football players | one shots [OC]

02, kerem aktürkoğlu.

⠀

⠀
Başakşehir karşısında attığı üç golün ardından Kerem'in yaptığı ilk iş senin kapında belirmek olmuştu. Dudaklarından uzunca bir öpücük çalmış ve sevincini paylaşmak adına kollarını beline dolayıp kendi ekseniniz etrafında dönmüştü birkaç kez. Onun bu tatlı hâlleri seni de keyiflendiriyordu. Ayrıldığınızda elinden tutup içeri çekivermiştin sevgilini.

Sonuç olarak evinin minik salonunda, her zamanki yerinizde yine birbirinize sokulmuş sohbet ediyordunuz.

"Aradan sonraki ilk maçta tribünde olmalısın." demişti sana. Başınla onayladın. Bulunduğun yerde daha rahat bir pozisyon alıp kafanı hafifçe geriye yasladın ve Kerem'e baktın.

Başın her daim olduğu gibi yine onun göğsünde durduğu için ancak bu şekilde buluşturabiliyordun gözlerinizi. Doğrulurken gülümsedin. Tamamen geri çekildiğindeyse kollarını Kerem'in boynuna dolayıp mırıldanmakla yetinmiştin.

"Orada olacağım... ama dört gol istiyorum."

Sesli bir hâlde güldü sen öyle söyleyince.

"Y/N," diye cevapladı. Tek eliyle gözlüğünü çıkarıp onu koltuğun uzak tarafına iteledi, ardından ellerini beline yerleştirip seni dizine çekti. Bu konumda sürdürecekti cümlesini. "...sana bıraksak gol krallığına oynuyor olurdum şu an."

Her maç öncesi gol siparişi vermelerinden bahsediyordu.

Dudak büzdün omuz silkerek. Ellerini onun yanaklarına yerleştirip hafifçe sıktın. "Sen benim gizli forvetimsin ya, unuttun mu?"

"Hiç unutur muyum?" diye karşılık verdi suratına kondurduğu muzip ifade eşliğinde. "Unutmama izin vermiyorsun ki... Hop, mesaj gelmiş. Bakıyorum, 'üç gol istiyorum Kerem' yazıyor... Maç öncesi çektim Icardi'yi bir köşeye, gönül işi olunca anladı sağ olsun... Çıkardığı pasları sen gördün."

Anlattığı hikayenin yalan olduğunu bilsen de güldün. Bu defa sen uzanıp kapandın dudaklarına. Öyle sempatik, öyle anlayışlı, öyle eğlenceli bir adamdı ki öpmeden duramıyordun.

Üst dudağını kendi dudakların arasında hapsettiğin uzun bir sürenin ardından geri çekildin yavaşça. Alnını alnına dayayıp soluklandın. Hâlâ ilk öpücük gibi heyecanlanıyordun pembeliklerin onunla her buluştuğunda. Kapalı gözlerini nihayet aralayabildiğinde sevgiline biraz da çekinerek bakıyordun.

Karşındakiyse koyu gözlerle izliyordu seni.

Bu yakınlaşmaların seni utandırdığını anlıyordu dile getirmesen de. Daha fazlasını hep istiyordun ama cesaret meselesiydi azıcık. Duvarlarını aşıp bir türlü adım atamıyordun. Şimdi erkek arkadaşının bakışları o adımın vakti geldi, der gibiydi lakin...

Derin bir nefes alıp gözlerini kaçırdın ve kollarını yeniden Kerem'in boynuna dolayıp yüzünü boyun girintisine sakladın.

"Bir daha öyle bakma." diye söylendin oradayken. "Elimden bir kaza çıkacak."

Güldü.

"Hadi ya?" dedi keyifli bir ses tonuyla. "Yirmi gol iste ama işte bunu isteme benden... Arda Turan'ın Fenerbahçe'ye transferi kadar imkansız bir mesele."

Bu çocuk kalbinden ne istiyordu tam olarak?

Geri çekilip olumsuz anlamda iki yana salladın kafanı. "Kalp hastası olacağım senin yüzünden."

Yine gülerek sana yanaşıp boynuna ulaştı. Flörtöz hâllerini aktive ettiğinde ondan kaçış mümkün olmuyordu. Dudaklarını tenine bastırırken kucağından kaçmayasın diye sıkı sıkı tutmuştu belinden. Bu kez sen güldün.

"Kaçmayacağım, bırak."

Boynuna bir öncekine nazaran daha ıslak bir öpücük bırakıp alttan alttan sana baktı. "Hayır." dedi gözlerini kısarak. "Bu defa kaçmak istemeyeceksin zaten."

Gözlerinin bir ton daha koyulaştığına bizzat tanıklık etmiştin o an. Yutkundun.

Kafasına koyduğunu yapardı, bunu bildiğinden gecenin ilerleyen dakikalarını tahmin etmek zor olmamıştı senin için.

Nitekim az sonra uygulamalı olarak göstermekten de hiç çekinmeyecekti.

***