.7K 69 1
                                    

" ညိုတုတ္ေရ၊ ညိုတုတ္"

သာလြန္ခ်မ္းအိပ္ယာကထေတာ့ သူ႕ေဘးနားမွာ ညိုတုတ္မရွိခဲ့။ မနက္ခင္းေတြမွာ အိပ္ယာကနိုးထလာတိုင္း
သူ႕မ်က္နာေလးျမင္ခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ အခုေတာ့ဘယ္ေရာက္သြားလဲမသိ။ ေအးစက္စက္အိပ္ယာကို လက္နဲ႕စမ္းရင္း သူမရွိဘူးဆိုတဲ့အသိနဲ႕ စိတ္က သိပ္အဆင္ေျပမေနခဲ့ပါ။ သာလြန္ခ်မ္းအိပ္ယာေပၚကေန အလူးအလဲထ အိမ္ေပၚကေန နာမည္ေအာ္ေခၚေတာ့သည္။

" ညိုတုတ္ကလဲ ဘယ္ေတြကိုသြားေနတာလဲမသ္ိဘူး။ "

သာလြန္ခ်မ္းေခါင္းကရႈပ္ပြေနတဲ့ ဆံပင္ေတြကို စိတ္၏မေက်နပ္မႈ႕ျဖင့္ တဗ်င္းဗ်င္းကုတ္ေလေတာ့သည္။ နဂိုရႈပ္ပြေနတဲ့ ဆံပင္ေတြဟာ သူ႕ရဲ႕စိတ္အလိုမက်မႈ႕ေၾကာင့္ ပြစာႀကဲကုန္ေတာ့သည္။
ႏႈတ္ခမ္းကိုဆူေထာ္ထားကာ မ်က္ေမွာင္ကိုလဲ ကုတ္ထားလိုက္သည္။ သာလြန္ခ်မ္းပုံစံက အိပ္ယာထစ ကေလးငယ္ဟာ
မိခင္မေတြ႕လို႔ စိတ္ေကာက္ေနတဲ့ဟန္ပင္။

မိုးညိုထင္သည္ လက္ထဲကခ်ိဳင့္ကိုစားပြဲေပၚသို႔ခ်ကာ အိမ္အေပၚထပ္သို႔ေျပးတက္လာခဲ့သည္။ ဒီအခ်ိန္ဆို သူ႕လင္ေယာက်္ားေလးနိုးတက္တဲ့အခ်ိန္ဆိုတာ သူသိေနတာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အဲ သူ႕ကိုမေတြ႕ရင္လဲရစ္တက္ေကာက္တက္တဲ့ ရစ္စိန္ကေလးဆိုေကာ သင္တို႔သိၿပီးၿပီလား။

ေလွကားေပၚအျမန္တက္လိုက္ေတာ့ သူ၏ေကာက္စိန္ေလးက အိပ္စုံမႈံမႊားနဲ႕ဆင္းလာတာကိုေတြ႕ရသည္။

" ခနေလး ခနေလး "

ေလွကားေပၚကေန ေျခေခ်ာ္က်မွာဆိုးတာေၾကာင့္ အျမန္တားရျပန္သည္။ ဒါကိုမၾကားဟန္ေဆာင္ကာ ဆင္းလာတဲ့ရစ္စိန္ေလး ေျပာရင္းဆိုရင္းက သူ႕စကားနားမေထာင္တဲ့အက်ိဳးက ေျခေခ်ာ္က်တာပင္။ မိုးည္ိုထင္အျမန္ထိန္းဖမ္းလိုက္တာေၾကာင့္သာ ဘာအႏၱရာယ္မွမျဖစ္တာ။

" ေျပာသားပဲကြာ။ ကိုယ္လာေခၚပါ့မယ္ဆို။ မင္းေလးကအရမ္းဆိုးတာပဲ။ "

အခုမွငိုခ်င္ရဲ႕လက္တို႔ျဖစ္သြားတဲ့ကေလးငယ္ေလးလို သူ၏ရစ္စိန္ေလးက အာၿပဲလွ်ာၿပဲနဲ႕ေအာ္ငိုေတာ့သည္။

" ဟီး အီး ။ လူကိုလာဆူေနတယ္။ အဟီး...."

အဲ...ရစ္စိန္ေလးက ဒီလိုငိုျပန္ေတာ့ ဒီလူမွေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိျဖစ္ရျပန္တယ္။ သူကဆူတာလဲမဟုတ္ ေငါက္တာလဲမဟုတ္တာကို။ ဒီလူကစိုးရိမ္တာက ရစ္စိန္ေလးကမသိျပန္။

ငါ့ယောကျ်ားက ဓားပြဗိုလ်ခေါင်းဆောင် (Complete) Where stories live. Discover now