football players | one shots [OC]

24, kai havertz.

⠀
"Oyunbozanlık etme sakın." diye uyardı hemen yanında oturan arkadaşın. Zaten başına ne geliyorsa hep onun parmağı olurdu işin içinde. Yanaklarını şişirdin ve hiç memnun kalmasan da başını salladın.

"Pekala... Ben de varım." demiştin kalabalığa doğru. Hemen karşında oturan ve buraya geldiğinden beri sana kaçamak bakışlar attığını fark ettiğin Havertz'in gülümsediğini gördün. Başını eğerek yüzünden geçen hayalet gülümsemeyi saklayabileceğini düşünüyordu fakat sen de iyi bir gözlemciydin. Yerinde kıpırdandın.

En yakın arkadaşının zoruyla gelmiştin bu partiye. Aslında küçük çaplı bir şey olacağını düşünüyordun ama ev sahibinin ünlü bir futbolcu olmasından ötürü muhtemelen, bir hayli kalabalık bir yere düşmüştün. Çoğu daha önce sohbet ettiğin insanlardı. Arkadaşının sevgilisi İngiltere'nin tanınmış oyuncularından biri olunca ister istemez bu ortamlarda takılır olmuştunuz. Yine de çok samimiyet kurmazdın kimseyle. Üstünkörü sohbetler, selamlaşmalar ve kısa muhabbetlerin ilerisine henüz geçmemiştin.

Kai ise diğerlerinden çok daha farklıydı senin gözünde. Ona kapılmamaya çalışıyordun.

Dolap oyunu başladığında ilk eşleşmede çıkan isimleri dolaba yolcu ettiniz ve sürenin bitmesini beklerken kendine bir bira aldın. Normalde çok içmezdin ama az sonra bir yabancıyla ufacık dolapta yalnız kalacağını bildiğinden rahatlamak istiyordun. Oyuna çoktan dahil olduğundan cayamazdın.

Birkaç yudum aldığında gözlerin yine Havertz'e çarpmıştı. Bakışları hep senin üzerinde olurdu zaten. Ne zaman denk gelseniz onu bu hâlde yakalıyordun ancak başkası yapsa rahatsız olacağın hareketi bu çocuktan görmek garip bir şekilde etkiliyordu seni. Bakışlarını kaçırıp biradan bir yudum daha aldın ve beklemeye devam ettin. Bu sırada herkes kendi eğlencesindeydi tabii.

Uzun bir bekleyişin ardından dolabın kapağı açıldığında üzerindeki cropu düzelterek çıkan kızın ardından tanımadığın esmer bir çocuk da dışarı adımlamıştı. İçeride neler döndüğü açıktı. Kalabalıktan bir alkış koptuğunda gözlerin yine ona çarptı. Kurayı çeken çocuğun yanındaydı.

Az sonraysa senin ve Kai Havertz'in ismi okundu.

Kai şimdiye dek onu hiç görmediğin kadar memnun şekilde dolaba yürürken sen gergindin. Neticesinde hoşuna gidiyordu bu çocuk. Onunla yalnız kalma fikri ürkütücü gelmişti biraz. Arkadaşın seni rahatlatmak için hafifçe ittirdiğinde yutkunup o tarafa gittin. Herkes kendi hâlindeydi aslında ama yine de bu durum sıcaklamana sebep olmuştu. Onun yanına ulaştığında sana sıcacık bir gülümseme sundu ve dolabın kapağını açıp eliyle içeriyi gösterdi.

"Önden buyur."

Sen de zoraki bir gülümseme eşliğinde içeri süzüldün. Geçerken bedenin onun bedenine sürtünmüştü fakat takılamayacak kadar farklı bir ortamdı. Dolap geniş sayılabilirdi. En azından iki yetişkinin sığabileceği bir alan sağlıyordu size. Belli ki bu oyun için özel olarak tasarlanmıştı ama içeriyi aydınlatan tek şey nereden geldiğini bilmediğin bir ışık hüzmesiydi. Karşındakinin suratını görebilsen de renkler pek seçilebilir değildi.