Ölüm Meleği...#wattys2016

Fatma'nın Karanlığı...

Tam destek, full destek arkadaşlar... Şimdiden teşekkürler... :}}

Medyadakiler Fatma ve Uras...

Bu gece olanlara hala inanamıyorum. Tamam Ateş'i kurtarmam gerekti. Ona canlı ihtiyacım vardı. ama öpmek nereden çıktı. Kendimi kaybetmeye başladım iyice.

Onu orada yere yığılırken görünce içimden bir parça koptu. Onu güçsüz görmeye alışık değilim. O yenilmez, yıkılmaz Ateş Dinçer. Ona dokunursam iyi olacağını hissettim. Ona dokunursam belki acıları azalır sandım. Dokunursam o da benim hisset- halime bak korkulan ölüm meleği aptal aşıklara benziyor. Daha fazla kendimi rezil edemezdim. offf düşünmeyeceğim.

Az önce Fatma aramıştı. Çocuklarla buraya geliyorlar. Neden burası? Ateş bir şeyden mi şüphelendi acaba? Yok yok olamaz. Anlaması imkansız. Kapının çalmasıyla ne çabuk geldiler diye düşünürken, kapıyı açmamla Fatma üstüme atladı. Bu sefer bende onu sıkı sıkı sarıp, sakinleştirmeye çalıştım. Bu sefer sevinçten ağlıyordu deli kız.

"Ağlamak için zaman yer arıyormuşsun gibi. Kes sızlanmayı bak birazdan burada olurlar. Sahi neden buraya geliyorlar." merakıma yenik düşüp sormuştum.

"Bende bilmiyorum. Gelince anlarız." burnunu çekerken çok sevimli görünüyordu.

Fatma kafasını dizlerime koyup bacaklarıma sarılırken, 3 yaşından çocuklara benziyordu. Sevgiye ihtiyacı olduğu belliydi. Bende saçlarını okşarken yanında olduğumu anlatmaya çalışıyordum. Bu kızla beraberken fazla uysal oluyorum. Kapı çalınca bende önce o koşup kapıyı açtı. Ateş'i görür görmez üzerine atlayıp, bir ağlama krizi de onun omzunda geçirdi. Ateş acıyla yüzünü buruşturunca, benimde canım yandı. Yavaşça Fatma'nın kollarını Ateş'in boynundan indirip,

"Benim omzum yetmiyor galiba sana. Başka omuzlar aramaya başladın hemen. Hem sakin ol da önce içeri girsin." dedim. Söylediğim mantıklı geçmiş olacak ki hemen kapıdan çekilip, Ateş ve diğerlerinin eve girmesine yol açtı.

"İyide niye buraya geldin Ateş eve gitseydin dinlenirdin." Hay ağzını öpeyim Fatma. Hislerime anca bu kadar güzel tercüman olunur. Niye niye niye hadi cevap ver.

"Burada da doktor var.. O bakar." ha??? Kim? ben mi? ama pes be adam. Sende etimden sütümden yararlanmaya başladın.

"Hem şirket, hem özel bakım. Maaşımı tekrar konuşmamız gerek Ateş bey." dediklerime öyle bir bakmıştı ki, bırak maaşı üzerine ben para vereyim de bir şey yapma diye dua edesim var. Çok yakışıklı ama bir o kadar da ürkütücü. Hayatım boyunca babam dışında onun gibi bir adam daha tanımadım. Babamda sinirliyken yanına yaklaşılmaması gereken bir adam.

Gülümseyerek ortamı yumuşatmaya çalışırken, kolundan tutup dinlenmesi için odama çıkardım. Evim stüdyo daire, geniş bir salonum olmasına rağmen, yatak odan üst kattaydı. Merdivenlerle çıktığın zaman kapı olmadan direk yatak odama girilebiliyordu. Asma bir balkon gibi. Birde banyom tabi.

Yukarı çıktığımızda kendini sırt üstü yatağıma atıp, gözlerini kapattı. Ona biraz dinlenmesini yiyecek bir şeyler hazırlayıp, geleceğimi söyledim. Ama beyfendi bırak gözlerini açmayı, cevap bile vermedi.

Aşağı indiğimde çocukların hararetle bir şeyler konuştuklarını duydum.

"Bizde anlamadık kendisi buraya gelmek istedi." diyen Uras'tı.

"Bir bildiği vardır. Ya da dediği gibi Duru'nun doktor olması yüzündendir." bunu diyende Koray'dı...

"Ben doktor değilim. Tıppı bırakmıştım hatırlatırım. Hastanızın başına bir şey gelirse ben mesul değilim beyler. Tedavi red talep ediyorum." dedim yalancı bir ciddiyetle.