Sandoval Series # 1 : The Stars Tonight (Soon to be published)

Chapter 10

"Lo, baka matagalan ako ng uwi mamaya. Pupunta kami sa kaibigan ni Senyorito Gaston."pagpapaalam ko kay Lolo Ignacio.

Senyorito Gaston parin ang tawag ko kay senyorito kahit na sinabihan niya na akong 'Mahal' ang dapt kung itawag sa kanya. Naiilang ako at mukhang hindi pa rin masasanay yung dila ko. Nahihiya rin ako lalo na kung may ibang nakakarinig. Hindi dahil sa kinakahiya ko ang senyorito kundi dahil sa feeling ko hindi pa ako umabot sa puntong karapat dapat akong maging nobya niya.

Sino lang ba ako kumpara sa mga babaeng nagkakagusto sa kanya? Ang dami kong narinig tungkol sa mga babaeng na link sa kanya at halos lahat galing sa mayamang angkan dito sa probinsya. Yung iba mga modelo at yung iba naman mga sikat na artista.  I know hindi ako dapat mainsecure dahil nararamdaman ko naman mahalaga ako kay Senyorito pero hindi ko talaga maiwasan.

Kaya nga magsisikap talaga akong makapagtapos ng pag-aaral. Para kahit papano may maipagmamalaki din ako sa kanya. That way, baka sakaling maging karapat dapat ako sa isang Gaston Pierre Sandoval. Ang bunsong anak ng isa sa makapanagyarihan at mayamang angkan dito sa Davao.

"Sinong kaibigan apo? Kayong dalawa lang ba?" Tanong ni Lolo. Tiningnan ko siya, naghahanda ito ng mga gagamitin nilang mga sahog dahil pupunta daw si Aling Edna magluluto sila ng bibingka.

"Bestfriend daw ni senyorito, Lo, yung galing sa states." Sagot ko saka nagpatuloy sa aking ginagawa.

Sabado ngayon. Maaga akong gumising kanina para maglaba at maglinis. Magluluto pa sana ako ng pagkain ni Lolo pero sabi niya sila na lang daw mamaya ni Aling Edna. Mukhang sila na ata ng ginang dahil palagi ng nadalaw ang ginang dito sa amin.

Nakita ko ang pagsulyap ni Lolo sa akin kaya tipid akong ngumiti. Nasa harap ako ng salamin inaayos ang aking sarili.

Tiered open back maxi dress with scallop hem and square neck ang suot kong damit ngayon na pinaresan ko ng putting flat sandal na Bottega Veneta. Lahat bigay ni Senyorito, pasalubong niya sa akin nung lumuwas siyang Maynila. Nag-aalangan pa akong tanggapin dahil mukhang mamahalin pero sabi niya sa Baclaran niya daw nabili at mura lang ang pagkakabili niya sa mga ito.

Actually, madaming damit ang binigay niya sa akin. Yung mga usong suot ng mga kaedaran ko kaso hindi ko afford. Ang sabi niya may sale daw sa Baclaran nung lumuwas siya kaya napadami ang pasalubong niya sa akin.

"Kina Andot pala kayo pupunta? Balita ko ikakasal na yung bunso niya. Sa wakas umuwi na din. Mabait ang batang yun, matalino at maganda pa. Laging pambato ng skwelahan niya dati. Kilala ko din ang mapapangasawa nun, taga Manila, mayaman at mabait din. Kaya nagustuhan din nina Andot at Alicia." mahabang sabi ni Lolo. 

"Kilala mo ang bestfriend ni Senyorito, Lo?" huminto ako sa pagsusuklay ng buhok ko at humarap saglit kay Lolo.

"Oo, madalas yung kasama ni senyorito Gaston nung maliliit pa sila. Akala ko nga naging nobya niya yun eh."

"Ouch naman Lo!"

Parang batang humaba ang nguso ko pagkatapos ng sinabi ni Lolo. Apaka insensitive naman, alam niya namang 'nanliligaw' si senyorito Gaston sa akin sinabi pa talaga.

"Noong araw yun, Camilla. Ikaw talagang bata ka." naiiling itong tumawa. "Kung may gusto yun kay senyorito Gaston malamang matagal na silang kasal, pero wala eh. Tsaka ngayon ikaw na ang mansanas sa mga mata ani Senyorito. Seselos pa e."

"Sabi mo kasi, maganda, matalino at mabait." parang batang maktol ko, malapit ng magselos.

"O bakit, ikaw din naman. States side ata itong apo ko. Kulay abo ang mata, matangos ang ilong, maputi, matangkad." Nagtaas baba ang dalawang kilay ni Lolo habang sinasabi yun sa akin.  Lumapad ang ngiti ko. Nagmamayabang na tumingin kay Lolo na parang sinasabing maliit na bagay.