Yorum yazmayı unutmayın ! 💗
~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○
Ferzan ile Azad arabaya binmişler çalışmasını bekliyorlardı.
"S*ktir ya galiba arabanın benzini bitmiş." Dedi Azad sitemle. Ferzan ise cama kafasını yaslamış dışarıya bakıyordu. Arabanın içeriside nane kokuyordu. Gerçekten bu adamın naneyle derdi neydi?
"Hadi be çalış." Dedi Azad arabanın tekerleğine vurarak. Ciddi miydi? Milyonluk arabaya vuruyordu. Ya da o kadar değeri olan bir arabaya. Salak herif diye geçirdi içinden Ferzan.
"Önü açmayı denedin mi?" Dedi Ferzan bıkkınlıkla. Azad ona anlamamış gibi Ferzan'a baktı.
"Ön tampon diyorum. Baktın mı?" Diye bağırdı Ferzan. Azad ön tamponu açarak oraya baktı. Dokundu ve sıcak olup olmadığını kontrol etti. Sıcakta değildi oysaki.
"Baktın mı diyorum neden cevap vermiyorsun?" Dedi sinirle Ferzan arabadan çıkıp. Azad sırıtarak Ferzan'a bakıyordu.
"Ben senin tampona baktım." Dedi Azad gülerek. Ferzan öyle sinirli bakıyordu ki Azad gülmesini durduramıyordu.
"Ne sapık herifsin sen ya." Dedi Ferzan sinirle. Sertçe omzuna vurdu. Azad, Ferzan'ın elini tutup öptü. Bunu yapmasıyla beraber Ferzan hemen elini çekti.
"Ne yapıyorsun? Bir gören olacak." Dedi telaşla. Azad bir defa daha sırıttı.
"E görsünler. Eşimsin." Dedi yarı Türkçe yarı Kürtçe. Ferzan arabaya binmedi.
"Yürüyerek gidelim." Dedi kızararak. Azad güldü. Utandırmıştı.
"Ferzan." Dedi yanına gelirken. Ferzan ona baktı. Ne isteyecekti?
"Bana bu akşam sütlaç yapar mısın?" Dedi yaklaşarak. Ferzan çatık kaşlarla ona baktı. Mutfakta duruyordu. Yani sanırım.
"Mutfakta olanlara ne oldu?" Dedi merakla.
"Yedim." Dedi Azad sırıtarak. Bu adam kesinlikle Ağa falan değildi. Kesinlikle çocuktu.
"Hepsini tek gece de yemeseydin. Ben mi dedim?" Dedi sinirle. Bu aralar her şeye sinirleniyordu sağ olsun Azad yüzünden.
"Tek gece de seni de yedim." Dedi kulağına doğru. Ferzan onu itti. Kaldırımda yalpaladı Azad.
"Elin de ağır ha." Dedi gülerek. Ferzan sinirle bir tane daha geçirdi omzuna. Azad ise omzunu tutarak gülmeye devam etti.
Çarşıya kadar böyle yürüdüler. Azad bir şey derken Ferzan sinirli olduğu için bir şey demiyordu.
Bir markete girdiler. Ferah kokuyla beraber Ferzan derin nefes aldı.
"Gerekli bir şey var mı?" Dedi Azad. Ferzan kafasını salladı. Azad ile beraber yavaşça gezdiler marketi. Azad birkaç şey alıp ödedi. Tekrar dışarı çıktıklarında rüzgar yüzüne vurmuştu. Gözlerini kapattı Ferzan.
"Kapalı çarşıya girelim mi?" Dedi Azad heyecanla. Sanki hiç girmemişti. Sanki burası onun şehri değildi.
"Girelim." Dedi Ferzan bıkkınlıkla. Azad, Ferzan'ın elini tutarak heyecanla kapalı çarşının içine soktu.
"Buradaki şeyler güzel." Dedi Ferzan.
"Sen de güzelsin." Dedi sessizce Azad. Belki de Ferzan anlamamıştı.
"Yapacaksın değil mi?" Dedi Azad merakla. Ferzan kaşlarını çattı anlamayarak.
"Neyi?" Dedi şaşkınca.
"Sütlaç." Dedi sırıtarak. Ferzan bıkkınca nefes aldı.
"Biraz daha sormaya devam edersen yapmayacağım. Anca bunu görürsün." Dedi sonuna doğru Kürtçe konuşup. Ve orta parmağını gösterdi.
"Senin parmağın varsa görürüm." Dedi Azad gülerek. Ferzan tekrar omzuna vurdu.
"Ahlaksız herif." Dedi. Son günlerde bu onun favori cümlesiydi. Bundan sonra bir de hayvan herif vardı.
"Ben de seni seviyorum." Diyerek sonuna doğru sustu. Yine duymamıştı.
Öylece gezerlerken belki de en görmemeyi istediği kişiye baktı Ferzan.
"Gökhan." Dedi Ferzan korkuyla. Azad anlamamış gibi Ferzan'a baktı. Ferzan Azad'ın kolunu sıkı sıkı tuttu.
"Nerede?" Dedi Azad ciddileşerek.
"Orada işte. Bana bakıyor." Dedi sesi titreyerek. Çok korkuyordu şu an.
"Gidelim." Ferzan titrek sesiyle konuşuyordu. Azad kaşlarını çatarak karşıda duran kişinin yanına doğru adımladı.
"Azad gitme!" Dedi Ferzan bağırarak. Hayır gitmişti bile.
"Bana bak lan şerefsiz!" Dedi Azad Gökhan'a bakarak. Bağırdığı için birkaç kafa da beraberinde Azad'a dönmüştü.
Gökhan Azad'a baktığı gibi yüzüne yumruk yemesi bir olmuştu. Acıyla burnunu tuttu. Eline gelen kana baktığında midesi bulanmıştı.
"Ne o? Miden mi bulandı o*ospunun çocuğu?" Dedi bağırarak Azad. Gökhan Azad'ın yüzüne baktı. Tanımıyordu. Doğrularak yumruk attı. Azad elini tuttu ve çevirdi. Birkaç esnaf Azad'lara doğru koştular.
Gökhan'ın kolundan gelen kırılma sesi herkesin kulağına dolmuştu. Gökhan bağırmaya başladığında Azad biraz daha döndürmeye çalışıyordu.
"Bana bak lan it! Bir daha Ferzan'ın yanına yaklaşmayacaksın! Anladın mı lan!" Diyerek bağırdı. Karnına bir yumruk geçirdi.
"Kardeş bırak. Öldüreceksin çocuğu!" Diyerek yanlarına geldiler. Azad'ın bırakmak gibi bir isteği yoktu. Ferzan korkuyla yanına koştu.
"Azad! Bırak! Gidelim artık!" Ferzan'ın sesini işitti Azad. Kanlı eline baktı. Eline bulaşmıştı kanı.
"Seni şikayet edeceğim!" Dedi Gökhan bağırarak.
"Selam söyle. Çay içmeye gelsinler." Dedi gülerek Azad. Ferzan titreyerek Azad'ı zorla da olsa götürdü.
