Odaya korkarak girmişti Ferzan. Korktuğu başına gelmişti. Ama o istememiş miydi bu geceyi bekleyen? Ya da geceyi bitirmek isteyen..?
Azad Ağa'da onunla beraber odaya girdi. O korkmuyordu ama bir şeylerin ters gittiğini anlamıştı ya da içinden öyle düşünüyordu.
"İlk önce sen mi gireceksin ben mi gireyim banyoya?" Diye saçma bir soru sordu Azad Ağa. Ferzan ona dönmeyerek cevap verdi.
"Sen gir." Dedi utanarak. Utanıyordu. Kendinden değildi utancı. Ailesindendi. Ailesinden utanıyordu. Tüm bu utancı ailesi yüzündendi.
Azad ağa onu önemsemeyerek kıyafetlerini çıkararak banyoya girdi. Ferzan hazırlanmış odaya baktı. Midesi bulanmıştı.
Karın ağrısı hiç olmadığı kadar ağrımaya yüz tutmuştu. Bu ağrı adet ağrısından daha fazlaydı.
Ferzan karnını acıyla tuttu. Dayanması gerekiyordu. En azından bu gece..
Azad Ağa banyodan sadece havluyla çıkarken Ferzan banyoya girmek için hamle yapmıştı. Tabii ki Azad'ı öyle görmeyi beklemiyordu.
"Şey açar mısın?" Dedi Ferzan. Bu sefer İse Azad yüzünden utanıyordu. Böyle çıkılır mıydı yahu!?
"Neyi?" Dedi Azad şaşkınca. Ne olabilir yahu? Diye düşündü Ferzan.
"Gelinliği." Dedi Ferzan hâlâ utanırken.
Azad gelinliği açtığı gibi Ferzan ondan uzaklaştı ve kollarını gelinlikten çıkardı. Gelinlik yere düşerken hızla banyoya girdi.
Karnının ağrıması sıcak suyla biraz daha hafiflemişti. Ama yine de çok ağrıyordu. Ferzan derin nefes verirken her yerini yıkamaya çalıştı.
Kollarındaki çok belirgin olmayan tüylere ve yara izlerine baktı. Hepsi babasından kalma şiddet izleriydi.
Rahatlamaya çalışıyordu ama karın ağrısı engelliyordu. Bayılacak gibiydi. Kendini zor tutuyordu.
Duşakabinden çıktı ve uzun havluyla kurulanırken fark etmişti. Kıyafeti yoktu.
Uzun havluyu vücuduna dolayıp kilitlediği banyodan çıktı. Sıcak sudan çıktığı gibi karın ağrısı yine kendini belli etmişti. Biraz önceki baygınlık yine gelmişti.
Komidinden sıkıca tutunarak ilerledi. Azad ise ayna karşısında saçlarını kuruluyordu. Ferzan'ın çıktığını fark etmemişti bile.
Ferzan ıslak ayağının yardımıyla tahta zeminde kaydı. Komidinden tutan eli bunu engellemeye yaramamıştı. Ferzan kendini yere bıraktı. Ayakları ve vücudu taşımamıştı. Başı yere değerken gözleri kapandı.
Azad ise Ferzan'ın yere çarpan beden sesiyle, Ferzan'ın çıktığını anlamıştı. Daha ne olduğunu anlayamadan Ferzan'ı yerde baygın bir şekilde görmüştü. Korkuyla havluyu saçlarından attı. Ferzan'ın çıplak vücuduna bakmadan havluyu tekrardan kapattı. Dizlerine çekti ve yüzünü yavaşça tokatladı.
"Ferzan!" Diye bağırmaya başladı fakat Ferzan çoktan bayılmıştı. Azad, Ferzan'ın avuç içlerini ovalamaya başladı. Onu hastaneye götürmesi gerekiyordu!
Ferzan'ın üstünde sadece havlu vardı ve bir şeyleri giydirmesi gerekiyordu. Belki de beyin kanaması geçiriyordu.
(Biraz daha at yuh.)
Azad kendi dolabına doğru ilerledi ve sadece baksır çıkardı. Hızlıca Ferzan'a doğru ilerledi. En azından baksırını giydirmeliydi.
Hızlıca giydirdi. Havluyu üstünden atarak yatakta bıraktı. Kapının yanında duran askılıktan uzun montunu aldı. Ferzan'a giydirerek kucağına aldı.
Bu saatte oturma odasında kimse yoktu. Hızlıca anahtarını aldı ve dışarıya çıktı. Arabanın anahtarına basarak arabanın kilitlerini açtı. Sürücü koltuğunun yanındaki koltuğa Ferzan'ı oturtarak koydu. Kendiside hızlıca sürücü koltuğuna geçti.
