Lali || Yarı Texting ||

29

-bazen sevgi her şeyi yenemezmiş-
Bölüm:29

Keyifli okumalar 🌿

______________________

Demir beni kendine bastırarak kulağıma doğru yaklaştı.

"Hayat kısa kuşlar da uçuyorken, sev beni." Diye fısıldadı nefeslerinin arasından.

İşte şimdi bir masal kitabından çıka gelmiştik ve külkedisi dönüşmek üzereydi

Sevgiyle kendimize dokunabilmek için önce ruhunuza yüklediğiniz tüm fazlalıkları, süsleri, takma ve sahte olan ne varsa hepsini çıkarıp bir tarafa bırakmamız gerekiyormuş.

Bazen zaman dururdu ya, her şey ama herkes bir anda anlamını yitirir tek bir şeyin üstünde canlanırdı.
Evet, sanırım tam olarak böyleydi.

İnsanlar yok olmuş, herkes gitmişti sanki. Ben, Demir ve o cümle kalmıştı.

Onu sevmem için bir çok nedeni vardı. Bana, ben böyleyim ben şöyle iyiyim diyerek aklıma girebilirdi. Ya da ne bileyim bir sürü neden sunabilirdi. Ama sadece yaşamayı, şu kısa zamanı seçti. Sadece kuşlar uçuyor diye onu sevmemi istedi. O da seviyordu, seni seviyorum demenin bambaşka bir yoluydu. Ama o ya da bu şuan umurumda değildi, çünkü kuşlar uçuyor ve ben onu seviyordum.

Başımı yukarı kaldırıp gözlerimi gözlerine değdirdim.
Hâlâ bana bakıyor ve bir şeyler dememi beklediği belliydi.

Dudaklarım aralanırken bir yerlerime kaçan sesimin geri gelmesi için dua ediyordum.

"Kuşlar uçmayı bırakana kadar... " Dedim birden.

Uzun zamandır tuttuğu nefesini bırakırken gözleri parıldıyor ve tebessüm ediyordu.
En önemlisi de gözlerinin içi gülüyordu.

Kalbinin hızı iyice artarken benim gözlerim güldüğünde dudağının kenarında oluşan o çizgideydi.

Ve beni benden alıyordu.

Kulağıma hışırtılar gelirken sinirlenmeye başlamıştım.

Şu anı mı bozmasanız ölürsünüz değil mi!?

"Lan sikecem şimdi çıkın artık dışarı, çıkın!"

"Kaya, kime diyorum lan ben!" Diyerek yeniden Alperen'in bağırma sesleri duyulmuştu kulaklıktan.

Gözlerim yerlerinden çıkarken ağzım aralanmıştı.
Yeni yeni kendine gelen ve olayın farkına varan Demir benden farksız değildi.

Hay abi unuttuk ya.

"Kahretsin!" Diye mırıldanan Demir'in eli elimi bulup sıkıca tutmuştu.

Belinden çıkardığı silahla karşıdan gelen silah sesleri bir olmuştu.

Herkes birden çığlık çığlığa kaçışırken etraf maskeli ve silahlı adamlarla dolmuştu.
Buranın sahibine içirdiğimiz içki sayesinde yerde mışıl mışıl uyurken bazı insanların acı dolu nidaları kulaklarıma ilişiyordu.

Demir silahı rastgele adamlara sıkarken sıkıca tuttuğu elimle, önde o olacak şekilde büyük adımlarla dışarı koşuşturuyordu.

Gözlerim etrafı hızlı hızlı tararken kurşunların bize değmesinden ödüm kopuyordu.
Bir kez daha vurulmayı kaldıramazdım.

Çıkış kapısında gördüğüm Uğur'la biraz da olsa rahatlamıştım.

"Sakin ol güzelim. Her şey kontrol altında." Diyen Demir her ne olursa olsun rahatlamama yetiyordu.
Evet bir çatışmanın içindeyken bile.