Ölüm Meleği...#wattys2016

İlk Aşk...

Merhaba arkadaşlar... Bu bölümü Büşra ve Koray sevenlere ithaf ediyorum... Onları özleyenler var... İyi okumalar...

Bunca zaman hayattan hiç bir beklentim olmadı... Bana ne getirdiyse onu yaşadım ama ilk defa kendi yolumu çizip, kendi hayatımı yaşamak istiyordum... Bana sunulanı değil...

Elimde ki kağıtta yine hayatın kendi çizdiği bir yol var... Ya onu yaşayacağım ya da kendi yoluma devam edeceğim... Seçim o kadar zor ki...

Bir Ahıskalı olmadığımı öğrendiğimden beri aklımda gerçek ailem vardı... Bizi niye bıraktılar diye düşünmeden edemiyordum... İki küçük bebeğini bırakacak nasıl bir hayatları vardı... Ya da bu kadar mı zor durumdalardı... Fakirler miydi, evlilik dışı sorunlu bir ilişki mi? Daha bir sürü soru... Ama aklıma gelen tek cevap gerçekten zor bir yaşam geçirmiş, bunu yapmak zorunda oldukları için yapmışlardı... evet kesinlikle böyle olmalıydı... Ama elimdeki lanet kağıtta bunun tam tersi yazıyordu...

Babam yani Sinan Dinçer öleli tam bir ay olmuştu... Arda'dan hala bir ses yoktu... Babam kadar olmasa da Arda'nın hala atak yapmaması tedirgin ediyordu... Ateş eskisi gibi yaşamaya başlamıştı... Arada şirket ve kulübe gidiyordu... Bunu yapması her ne kadar huzursuz etse de böyle olmasının daha iyi olacağını düşünüyordu... Belki Arda böylece yüzünü gösterirmiş... Bense yaşadıklarımdan sonra resmen ev hapsi almıştım... Ateş bana ve bebeğe bir şey olacak diye çok korkuyor... Tabi diğerleri de... Neyse ki şimdi eskisiden daha huzurlu hissediyorum... Aklımı kurcalayan tek şey o kağıtta yazılan ailemin gerçek olup olmadığıydı... Eğer doğruysa eskisinden daha karışık bir gelecek bekliyordu bizi...

Büşra'dan

Sonunda biraz da olsa rahata erebilmiştik... Asrın'ın yaşadıkları dizilere konu olacak türden... Bol aksiyon, drama, aşk, entrika daha ne ararsan... Bunca zaman boyunca Koray'la daha da yakınlaşmıştık... Tabi onun istediği kadar değil ama yine de iyiydik işte... Koray'a kalsa bir şeyleri hemen yaşamak istiyordu, aslında haklı da sayılır... Onun gibi düzenli seks hayatı olan birinin düzeninin içine etmiştim ama benimde elimde değil... Bunu ona açık açık söylemeye utanıyorum ama ben sanırım korkuyorum... Bu sorunu en kısa zamanda çözmem lazım...

"Günaydın hayatım..." korkuyla irkilirken, sapıkça düşüncelerimi bölen arkamdan sarılan Koray olmuştu... Biran yerimden sıçrarken, hazırladığım omleti az daha yere düşürüyordum...

"Korkuttun Koray..." dediğimde daha da sıkı sarılıp, yanağımdan öptü...

"Niyetimde oydu zaten..." deyip gülerek masaya oturdu... Ağzına attığı salatalığı yerken hala bana sırıtıyordu...

"Sen Darren'la fazla takılıyorsun..." dediğimde;

"Sana da günaydın FBI... Sabah sabah beni anman ne hoş..." deyip içeri giren Darren Koray'la tokalaştıktan sonra masaya oturdu... Bunlar hangi ara bu kadar yakın oldu anlamadım... İşin kötüsü Koray da arada Darren'a uyup beni çıldırtıyor... Şuanda da FBI espirisine gülmesi inanılmaz sinir bozucuydu...

"Bazen kimin sevgilisi olduğuna şaşırıyorum Koray... Darren'la benden iyi anlaşıyorsun..."

"Senle benim aramdaki tek fark benim daha eğlenceli olmam... Bunun için bana kızamazsın FBI... Koray'ın seçimine saygı duy..."

"Koray'ın seçimi bu kadar iğrenç olmaz..."

"Niye zamanında seni de seçti..." dediğinde artık sabır kotamın limiti dolmuştu... Elimdeki kızgın tavayla Darren'ın üstüne yürüdüğümde araya Koray girdi... Beni zaptetmese kesinlikle Darren'a kalıcı bir hasar verecektim...