İyi okumalar...
~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○
"Donuyorum..." dedi sessizce Ferzan. Azad onu kendine çekti ve ısıtmaya çalıştı. Ferzan geri çekilmeye çalışsa bile Azad buna izin vermedi. Ferzan da öyle kaldı.
Azad çaktırmadan kokluyordu Ferzan'ı. Saçları şampuanından dolayı nane kokuyordu ama vücudu tamamen çilek gibi kokuyordu. Belki de öyle hissediyordu. Çünkü böyle kokmak imkansızdı.
Ferzan ise üşüdüğü için Azad'ın boyun çıkıntısına girdi. Azad bunla beraber kalbinde bir şeyler hissetti. Eşiydi normaldi değil mi?
Ne olmuştu da donuyorlardı? Azad'ın rezervasyon yaptırdığı otel kapanmıştı. Oysa ki araştırmıştı da. Şimdi ise iki genç arabada donarak bekliyorlardı.
Ferzan'ın nefesi düzene girdiğinde uyuduğunu anladı. İlk kez omzunda uyuyordu. Azad onu yavaşça koklamaya devam etti. Azad'ın ona iyi davranmasına karşılık Ferzan hep kötü davranıyordu. Sinirleniyordu, vuruyordu ve yüzüne bile bakmıyordu. Azad o öyle yaptıkça daha da çok dikine gidiyordu. Onu kızdırmayı seviyordu.
Azad parmaklarını kaldırarak yavaşça Ferzan'ın dudaklarına götürdü. Dudakları dolgundu. Kalbi tekledi Azad'ın.
Parmaklarına Ferzan'ın nefesi değince titredi. Soğuk nefesi eline değiyordu. Bu soğukta bile yakmıştı onun nefesi. Bu çocuğa yanıyordu Azad.
İlk gördüğünde sevmemişti. Beğenmemişti de. Ama güzel olduğunu görmüştü. Kahverengi gözleri uzun kirpiklerine çok yakışıyordu. Küçük burnu ile dolgun dudakları yüzüne tamdı. Çilleri burnuna serpiştirilmişti. Ablası varken mutluydu. Mutluluk ona çok yakışıyordu. Azad'ın yanında hiç gülmemişti. Sahi Azad'dan memnun değil miydi? Ama Azad onun dışında hiçbir şey yapmamıştı. Her şeyi ona sorarak yapıyordu. Daha çok mutlu etmeye çalışacaktı.
Ferzan daha da Azad'ın koynuna girmeye çalıştı. Üstündeki mont ona yetmiyordu. Azad yavaşça montunu çıkararak Ferzan'ın üstüne koydu. Ferzan'ın çilek kokusu ile Azad'ın nane kokusu arabayı doldurmuştu.
Azad'ın yavaştan kolu uyuşmaya başlamıştı ama Ferzan'ın rahatını bozmasını istemiyordu. Telefonu çaldı. Zil sesi tüm arabayı doldurduğu için Ferzan yavaşça gözlerini açtı. Azad cebinden telefonunu çıkardı ve kimin aradığına baktı.
"Efendim baba?" Ciddi çıkan bir sesle yanına döndü. Uyanmıştı.
"Aynen geldik ama otel kapatılmış." Dedi morali bozuk bir şekilde. Ferzab kıkırdadı. Üstündeki monta baktı. Azad'ın montuydu. Burnu üşüdüğü için montu burnuna götürdü. Burnuna nane kokusu geldiğinde tebessüm etti.
"6 saatlik yol baba. Taa Van'dayız." Dedi. Ferzan sus-pus oturmuş öylece kendini ısıtmaya çalışıyordu. Azad sıcak elini Ferzan'ın yanaklarına götürdü. Ferzan'ın yanakları anında ısınmaya başladı.
"Tamam baba. Zaten yarın oraya gideceğiz. Ferzan da iyi. Şimdi yanımda duruyor." Dediğinde Ferzan telefonu kendine verileceğini anladığında yok anlamında geri çekildi. Uyuyor şeklinde hareket yaptı.
"Uyuyor. Yarın ararım sizi. Fazla rahatsız etmeyin de." Dedi utanmazca. Ferzan rahat bir şekilde koltuğa yatmaya çalıştı.
Azad telefonu kapattı ve sesini kısarak cebine geri koydu. Arabanın ısıtıcısını açmıştı fakat yeteri kadar sıcak değildi. O da donuyordu ama Ferzan daha önemliydi. Hissediyordu. Bir çocuğu olacaktı ve kesinlikle kız olacaktı. İçine doğan bu küçük kız çocuğu hayaline tebessüm etti. İçi kıpır kıpır oldu. Kıç çocuğunu düşününce çok mutlu olmuştu.
"Ne oldu?" Dedi Ferzan merakla. Neden güldüğünü çok merak ediyordu.
"Kız çocuğumuz olduğunu hayal ettim." Dediğinde tekrardan gülümsedi. Ferzan şaşkınca ona baktı.
"Ya oğlan çocuğu?" Dedi merakla. Sesi çok değişik çıkmıştı.
"Senden benden parça olan her şeyi çok severim ben." Dedi gülerek. Bu söz Ferzan'ın kalbini alevlendirmişti.
"Ya olmazsam?" Dedi daha da merakla. Azad düşünür gibi yaptı.
"Bu sefer seni severim." Dedi Azad yaklaşarak. Ferzan geri çekilmedi. Nefesleri birbirlerine değdi. İkiside bir şey yapmıyordu. Azad kendi dudaklarını yaladı. Ferzan'ın gözleri ıslak dudaklara kaydı. Ne düşünüyordu ikiside bilmiyordu. Azad biraz daha yaklaştı. Bu hareketle ikisinin dudakları birbirine değmişti.
"Öpmemi ister misin?" Dedi Azad yavaşça. Ferzan kafasını salladı. İstiyordu.
Azad milim kıpırdadı. Dudakları buluştuğunda Ferzan titredi. Vücudu bir anda ateşlenmişti. Araba da sıcak oluyordu. Biraz önce hiç bu kadar sıcak değildi.
Yine dudaklarını kıpırdatan Azad olmuştu. Ferzan öpüşmeyi de bilmiyordu. Bilmemesi çok normaldi. Sadece onun gibi yapmaya çalışıyordu. Ferzan Azad'dan ayrıldı. Nefeslendiler.
Öylece arabanın içinde durdular. Ne yapmıştı Ferzan öyle?
