Biliyorum bu bölüm finali yazacağım demiştim. Hatta bölümün ismi final falandı. Ama bugün düşündüm ve Erko Gelin'imin bu bölümünü doğum olarak, bir dahaki bölümü de Final olarak yapacağım.
İyi okumalar, unutmadan yorum yapın yoksa dıkşın.
~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○
5 Ay Sonra
Odaya giren güneş ışığıyla birlikte gözlerimi açmaya çalışmış, başaramamıştım. Kolumu yan tarafa attığımda boşluk ile karşılaşmıştım. Gözlerim soğukluk ile açılınca yan tarafımdaki boşluk bu sefer görüş alanıma girdi.
Duvardaki saate baktığımda saatin çoktan 11 olduğunu gördüm. Azad işe gitmiş olmalıydı. Karnımı okşayarak yataktan kalkmaya çalıştım. Karnım çok büyümüştü.
Zar zor yataktan kalkmayı başardığımda tuvalete doğru adımladım. Lavabodaki işlerimi bitirip üstümü bile değiştirmeden aşağıya inmiştim.
Azad veya Meryem söylemese bile bu sıralar çok pasaklı bir şey olmuştum. 3-4 gün boyunca hatta 1 hafta boyunca duş almadığım zamanlar oluyordu. 2 hafta aynı kıyafetle gezdiğim zamanlar oluyordu. Ama Azad bir şey demiyor, mis kokuyorsun demeye devam ediyordu.
"Ablam uyandın mı?" Ablamın sesini duyduğumda esnedim. Karnımı bilinçsizce okşarken ablamın kurduğu masaya baktım.
"Yüzünü yıkadın mı sen? Gözlerinde çapak duruyor daha." Dedi masaya yumurtayı koyarken. Onu umursamadan masadaki ekmeği elimle ikiye bölüp yumurtanın sarısına batırdım. Ağzıma atıp çiğnerken Meryem elime vurdu.
"Çok ayıp niye beni beklemiyorsun?" Dedi gözlerini kısarak. Bunu beni güldürmek için yapmıştı. Onu takmadan yemek yemeye devam ederken karnıma gelen acıyla yemek yemeyi durdurmuştum. Derin nefes alıp bekledim. Meryem bir sorun olduğunu anlamış olacak ki o da durdurdu yemek yemeyi. Karnımdaki sancılar durmak yerine daha da artmış gibiydi.
"Ferzan?" Dedi Meryem merakla. Ben de merak ediyordum fakat ne olduğunu ben de bilmiyordum.
"Abla... sancı.." dedim nefesim darlaşırken. Gözlerini sonuna kadar açtı ve masada telefonunu aradı. Birkaç saniye içinde panikle telefonunu eline aldığında hızla birini aradı.
Ben ise sakinleşmeye çalışıyordum. Adet sancım gelmiş gibiydi. Sancıyı yok etmek için karnıma bastırmam gerekiyordu fakat karnım şişti. Derin nefesler almaya devam etmeliydim. Altımda hissettiğim ıslaklıkta altıma doğru baktım. Islaklığı gördüğümde şaşkınca baktım.
"Lütfen hızlı gelin! Sıvı akmaya başladı!" Meryem hızlı ve telaşlı bir şekilde adresi söylemiş ve kapatmıştı. Tekrardan telefonu kulağına götürdü.
"Ferzan doğuruyor Azad! Çabuk gel!" Nefeslerimi kontrol etmeye çalışıyordum. Bunu önceki sancılarımda yaptığım için biliyordum. Kontrol edebiliyordum. Falat bu başka bir sancıydı. Arkamdaki sandalyeye yaslanmaya devam ederken ablam telaşla yanıma gelip kolumun altından tuttu.
"Yürüyemem. Çok zor."
"Yürüyebilirsin, yürümen gerek Ferzan." Ayağa kalkıp adımlamaya çalıştığımda bunu başaramamıştım. Olmuyordu. Daha öncekiler gibi değildi bu.
Dışarıdan ambulans sirenini duyduğumuzda ablam yanımdan ayrıldı ve kapıya doğru koştu. Kapıyı açtığında hızla doktorların yanına koştu.
Doktorlarla beraber içeriye girdiğinde hâlâ nefes almaya çalışıyordum. Sancım ilerlemişti ve altımdan sıvı akıyordu. Doktorların yardımıyla sedyeye benzer şeye yattım. Kaldırılıp ambulansın içine koyulurken sadece karnımın ağrısını azaltmak istiyordum.
