Evet sonunda o bölüme geldik, istemeyerekte olsa. Burası bir ayrı. Burası benim sizden oy ve yorum dilendiğim yer. Dilediğim her şeyi yazdığım yer.
Ve bu satırlara son kez yazıyorum, bu kurgu için size son kez söylüyorum.
Oy ve yorum yapmayı unutmayın ♡
İyi okumalar dilerim bebeklerim. 💖
~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○
"Annnnnne!!!!!" Duyduğum sesle yerimden doğruldum. Kapı açılır açılmaz gördüğüm 3 kişiye baktığımda gülümsedim. Berfin koşarak yanıma geldi. Onun arkasında ise sakin bir şekilde duran Baran'a baktım. En sonunda ise daha yeni gelen eşime baktım. İki omzundada çanta vardı. Sanırım kaç sene geçerse geçsin bu görüntüye aynı tepkiyi verecektim. Tebessüm ettim.
"Ohhh gelmişler mi benim kuzularım?" Kollarımı açtığım gibi önce Berfin heyecanlı heyecanlı atladı. Daha sonra Baran yanıma sakin bir şekilde gelerek yanaklarıma öpücük kondurdu ve sarıldı.
İkisi de yanımdan indiğinde Azad geldi. Beni kendine çekerek dolu dolu öptüğünde ben de ona karşılık vermeye çalışıyordum.
"Yuhhhh bari önümüzde yapmayın." Dedi Berfin. Azad sonunda beni bırakırken Berfin'in dediğine gülüyordum.
"Anneni en çok ben sevdiğim için böyle öpebiliyorum." Dedi ve karşımızdaki çocuğumuza dil çıkardı. Berfin de onun gibi dil çıkarırken, Baran sakince üstünü çıkarıyordu.
"Hııı en çok ben seviyorum bir kere tamam mı?" Dedi Berfin. Azad da kafasını tabii anlamında salladı ama yüzünü buruşturmuştu.
"Sen öyle san kızım. Sen yokken ben vardım heheyt." Azad'ın bu dediğine ben de gülerken Berfin kaşlarını çattı.
"Hııı kesin kesin. Asi güzelim lafını anneme ilk ben taktım tamam mı?" Bu dediği şeyle ikimiz de güldük. İkimiz de gülünce Berfin de gülmeye başladı.
"Anne ben acıktım." Baran konuştuğunda duvardaki saate bakmıştım. Haklıydı acıkmışlardı. İlkokula gidiyorlardı ve acıkmaları çok normaldi.
"Birkaç dakika sonra teyzenler gelir bebeğim. O zaman hep beraber yeriz. Olur mu?" Dedim ayaklanıp Baran'ın yanını bulduğumda. Baran anlamış olacak ki kollarını açtı ve kollarını boynuma sardı. Onu kaldırdığım da yerdeki kıyafetlerini de aldım.
"Ver anne tutayım." Bir ağırlık yapmıyordu fakat her seferinde bunu diyordu. Bunun gibi şeyleri Azad alıştırmıştı. Çocuklarımızın bu sevgisi Azad'dan kaynaklıydı. Daha 7 yaşındalardı fakat bana olan aşkları çok büyüktü. Berfin heyecanlı ve hiperaktif biriydi. Fakst Baran onun aksine sakin ve yavaş biriydi. Hiçbir şeye atlamaz, sadece alakadar olduğu konuyu konuşurdu.
"Anne biliyor musun? Bugün Berfin'i birisi tehdit etti. Önce olayı anlamaya çalışacaktım sonra tartışacaktım ama Berfin çocuğa tokat attı. Öğretmenimiz bir şey yapmadı. Çünkü görmemişti. Çocuk Berfin'den korkusuna demedi." Baran'ın dediklerini dinlerken derince nefes aldım. Berfin'in her geçen gün öfke problemleri çıkıyordu.
"Berfin'e sahip çık, bir daha kimseye böyle bir harekette bulunmasın." Dedim sakin bir şekilde. Yakında okullarını ziyarete gitmeliydim.
"Sonra ben de çocuğu tuvalette sıkıştırdım." Cümlenin sonunu duymamla kan beynime sıçramıştı.
"Baran... sana hiç yakıştıramadım! Kime çektiniz siz anlamıyorum ki? Hani insanları dövmek yoktu?" Dedim sinirli sinirli. Gerçekten de bunlar kime çekmişti anlamıyordum. Ben sinirli biri değildim. Azad diğer insanlara karşı sert olsa bile o tarafını bize hiç göstermemişti.
