46- Uyanmak

6.4K 560 223
                                    

İyi güzel hoş okuyonuz ama vote ile yorum nerede 🤨

Hemen şimdi voteye basıyonuz hadi hadi

Yorum yapmayı da unutmayın!! Bazen cevap vermesem bile tek tek okuyorum ve gülüyorum 🩷

İyi okumalar 🤍

~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○

Arîn anne aceleyle odama daldı. Ne yaptığına bakarken, nefes nefese kalışını ve gözlerinin doluşunu görmüştüm. Kötü haber değildi, değil mi?

"Azad'ı normal odaya almışlar."dediğinde ona ciddi mi diye baktım. Yataktan kalkmaya çalışırken Meryem oturmam için zorladı.

"Doktoru duymadın mı? Kalkmak yok." Ciddi sesi ile ona döndüm. Görmem gerekiyordu! İki görüş saatini de kaçırmıştım.

"Abla kurban olayım bırak. Görmem gerek. O benim kocam." Meryem kafasını sağa sola salladı.

"Söz veriyorum kendimi perişan etmeyeceğim." Ellerini tutup söylediğim için yüzüme baktı bir süre. Arîn anne ise çoktan odadan çıkmıştı.

"İyi, doktor gelsin o karar verir." Söylediği şey ile gülümsemeye çalıştım. Olmuyordu, Azad olmayınca gülemiyordum.

Azad benim her şeyim olmuştu. Farkında olmadan bağlanmıştım. Korktuğum şey başıma gelmişti.

Doktor biraz sonra odaya girerken Meryem ile gözlerimiz ona döndü. Kadın tebessüm ederek bana baktı.

"Azad Bey çıkmış. Serumunuz bittiyse onu görebilirsiniz." Yanıma geldi ve elimdeki bantlı serumu çıkarttı. Kolumdan yavaşça tutarak odadan çıkardı.

"İsterseniz yanınızda durayım?" Dediğinde ona baktım. Kafamı olumsuzca salladım. Azad ile yalnız konuşmalıydım.

"Teşekkürler kendim durabilirim." Dedim yavaşça. Omzunu silkti. Perdeleri açık olan odaya baktım. Orada yatıyordu. Bedeni çok yorgun gözüküyordu. Göz altları şişti ve en önemlisi hâlâ yakışıklıydı.

Doktor kapıyı yavaşça açtı ve beni soktu.

"Çok yormayın." Diyerek geri kapıyı kapattı. Azad'ın yanına pıtı pıtı giderken gözlerim dolmaya başlamıştı. Ağlanacak bir şey yoktu Ferzan. Karşındaydı ve sapasağlam duruyordu. Yanındaki sandalyeye oturdum. Ellerinde mandala benzeyen şeylere baktım. Üstü yarı çıplaktı.

Derin nefes alarak yüzüne baktım.

"Seni çok seviyorum lütfen uyan." Dedim ellerini yavaşça tutarak. Parmaklarına dokunduğumda kalbim hızlanmaya başlamıştı. Sakin ol o senin kocan.

"Ve ikizimiz olacakmış Azad. Birisi oğlan birisi kız." Dedim hüzünlü bir sesle. Parmaklarını kıpırdattı.

"Erkeğin ismini Baran koyalım mı? Bence güzel bir isim. Kızın ismini de sen seçersin. Eğer beğenmezsen erkeğin ismini de sen seçersin."

"Aa buldum buldum Berfin nasıl? Olur bence. Hem uyumlular." Dedim yüzüne bakarak. Ona doğru yaklaştım ve yanağına öpücük kondurdum. Nane kokusu içime dolarken saçlarını da öptüm.

"Lütfen uyan Azad. Eşin seni çok özledi." Dedim tebessümle. Parmaklarını kıpırdatmaya devam etti.

"Hadi tut elimi sıkıca." Dedim bir şeyler bekleyerek. Belki çok sıkamadı ama yine de sıkmaya çalışmıştı. Belirli aralıklarla tekrardan sıktığında ellerimize baktım bir süre. Anlayabiliyordu.

"Anlatmam gereken çok şey var Azad. Uyansan hepsini anlatırım. Ama benden bıkma, tamam mı?" Gözümden bir yaş düşerken Azad'ın mırıltılar çıkardığını duydum. Yüzüne baktığımda gözlerini açmaya çalıştığını fark ettim. Biraz daha mırıltılar çıkardığında gözlerini tamamiyle açmıştı.

ERKEK GELİN - GAY - MPREG Where stories live. Discover now