°•.
"Ferzan'ım derin nefes al. Hadi son bir kez." Azad'ın kısık çıkan sesiyle sinirli bir şekilde ona döndüm. Zar zor konuşarak,
"Her seferinde bunu diyorsun. Çıkmıyor işte!" Tekrar derin nefes verip ıkınmaya başladım. Aynı zamanda Azad'ın elini tutup sıkabildiğimce sıkıyordum. O da benimle beraber derin nefesler alıp, doğuruyordu.
"Azad ben yapamayacağım sanırım. Çıkmıyor." Gözlerimden göz yaşları düştü. Azad boşta olan eliyle gözlerimi silerek yanağıma uzandı.
"Hadi dayan Asi Güzel'im" Azad'ın sesi kulağıma dolduğunda son bir kez derin nefes alıp verdim ve içimdeki ıkınmayı bir kez daha dışarı attım. Derin nefesler verirken doktorların elindeki kanlı bebeğe baktım. Yaşıyordu değil mi?
"Neden kanlı o?" Azad benden önce davranıp sormuştu. Doktor tebessüm ederek elindeki bebeğimizi ayaklarından tutup ters çevirdi. Poposuna birkaç şaplak attıktan sonra bebeğimizin ağlama sesi olduğum odayı kaplamıştı.
"Neden ağlattınız benim bebeğimi? Hüğğ ağlama bebeğim. Baban burada." Elimi bırakıp bebeğe doğru gittiğinde şaşkınca ona bakmıştım. Ulan ikincisi içimde!
"15.07 Erkek!" Kadının dediği şeyden anlamamıştım ama yanındaki hemşire elindeki kağıda bir şeyler yazdı ve kenarda beklemeye devam etti. Başka bir hemşire ise bebeği alıp havluyla temizlemeye başladı. İşi bittikten sonra bir şeye koydu.
"Azad buraya gel!" Bağırarak söylediğim için Azad hemen yanıma gelmişti. Elimi tekrar tuttuğunda derin nefes alıp verdim az önceki gibi.
°•.
"21.32 Kız!" Doktorun konuşmasıyla ile Azad'ın elini bıraktım. Gözlerim kapanırken tek hatırladığım şey Azad'ın terli alnımdan öpmesi olmuştu.
Birkaç saat sonra.
"Ferzan bir görsen çok güzeller. Saçları yok biliyor musun? Ama ikisininde kirpikleri çok uzun. Kaşları da gözükmüyor. Böyle kara kuru ama beyaz bir şeyler. Ha bu arada sen Berfin istiyordun ya ben de Gül demiştim. İsmini Berfin Gül koydum. Oğlanın ismi de Baran."
"Üf keşke çabuk uyansan sıkıldım ya. Gül sesini duysam keşke." Azad'ın sesi kulağıma doldu. Kendi kendine bir şeyler anlatıyordu.
"Uyandım zaten Azad." Zorlukla konuştuğum zaman Azad'ın kafası kalktı. Yanaklarıma birkaç öpücük kondurduğunda gülümsedim. Bu adam bana çok iyi geliyordu.
Bazen düşünüyordum. Bawer Feride'yi kaçırmasaydı, Azad başkasıyla evlenseydi, Azad benden başka birini sevseydi ne yapardım? Bana böylesine iyi davranan, sevgisini veren başka birisini bulabilir miydim? Muamma.
"Oh be valla kendi kendime konuşmaktan canım sıkılmıştı." Dedi. Bu lafına da gülümsedim.
"Sen niye yatmadın? Yorgunsundur." Dedim.
"Senin sesini duyduktan sonra tüm yorgunluğum geçti." Sırıtışını gösterirken ben de güldüm. Beklemediğim anlarda bile bir şey söylüyordu. Krizi fırsata çeviriyordu.
"Ne zaman görebilirmişim?" Dedim doğrulmaya çalışarak.
"Bilmem sorarız." Diye kısa bir cevap verdi. Yanıma uzanmaya çalıştığında biraz kaydım. Kaymamla beraber yanıma yattı. Kolunu başımın altına geçirdi ve biraz daha yaklaştı. Öpücüklerini alnıma koyarken nane kokusunu içime çektim. Elimi saçlarına attığımda gülümsedi.
"Hadi uyu Nane kokulum." İltifatımla beraber küçük bir kahkaha attı. Başımı uzatıp saçına öpücük kondurdum.
~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
