Ferzan'a herkesin bir kötülüğü dokunmuştu. En çokta dedesi,babası ve kuzeni.
Kuzeni, Ferzan'ı daha çok küçükken taciz etmeye başlamış, bu zamanlarda ise tecavüze kadar gitmişti.
Ve evet tecavüz etmişti. Ferzan'ın evleneceğini duyduğunda taciz edip iğrençlikle tecavüz etmişti. Ferzan ise sesini çıkaramıyordu bile. Eğer çıkarırsa, tecavüz edildiğini söylerse kimse ona inanmaz, 'bunu sende istemişsindir. Sen oğlancısın.' Derlerdi.
Ferzan gay olmayı geçin, iki cinsiyetli doğmayı bile istemezdi. Ama yapacak bir şeyi olmadığından hep Allah'a dua ederdi.
Ve şimdi ise yolun sonuna gelmişti. Biriyle evlendiriliyordu. Normal biriyle değil, bir ağayla evlendiriliyordu. Yaşını, başını bilmediği biriyle evlendiriliyordu.
Bir kez daha feryat etti Firzan fakat elinden bir şey gelmiyordu. Yapabileceği bir şey yoktu. Olsada yaptırmazlardı. 3 yaşındaki bir çocuğa bile fikrini sorarlardı ama Ferzan'a sormazlardı.
"Ablam, canım benim. Hadi bak ağlama." Dedi Meryem. Meryem, Ferzan'nın ablasıydı. Evlenip bu lanet konaktan kurtulmuştu.
Meryem, Ferzan'a küçüklükten beri yardım ederdi. Tüm ailesi Ferzan'dan nefret ederken Meryem kardeşinden nefret etmemişti. Ferzan'ı tek seven o'ydu.
"Abla burada çektiğim eziyetler yetmedi bir de orada da eziyet çekeceğim. Yalan mı? Lütfen al babamın tabancasını vur beni." Diye isyan etti Ferzan.
"Ablam böyle deme, günah." Dedi Meryem zorlukla. Kardeşinin çektiği acılara çok üzülüyordu.
"Weke jinekê neaxive, hazir be. dê di demek nêzîk de tevbigerin"
(Kadın gibi konuşma, kendini hazırla. Yakında olacak)
*olacak derken nişan kesilecek anlamında diyor.*
Dedi dedeleri içeriye girerken. Yaşlıydı fakat hepsinden hınzırdı. Bu fikride oğlunun aklına dede sokmuştu.
"Ma îstîxbarata me tune ku em amade bikin?"
(Hazırlanacak aklımız yok mu?)
Dedi Meryem Kürtçe bir şekilde. İlk kız torun olduğu için bir şey denilmezdi ve çok değer görürdü ailede.
"Min ev negot. paşê amade bibin"
(Öyle demedim. O hâlde hazırlansın.)
Dedi dede. Hiçbirinin Meryem'e kızacak cesareti yoktu. Hem gerçek ailesi hem de gittiği aşirette çok değer görürdü.
Dede dışarı çıkarken Ferzan bu hâline tebessüm etti. Küçük bir şey dese hemen kızarlardı. Ama tam tersi Meryem bir şey dese hemen yerine getirirlerdi.
"Hem bak ablam, eğer bir şey yaparlarsa telefondan beni ararsın. Merak etme her şey iyi olacak delalê min." Dedi Meryem Ferzan'nın elini tutup.
"Olmayacak abla, eminim ki olmayacak. Sen değerlisin. Her dediğin yapılıyor. Ama ben bir çöpten bile değersizim." Dedi Ferzan tekrardan isyan ederek.
Meryem, Ferzan'ın sırtını okşadı yavaşça ve iç çekti.
Ayağa kalktı ve Ferzan'ın dolabından üst çıkardı onun için.
"Bu konaktan çıkman gerek. Burada sana çok kötü davranıyorlar ablacığım." Dedi Meryem.
"Orada da kötü davranmayacakları ne mâlum?" Dedi Ferzan. Meryem'in çıkarttığı eşyalara bakıyordu.
Üstündeki tişörtü çıkardı ve katlayıp koydu. Ablasının çıkardığı üstü giydi. Meryem bir pantolon bulup Ferzan'ın eline verdi. Ferzan altındakini çıkardı ve pantolonu giydi.
Meryem, Ferzan'ın giyindiğini anlayıp Ferzan'a döndü. Kardeşi çok güzeldi. Gözleri kahverengi, kirpikleri uzun, kaşları biraz fazla, dudakları küçük ama olgundu. Burnu ise küçüktü. Önüne düşen, gözleriyle uyumlu olan saçları vardı.
"Korkma benim güzel oğluşum." Dedi Meryem. Ferzan bu seslenişle tebessüm etmişti.
Küçükken Meryem, Ferzan'a bu şekilde seslenirdi ve Ferzan'ın çok hoşuna giderdi.
~○°~○°~○°~○°~○°~○°~○°~○°~○°
Selamlarrrr 💗
Bölümde, Ferzan, Meryem'in yanında giyiniyor okuduğunuz üzere. Bu normal bir şey.
Onlar kardeşler. Öz ve öz hem de. Yani gelipte saçma sapan yorumlar yazmayın. Sinirimi bozmayın. Dinci'ye de aynı şeyi yapmıştınız.
Bu sefer kaba olurum.
Neyse 💗 bir daha ki bölümde görüşmek üzereeee
Anlamadığınız bir şey olursa sormaktam çekinmeyin asklarım 💗🤍
