မိုးယံမှသည် ချစ်သူဆီသို့(completed)

အခန်း၄၆

(unicode)

   ''အမလေး...အမေများ နားကြားမှာလား...
   စည်းခြား ငါ့ကို လာမနောက်နဲ့နော်...''

အိမ်ရှေ့ဆက်တီခုံတွင် မိသားစု၄ဦးအတူထိုင်ပြီးအစ်ကိုက အမွှာလေးတွေဆိုတာ ပြောပြလို့ ဝမ်းသာနေကြတာ ဖြစ်သည်။

   ''မေမေကလည်း...နောက်စရာလားဗျ..''

ဒေါ်ရတနာသည် ဝမ်းသာမျက်ရည်တွေစို့ပြီး နှောင်းရဲ့ ကိုယ်လေးကို ဖက်လိုက်ကာ။

   ''ဝမ်းသာလိုက်တာ သမီးရယ်...အဟင်း...
   မေမေတို့ဆီကို ကံကောင်းချင်းတွေ ယူလာပေးလို့ ကျေးဇူးပါ သမီးရယ်...''

နှောင်းလည်း မေမေ့ကို ပြန်ဖက်ရင်း ရယ်နေလိုက်သည်။ ဖေဖေကတော့ အပြုံးမျက်နှာကြီးနဲ့ နှောင်းကို သေချာကြည့်နေတော့သည်။

   ''ကိုအောင်ရေ...မနက်ဖြန်ရောက်ရင် ကျွန်မတို့မြေးတွေအတွက် ပုခက်သွားဝယ်မယ်..''

''ဟားဟား...အေးပါကွ...''

စည်းခြားလည်း ထိုင်နေပြီး မေမေတို့နဲ့ နှောင်းကို ကြည့်နေရင်း ပြုံးနေရသည်။

   ''သမီးထမင်းစားပြီးပြီဆိုတော့ နေ့လည်ဘက်ခဏအိပ်လိုက်ပါလား...ခရီးလည်းပန်းလာမှာ''

   ''ဟုတ်ကဲ့...မေမေ  ''

အစ်ကိုနဲ့ မေမေတို့က စကားပြောနေခဲ့ပြီး နှောင်း အခန်းထဲ ဝင်ခဲ့သည်။ ထမင်းစားပြီးပြီဖြစ်လို့ ဗိုက်လေးက အနည်းငယ် တင်းနေသည်။အခန်းထဲမှာ လမ်းခဏလျှောက်ကာ အင်္ကျီလဲရန် ထဘီလေး ရင်လျှားပြီး ဘီရိုဖွင့်လိုက်သည်။

   ''မိန်းမ...အင်္ကျီလဲမလို့လား...''

လက်ထဲမှာ အထုပ်တွေ ကိုင်လာကာ အစ်ကိုက အခန်းထဲဝင်လာရင်း မေးသည်။

   ''ဟုတ်...နည်းနည်းပူလာလို့  ...''

နှောင်း ချွေးတွေစိုနေလို့ ဘရာဇီယာအင်္ကျီလေးပါချွတ်ပစ်ရင်း အပေါ်ကနေ ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီအပွလေးအတိုင်း ဝတ်ထားလိုက်သည်။ အစ်ကိုက ခဏလှည့်ကြည့်ပြီး ဝယ်လာတဲ့အထုပ်တွေကို မှန်တင်ခုံဘေးမှာ သေချာပုံနေသည်။

  ''အိပ်ယာနိုးမှ နှောင်းဘာသာ ပြန်စစ်လိုက်နော်အစ်ကို  ဒီအတိုင်းဘဲ ချထားလိုက်မယ်...''