Unicode
နံနက်ခင်း၏ အလင်းရောင်သည် ကုလားကာများကြားမှ အခန်းထဲသို့ စိမ့်ဝင်သွားပြီး မုရှောင်ခယ် သည် အိပ်နေရာမှ နိုးလာသည်။ မှိန်ဖျော့နေသော အခန်းသည် နေရောင်ခြည်ပေါင်းများစွာဖြင့် စွန်းထင်းနေသည်။အရာအားလုံးဟာ အိပ်မက်တစ်ခုလိုထင်ရပြီးမုရှောင်ခယ် သည် အိပ်မက်အမှန်ဟုတ်မဟုတ် ခဏလောက် စိတ်ရှုပ်သွားစေသည်။
ချူဟန် သည် မုရှောင်ခယ် ၏ခါးကိုအနည်းငယ်တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားပြီး မုရှောင်ခယ် ၏လည်ပင်းနောက်ဘက်တွင်သူ့ရဲ့ခေါင်းကိုမြှုပ်နှံကာ အကြိမ်အနည်းငယ်နမ်းလိုက်ပြီး
"နိုးပြီလား" ဟု အသံတိုးတိုးဖြင့်မေးလိုက်သည်။
မုရှောင်ခယ် သည် ချူဟန် ၏လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ချူဟန် သည်လည်း သူ့လက်ချောင်းများကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။
"ကလေး ကောင်းကောင်း အိပ်ပျော်ရဲ့လား"
မုရှောင်ခယ်သည် သူ့အားကြည့်ရန် ခေါင်းလှည့်ပြီးချူဟန်အား ကောင်းစွာအိပ်ပျော်ကြောင်း သူ့မျက်နှာပေါ်တွင် အပြုံးဖြင့် ပြောပြလိုက်သည်။
ချူဟန် အံ့အားသင့်သွားပြီး မုရှောင်ခယ်၏မျက်နှာသည် ယခင်က မှုန်ဝါးဝါးနှင့် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်မှုတို့မှ ဝေးကွာသွားခဲ့သည်။သူလေးသည် ပါးလွှာပြီး နာကျင်နေသေးသော်လည်း မျက်နှာသည် တောက်ပနေပုံရပြီး အလွန်လှပလွန်းသည်။ ထိုမျက်လုံးကြီးများ၏ အလင်းတန်းများသည် ချူဟန်ကို စွဲဆောင်သွားကာ သူ့စိတ်နှင့် ပတ်ဝန်းကျင်ကို အာရုံမခွဲနိုင်တော့ပေ။
အရင်တုန်းကတော့ မုရှောင်ခယ် က မကြီးထွားသေးဘူး၊ မုခိုင် ရဲ့ ရိုင်းစိုင်းတဲ့ အလှတရားလောက်တော့ မကောင်းပုံမပေါ်ပေမယ့် အခု ကလေးကြီးလာပြီဆိုတော့ အကြည့်နဲ့ အပြုံးတွေက အရမ်းချစ်စရာကောင်းတယ်။
မုရှောင်ခယ် သည် ချူဟန် မှင်တက်သွားသည်ကို သတိပြုမိသောကြောင့် သူသည် သူ့အားကြည့်ရန် ခေါင်းငိုက်စိုက်ချကာ သူ့မျက်လုံးများ ဘာဖြစ်နေတာလဲဟု မေးသည်။
YOU ARE READING
အသံတိတ်လေး၏ပြန်လည်မွေးဖွားလာခြင်း
FantasyThis is a translation novel. Author permission not yet sought but I have to translate because I like it very much. So I apologize to the original author. A very respected author - 穆青延
