Lali || Yarı Texting ||

36

Bölüm:36

Keyifli okumalar 🌿
______________________

Flashback (Aysu Hanım'ın vurulduğu gün)

"Anne!"
Döküldü dudaklarından, kapının eşiğinden bakarken.

- Kaya Demir'den
-
Sonunda annemin istediklerini alıp eve gelmiştim, kadında dünyayı istemişti mübarek.

Sabah sabah doktorların beni arayıp annenizin uyandığını demesine değerdi ama.

Erken saatlerde telefonum çalmasıyla koşarak hastaneye gitmiş annemi taburcu etmiştik. Tabii uykucu Lali'm daha uyanmadığı için ona süpriz olacaktı.

Eve gelmeden annemle biraz vakit geçirmiş ona herşeyi anlatmıştım, zaten hastanedeyken ona anllatığımız her şeyi duyduğunu söylemişti.
Bu pek iyi bir şey miydi çözemedim ama herneyse.

Sonunda eve vardığımız da annem çarçabuk beni alışverişe göndermişti. Neymiş efendim gelinine hazırlık yapacakmış falan.

Biraz sinirliymiş gibi davransamda hoşuma gitmişti, paşa paşa da alışverişe gitmiştim.

Nihayetinde arabayı park edip indiğimde içerden yükses sesler gelince bi' sorun olduğunu fark ettim.
Herşeyi boş vererek hızlıca eve doğru yürürken silah patlamıştı.

Ne boklar döndüğünü anlayamamıştım. Hızlıca eve girdiğim de annemi yerde kanlar içinde yatıyordu.

"Anne!" Döküldü dudaklarımdan.

Beynime bi' sızı girmişti. Kalbim hançerle parçalanmıştı.

Acı ile kıvranan Acar, ona yardım etmeye çalışan Evin ve donan bir de Lalimi görmek, bu tablo eserinin sahibinin kim olduğunu bilmek pekte zor değildi.

Koşarak annemin yanına çömeldim.

"Anne aç gözlerini. Uyan, ne olur anne!" Diyordum onu kucaklamaya çalışırken.

Peki ya Alperen neredeydi?

"Alperen! Araba, arabayı getir. Nerdesin lan!" Dedim bağırırken.

Sonunda annemi kucaklayıp dışarı fırladım, kan kaybediyordu ve daha iyileşmemişti bile.

Ben annemi bu sefer de o adam yüzünden kaybedemezdim! Kaybetmemeliydim.

"Alperen!" Diye haykırdım.

Nerede kalmıştı bu salak çocuk!?

"Ne oluyor lan!? " Diyerek karşımda belirdi.

Birbirimize baktık öylece. Rüyaymış gibi. En sonunda kendimi zar zor arabaya attım. Ellerim deli gibi titriyor, korkuyordum.

''Anne!'' dedim son kez, uyanmasını umarak.

''Kaya'' dedi nefeslerinin arasından. Nefesimi tuttum istemsizce. Ona baktım, diyeceği hiçbir kelimeyi kaçırmamalıydım.

''Kardeş-

''Yardım edin!'' diyerek bağıran Evin'e döndü bakışlarım istemsizce. Alperen koşarak Acar'ı öne bindirdi, Evin de yanımıza.

Araba yola koyulduğunda kafama dank etmişti annemin bir şeyler demeye çalıştığını. ''Annem'' dedim dudaklarım titreye titreye. Gözümdeki yaş yavaşça soluk ve ruhsuz bedenine doğru aktı, yanağını ıslattı, yolunu bulup gitti.

Acar can çekişe çekişe bağırıyordu. Evin, bir Acar'a bir anneme yetişmeye çalışıyordu, Alperen'in kaçıncı küfürü olduğunu bilmiyordum bile.