Ölüm Meleği...#wattys2016

Ölüme Geleceğim...

İyi okumalar...

Medyadaki Ateş'imiz...

"Büyük gücün büyük sorumlulukları olur... Bazen o gücün seni ezdiğini hissedersin, bazende aslında bir hiç olduğunu... Ama unutma oğlum o güç senin sayende var... Sen istediğin sürece... Onun iyi mi kötü mü olması gerektiği sen seçeceksin... ve bir de annen... O hayatımdaki en doğru şey... Benim iyi tarafım, insanlığım, herşeyim... Onu sana emanet ediyorum paşam... Onu koru... " Babamın bana son sözleri bunlar olmuştu... Büyük güç... Evet onu başardım... Peki ya annem...

Daha Asrın'ın olayının şokunu atlatamamışken bir de annem... Babamın bana emaneti... Canım, kanım... Bunu ona ben yaptım... Onu koruyamadım... Yıllardır hayalet gibi yaşarken Asrın'ın hayatımıza girmesiyle her şey allak bullak oldu... Onu tekrar bulmanın sevinci ona olan bütün kızgınlığımı, kırgınlığımı alıp götürürken, onun gerçek yüzünü şimdi görebiliyordum... Tek amacı bana yaklaşıp annemin yerini bulmakmış...

Bu iş için en iyi kişiyi seçmişler... Bana yaklaşabilen, kalbime dokunabilen tek kişi... Böylesi bir planı asla tahmin edemezdim... Buna düşünemeyecek kadar aptal olduğumu da... Benim küçüğüm buna nasıl alet olur... Bunu bana nasıl yapar... Ona olan sevgimin öfkemi bastırmasını istemiyorum... Ne zaman duvarlarımı indirsem saldıracak biri her zaman olur... Ama bu sefer yıktılar... Hemde en derinden...

Çocuklara Duru'nun kim olduğunu anlatırken hepsi önce kafayı yediğimi düşünür gibi baktılar... Sonra inançları geri gelince dört bir koldan onu aramaya başladık ama çok geçmeden annemin haberini aldım... Yıllardır kimsenin ulaşamadığı bir yerde saklanan annemi bulmuş ve kaçırmışlar... Ve buna neden olan benim sol yanım, Asrın'ım...

"Abi plan ne? Nereden başlayacağız... Bir şey söyle..." Koray'a ne diyecektim... Nereden başlayacağımı bile bilmiyorum...

"Buna Dur- yani Asrın'ın nasıl alet olduğunu anlamadım... Neden bunu yaptı... Senin Ateş olduğunu biliyor muydu..." Emir'in hala Asrın'ı düşünmesi öfkemi daha da arttırırken tepki veremeyecek kadar bitmiş hissediyordum... Kalkmam gerek... Annemi bulmam gerek ama yapamıyorum... Tüm gücüm tükenmiş gibi... Sonra sağ omzumda hissettiğim bir elle kafamı kaldırma gücü buldum...

"Dostum biz yanındayız... Sadece ne istediğini söyle..." işte görmek istediğim gözler duymak istediğim sözler... Bana güç veren bakışlar... Uras'a hafif tebessüm ederken kendimi daha bilinçli hissediyordum... Uras da karşımdaki koltukta yerini alındı... Üçünün de gözlerinde ki cesaret, umut ve fedakarlığı görebiliyordum...

"Öncelikle bunu yapan şerefsizi bulacağız... Nereden başlayacağımızı bulmak için Koray annemin saklandığı evin uydu görüntülerini bak... Küçük bir ipucu bile çok işimize yarar..." Koray tamam anlamında kafasını sallarken, Emir döndüm...

"Emir sende Asrın'ı araştır... Ölüm meleğiyle iş birliği yaptığına eminim... İkisi de karşına aynı gece çıktı... Hepsi planlıydı... Ölüm meleği hayalet gibi onunla ilgili bir şey bulamayız ama Asrın çok yere iz bıraktı... Onunla ilgili her şeyi bul... Bir de Darren Chris adında bir herif... Asrın'ın telefonunda resmi vardı... Bağlantıları var... Resmini almıştım sana yollayacağım... Onu bul ve bana getir..." Bu işi en iyi Emir'in yapacağına emindim...