အသံတိတ်လေး၏ပြန်လည်မွေးဖွားလာခြင်း

Chapter-45

Unicode

မုရှောင်ခယ် သည် တက်လာသော ပရိသတ်များ၏ ပျော်ရွှင် မှုကို ချူဟန် နှင့်အတူ ခံစားနေစဥ်  လီဖန်းမင်က သူ့ကို ခေါ်ခဲ့သည်။

"ရှောင်ခယ်၊ အဖွဲ့သားတွေက စတင်ဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီ။ မနက်ဖြန် စတူဒီယိုကို အကူအညီပေးဖို့ လာခဲ့မယ် မဟုတ်လား?"

မုရှောင်ခယ် က အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားသွားပြီး ချက်ချင်း ထလိုက်ရပ်လိုက်သည်။ဖန်းယန် စတူဒီယိုမှာ အလုပ်လုပ်ဖို့က သူ့အိပ်မက်ပါ။
ချူဟန်သည်ဘေးမှငေးကြည့်နေသည်။မုရှောင်ခယ်ပျော်နေတာက အရမ်းချစ်စရာကောင်းတာပဲ။

လီဖန်းမင် ဖုန်းဆက်ပြီး နောက်တစ်နေ့တွင် ချူဟန် သည် မုရှောင်ခယ် ကို အလုပ်သို့ခေါ်ခဲ့သည်။

ဖန်းယန် စတူဒီယိုအောက်ထပ်ကို ရောက်တဲ့အခါ
မုရှောင်ခယ် ဟာ အသက်ပြင်းပြင်းရှုပြီး ကြောက်ရွံ့မှုကို ဖြေလျှော့ဖို့ ကြိုးစားခဲ့ပါတယ်။ ချူဟန်က အနည်းငယ် အေးစက်နေသော လက်များကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး

"များ များနားထောင်၊ များများဖတ်ပါ၊ စိတ်ရှည်ပါ၊ မင်းမှာ တစ်ယောက်တည်းနေနိုင်တဲ့ အရည်အချင်းရှိနေပြီ၊ မထိတ်လန့်ပါနဲ့။"

မုရှောင်ခယ် သည် ချူဟန် ကိုကြည့်ကာ သူ့နှလုံးခုန်နှုန်း အနည်းငယ် မြန်လာပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ငြိမ်သက်သွားခဲ့ သည်။ သူက ခေါင်းညိတ်ပြပြီး တစ်ဖန် ချူဟန်၏ လက်ကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ကားထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။

ငါလုပ်နိုင်တယ်!

မုရှောင်ခယ် သည် အဆောက်အဦအောက်တွင် ရပ်နေပြီး ဖန်းယန် Studioသည် နေရောင် အောက်တွင် တောက်ပနေသည်။ သူသည် ကျောင်း လွယ်အိတ်၏ကြိုးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ ရှေ့သို့ လျှောက်သွား သည်။

ဖန်းယန် စတူဒီယိုသည် ရုံးခန်းအဆောက်အအုံတစ်ခုနှင့် စာချုပ်ချုပ်ဆိုခဲ့ပြီး မုရှောင်ခယ် ကို အရှေ့ဘက် ကောင်တာမှ 16 ထပ်သို့ ပို့ဆောင်ခဲ့သည်။ ဓာတ်လှေကား ပွင့်လာပြီး မုရှောင်ခယ် သည် ကြီးမားသော၊ ဖွင့်ထားသည့် အခန်းဆီသို့ ဝင်သွားခဲ့သည်။ အခန်းတွင် စားပွဲ ရှည်လေးလုံး၊ လက်လုပ်ခုံများ အားလုံးရှိပြီး လီဖန်းမင် သည် ယခုအချိန်တွင် အဲ့ဒီထဲတွင် အလုပ်လုပ်နေပါသည်။