Zaten hep böyle olurdu. Azad mutlu olmaya çalışsa ters teperdi. Düğün günüde böyle olmuştu.
Hızla hastaneye sürdü Azad. Ferzan'ın banyoda kendisine zarar verdiğini düşünmüyordu. Kanama gibi bir şeyi yoktu. Bacak arasında gördüğü kandan şüphelenmemişti.
Kollarında ya da başka yerinde de kan yoktu.
Hastanenin önüne geldiğinde arabayı hastanenin otoparkına soktu. Arabayı durdurarak içinden çıktı. Ferzan'ı da içeriden çıkararak arabayı kilitledi.
Kucağındaki Ferzan'ı rahat olabilecek bir pozisyonda içeri taşıdı. Belki de 15 dakika geçmişti ama yine de uyanmamıştı. Normal miydi?
İnsanlar Azad'a bakarken, Azad'ın umrunda olmadığı belliydi. Umrunda olan şey kucağındaki küçük adamdı.
Azad'ı tanıyan Gülşen doktor, Azad'ı görünce duraksadı. Kucağındakine baktı. Azad ise hastane resepsiyonuyla tartışıyordu. Bu adamın kimseye saygısı yok muydu?
Gülşen hemen Azad'ın yanına ilerledi.
"Azad?" Dedi şaşkınlıkla. Azad kucağındakiyle arkasına döndü.
"Gülşen. Bir sedye getir ne olur. Çok acil." Dedi telaşla.
Gülşen koşarak duvar kenarından bir sedye getirdi. Ferzan'ı başıboş bir şekilde yerleştirdi. Bir odaya sevk etmek için resepsiyondan doktor çağırtarak yardım istedi.
(Bu arada hastane bilgim 0. Google amcadan yardım istedim saçma sapan bilgiler verdi. Maazur görün.)
Birkaç tane doktor ve hemşire gelip doğru düzgün sedyeye yerleştirdiler ve boş odaya doğru götürdüler.
Gülşen Azad'ın yanına gelerek yanına oturdu.
"Kimdi o?" Dedi. Azad ona döndü. Gülşen'le senelerdir arkadaşlardı. Gülşen özel hastanede bir doktordu. Azad'ı birkaç yıl öncesine kadar severken, karşısına başka biri çıkmıştı ve evlenmişti.
"Nereden başlayacağımı bilmiyorum Gülşen. Bayadır seninle görüşmüyoruz. Bilmiyorum. Son günlerde yaşadığım olaylar çok saçma." Dedi ve derin nefes vererek konuşmaya devam etti.
"Kız kardeşimi kaçırdılar. Daha sonra kardeşimi biraz önce götürdüğün çocuğun abisi kaçırmış. Birbirlerini sevmişler. O yüzden kaçırmış. Tabii aşiret buna güzel bakmadı. Abisini öldürme ya da biriyle evlenme kararı oldu. Çocuğun ablası evli. Ailesi de çocuktan nefret ediyor. Bize verdiler. Daha bugün evlendik."
"Ne yaptınız ne yaptınız?" Dedi Gülşen anlamaya çalışırken.
"Evlendik. Biraz önce gözlerimin önünde yere düştü. Banyoya girmeden önce karnını tutarak girmişti. Çıktığını fark etmemiştim. Bayıldığında fark ettim. Kendine zarar vereceği geldi ama bacak arası dışında bir yerinde kan yok." Dedi yavaşça Azad.
"Bir dakika... Neden bir erkekle evlendiğini anlayamadım." Dedi Gülşen. Hâlâ evlenme mevzusunsa kalmıştı.
"Çocuk çift cinsiyetli galiba. Ailem öyle dedi. Gülşen'in kafasında bir şeyler canlanmıştı.
~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○~°○
Selamlar
Dediğim gibi belki gitmem dedim ve hasta oldum. Şu an yatakta öksüre öksüre yazıyom bu bölümü.
Gülşen homofobik ya da değil. Daha bilmiyorum düşünmedim. Kafamda olan bir karakter değildi. Onun yerine Melek isimli bir karakter olacaktı. Diğer kurgularımı okuduysanız bilirsiniz, kendimi eklemeyi çok severim.
Kendimden bir parça verecektim. Homofobik olmayacaktı ve odaya direkt sokacaktı. Ferzan ile Melek odada konuşacaklardı. Azad'da yanlarında duracaktı.
Kim bilir belki de bir sonraki bölüme böyle bir şey eklerim. Ama tabii ki Melek değil Gülşen ile.
Kendinize iyi bakın 💗
Görüşmek üzereee
