Sandoval Series # 1 : The Stars Tonight (Soon to be published)

Chapter 50

Finally, another story has reached an end. So, far ito ang story ko na umabot ng fifty chapters and I would like  to thank all of you for not leaving me. Thank you Avangers for making it this far! Thank you for being with me in this heartbreaking journey in finding Gaston and Camilla's forever. 

Maraming salamat sa votes, comments at sa lahat ng encouragements niyo sa akin. I'm so honored and feel loved. Feeling ko ang galing-galing kong magsulat dahil sa mga positive messages niyo sa akin. 

Hanggang sa susunod kong story. Thank you so much and I love you all!

_____________________________________

"Ouch! Ouch! Nanay help! Aray! Aray! Kuya wag po." Gaston is exclaiming exaggeratedly like someone is really beating him.  

What the heck Gaston Pierre? Anong pinagsasabi ng lokong to? Anong ouch!? Anong aray?Ni hindi nga siya tinamaan. He's screaming like a beaten kid.

"Tangna! Ang arte mo di ka nga natamaan." pabulyaw na sabi ni Kuya Falcon, umamba pa itong susuntukin si Gaston kaya di ko na napigilan ang sariling matawa. 

Oo hindi natamaan si Gaston dahil nahila ko si Kuya bago pa man dumapo ang kamao niya sa mukha ni Gaston. I had to that dahil ang opera sa mata ng bunso kong pasaway baka ano ang pa mangyari. Lahat kami tiyak malalagot kay Mommy pag nagkataon, mukhang ito pa namang kumag na to ang paboritong anak ni Mommy ngayon. 

"Umalis ka nga dyan sa harapan ng kapatid ko, Fucker!" malutong na mura ni Kuya sa kanya. Pero sa halip na umalis ito sa harapan ko lalo niya pang sinubsob ang mukha niya sa harapan ko doon sa parteng...tilapya ko.

Yes! Gaston Pierre is kneeling in front of me, hugging me like a scared kid. He tripped and landed in front of me after coming out of the bathroom. At siguro dahil nagpanic ito sa maaring gawin ni Kuya Falcon sa kanya, mabilis niyang naisubsob ang mukha niya sa harapan ko. Making the situation more complicated and awkward. 

"Sandoval, isa!" banta ni Kuya sa kanya. Mahina ko siyang tinapik sa balikat para sundin ang sinasabi ni Kuya pero parang wala itong narinig. 

"Gaston..." tawag ko sa kanya. Magkasalubong na ang kilay ni Kuya at halatang banas na ito sa pagpapa-bebe ni Gaston.

Akala ko aalis na ito sa harapan ko dahil bahagyang lumuwag ang pagkakayakap niya sa akin, pero yun pala ay para sumilip lang. Nang makita niyang matalim na nakatingin si Kuya sa kanya muli niyang binaon ang mukha sa harapan ko at lalo pang humigpit ang pagkakayakap niya sa akin. 

Nakakahiya! Sobrang nakakahiya dahil nakatingin si Kuya sa kanya. Okay lang sana isubsob ang mukha niya doon kung kami lang dalawa. 

Wait, what?! Talagaba Yllena?

"Sandoval!"

"Nanay ang opera ko. Bawal daw ako ma-stress sabi ni Mom." parang bata nitong sabi.

" Oo alam ko, pero kung ako ikaw umalis ka dyan sa harapan ko."

 "Baka suntukin ako ni Kuya..."di ko alam kung takot ba talaga ito o umaarte lang.

"Dalawa! Pag ako di makatimpi di lang bugbog abutin mo sa akin. Kapal mo rin ano? Nagsinungaling pa si Bethany dun sa kaibigan niya na hindi kayo bati nitong kapatid ko para tanggapin ang kaso tapos heto ka lang pala sinasalisihan kami. Ano ka, sinuswerte?" 

Kaming tatlo lang ang andito sa loob pero ang ingay namin. Si Kuya at Gaston ay parang mga bata kung umasta. 

"Ayoko kasi ng annulment, pwede namang magpakasal nalang kami ulit." Sumimangot si Gason kay Kuya ng parang bata.

"Hindi nga pwede! Ang kulit mo! Akala ko ba pinaliwanag na ni Yllena sayo lahat."

"Oo nga pero---"

"Walang pero-pero dito. Umalis ka dyan sa harapan ng kapatid ko! Wag mo ako sagarin Sandoval at baka di mo matantya galit ko."