Lali || Yarı Texting ||

38

-tek dizelik şiir-
Bölüm:38

Keyifle okumalar 🌿
______________________

Bana geri dön sen benim Lali'msin." Dedi arkamdan fısıldarken.

Göz yaşlarım havayla beraber karanlığa doğru akıyordu. Ona nasıl inanacağımı bilmiyordum. Belki de inanıyordum. Bu belirsizlikten çıkmak çok zordu.
Bazı şeylerin gerçekliklerini görmek istememek çok zor.

Bir anda durakladım. Nereye gidiyordum ki zaten!? Kurtlar uluyor, kuşlar ötüyordu.
Ay tek ışık kaynağı iken bu ıssız ormanda nereye gidiyordum gerçekten.

''Ya yeter ya! Nereye gittiğini bile bilmeden ne afra tafra yapıyorsun be kızım.'' dedim 360 derece dönerken kendi etrafımda.

Aha boku yemedik mi şimdi!

''Kim var orada!?''

Su sesi mi, hayvan mı belli değildi. Etrafıma bakarken Demir'in ipini görmem duraklamama neden oldu. Ya ben dönüp dönüp aynı yere gelmiştim ya da birileri vardı.

Eğilip ipi alırken ''Kim var dedim!?'' diyerek bağırmıştım fakat bi' değişiklik olmamıştı.

Ne su sesi kesilmişti ne de konuşma sesi ama aksine artmamıştı da.

Sonunda ipi doluya doluya beni götüreceği yere adımladım. Kalbim yerinde durmuyordu.

Sessiz olmaya özen göstererek bir ağacın arkasına saklandım. İp buraya kadardı, sonu beni buraya getirmişti.

Kafamı ağacın gövdesinden çıkarıp baktığımda sonunda su sesinin geldiği yere gelmiştim. Nehirdi..

Gördüğüm şeyle küçük dilimi yutarken ''Demir yapma!'' Diye bağırıp koşa koşa yanına varmıştım ama beni duymuşa benzemiyordu.

Yanına varınca nefes nefese ona baktım, gözlerini açmamıştı bile. Kollarını açmış gözlerini yummuş nehirin kenarında duruyordu. Yeniden gözümden yaş süzülürken kollarımı sımsıkı beline doladım.

''Ne olur yapma.'' dedim titrek sesimle.

Bi' anda irkilerek ''Lali?'' dedi şaşkın şaşkın.

''Demir ne olur yapma, bunu bize yapamazsın!'' dedim.

''Neyi?'' dedi kollarını bana dolarken.

''Sen. Sen intihar etmiyor muydun?'' dedim şaşa kalıp, ondan biraz uzaklaşarak yüzüne bakarken.

Bir anda boş ormanda kahkahası yankılandı. Ben ise ağzım açık bir şekilde bakakalmıştım.

Gülüşlerinin arasından ''intihar mı?'' dedi.

''Ya!''

Bir sinir çığlığı savurup sertçe ittim kendisini. ''Pisliğin tekisin!'' Dedim çenemi sıkarken.
Yine kandırmıştı işte beni.

Kahkahasının yerini bir tebessüme bırakınca gözlerimin içine baktı. ''Manzara. Bu manzarayı kaçırmak istemedim sadece Lali'm.'' dedi tebessümü yüzüne yayılırken.

Manzara?

Gözleriyle arkamı işaret ederken yere oturdu. Tek kaşım havada arkamı döndüğümde işte şimdi tam anlamıyla küçük dilimi yutmuştum.

Elimi uzatsam dolunaya değecekti sanki. Her bir yıldız önceden olduğu kişi için parıldarken, ateş böcekleri nehirde giden balıklara yön veriyordu.