Yorum ve voteleri unutmayalım yoksa kötü olur 😾😾
Of sabah elimi kesmisim domates keserken. Neyse hadi bölüme geçelim.
Bu arada bölümde bazı küfürler kürtçe şekilde yazıldı fakat onlar da italik yazıda. Aklınız karışmasın.
~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○
"Neyse biz gidelim." Dedi Feride korkarak. Yerdeki kocasını kolundan tutarak kaldırmaya çalıştı. Kocası ise kızgın bir şekilde Ferzan'a bakmaya devam ediyordu. Feride kocasının dudağından akan kanı yavaşça silmeye çalıştı.
"Siz gidin, yoksa elimden daha kötü bir kaza çıkacak." Dedi Azad sakin bir şekilde.
"İyi düşün evliliğini Feride. Kocam dediğin insan beni her gece döven birisi. Seni dövmeyeceği ne malum?" Dedi Ferzan Azad'ın kolunu tutarken.
Bawer, Ferzan'ı her gece döver, yetmeyip annesine babasına dövdürürdü. Saçma sapan nedenlerden ve Ferzan'ın çift cinsiyetli olmasından dolayı döverlerdi. Neyse ki şu an olduğu yerden mutluydu Ferzan.
"Evlendiğin için kurtuldun zannetme. Azad olmadığı bi-" Bawer'in sözü Azad'ın yumruğuyla kesilmişti. Bawer tekrardan yere düştüğünde ise Azad onun üstüne çıktı.
Genç adam sakin kalmaya çalışıyordu fakat Bawer'in Ferzan'ı tehdit etmesi sinirlerini bozuyordu. Kimse eşini tehdit edemezdi. Azad Ferzan'ı kendisinden bile sakınırken insanların Ferzan hakkında saçma sapan şeyler demesine dayanamıyordu.
"Dev Kuzo, deve kuze tenim. Denge tenim. Di gora tenim. Riyo mitekkiro." Azad hem Kürtçe küfürler saydırıyor hem de bir yandan yumrukluyordu. Ferzan hızla Azad'ın yanına gelip durdurmaya çalıştı. Bir yandan da Feride kocasını zorla kaldırdı ve hızla evden çıktılar. Meryem ve kocası hiçbir şey yapmıyorlardı. Meryem tek bir şeyden emindi, Azad Ferzan'ı çok seviyordu.
"Tamam sakin ol. Sövmene gerek yok." Dedi Ferzan Azad'ı sakinleştirmeye çalışırken. Sakinleşmiyordu bir türlü. Eşine bu tür ağır şeyler söylenmesi hoşuna gitmiyordu.
"Ya bir şey yapsanıza." Dedi Ferzan ablası ve eniştesine bakarken. Meryem ile Kocası yanına geldi ve Azad'ın kollarından tutup kaldırdılar ve koltuğa ottuturdular.
"Hestiye tenim kiremi bux." Azad durmadan küfür etmeye devam ediyor, Ferzan ise onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Meryem ve kocası ayağa kalktılar. Başka zaman gelseler daha iyi olabilirdi.
"Bir şey yapmaz değil mi?" Dedi Meryem'in kocası. Ferzan arkasını dönerek ona baktı. Hayır anlamınsa kafasını salladı. Azad öyle birisi değildi.
"Azad öyle birisi değil. Bana böyle davranan birisini gördüğü için kriz geçiriyor herhalde. Ama korkmayın bir şey yapmaz." Ferzan Azad'ın tam tersi olarak sakindi. Biliyordu kocası ona vurmazdı.
"Azad'ım sakin ol. Bak iyiyim. Eskiler gitti bitti." Ferzan sakinleştirmeye çalışsa bile Azad kendine gelmiyordu.
"Ablam biz gidiyoruz, özür dileriz böyle olacağını biz de bilmiyorduk. Gerçekten kötü bir niyetimiz yoktu ama oldu işte olacak.. Başka bir zamana nasip artık." Dedi Meryem. Ferzan yerinden kalkıp uğurlayacakken Meryem yerinde durması için zorladı ve kendileri çıktılar.
Ferzan ise yerde hâlâ kendi kendine küfürler eden adama baktı. Aklına gelen fikirle önce şaşkına döndü daha sonra mantıklı bir fikir gibi düşündü. Yapacaktı.
Adamın kafasını zorla da olsa kendine çevirdi. Azad Ferzan'a döndüğünde hâlâ küfürler ediyordu. Ferzan hızlı bir şekilde kocasının dudaklarını öptü. Sadece dudaklarını bastırdı ve öylece kaldı. Böylece Azad küfür edemiyordu. Ferzan geri çekildiğinde karşısındaki adama baktı.
"Ben iyiyim Azad. Kendine gel." Dedi kısık bir sesle. Azad transtan çıkmış gibi gözüküyordu. Kafasını yavaşça aşağıya doğru indirdi. Ellerindeki kana baktı.
"Ezi ten-"
"Sus!" Ferzan'ın sesiyle Azad'ın cümlesi yarım kaldı.
"Bu kadar küfür sana yeter. Karşındayım işte." Dedi Ferzan sinirli bir şekilde. Çok abartmıştı.
"Sen biraz önce beni mi öptün?" Dedi Azad şaşkınca. Daha yeni anlamıştı.
"Günaydın!" Dedi Ferzan bağırarak. Azad'ın histerik kahkası odayı doldururken Ferzan derin nefes verdi.
