football players | one shots [OC]

09, berkan kutlu.

⠀

⠀
"Kapıyı tutun lütfen!"

Asansöre doğru seslendin heyecanla. Kaçırmak istemiyordun çünkü geri dönmesini bekleyemeyecek kadar sabırsızdın. 11 katı yürüyerek çıkmak gibi bir planın da olmadığı için çareyi koşturmakta bulmuştun.

Neyse ki biri senin için tutmuştu kapıyı.

Oraya ulaşıp kendini asansöre attığında teşekkür etmek adına başını kaldırıp içerideki diğer kişiye baktın. Üst komşunu görmek göz devirmene sebep olmuştu anında.

"Sen miydin..." dedin, bir nevi ağzının içinde geveleyerek. Memnun olmadığını daha net belli edemezdin fakat karşındaki pek takıyor gibi değildi.

Düğmelere uzanıp senin gideceğin katı da işaretledi. Kalçasını hemen arkanızda duran demire yaslayıp dudak kıvırdı.

"Beni gördüğüne sevinmiş gibisin, Y/N."

"Ya ya, ne demezsin. Havalara uçacağım şimdi."

Sen de onu taklit ederek arkana yaslandın ve kollarını göğsünde çarprazladın. Ondan hoşlanmıyordun çünkü seni sinir ediyordu. Neredeyse haftanın her günü evinde düzenlediği minik partilerle sabrını sınamaya başlamıştı bir süre önce. Bu derece sosyal olmak zorunda mıydı? Dahası, seni maruz bıraktığı gürültü yüzünden sinir krizleri geçirdiğinin de farkındaydı.

Defalarca dayanmıştın kapısına fakat tek yaptığı pişkin pişkin sırıtmak oluyordu. Bir keresinde onlara katılman gerektiğini söylemişti. Dediklerine göre eğlenmeyi bilmeyen, hayattan keyif almanın formüllerini henüz çözememiş biriydin.

Yanılıyordu.

Sadece hayattan keyif almak için partilere ihtiyaç duymuyordun. Sessizlik senin için yeterince iyi bir kaynaktı.

Normal şartlar altında olsaydınız komşunu belki sevebilirdin ancak konu Berkan Kutlu'ya gelince geri adım atmayı seçiyordun.

Sen düşüncelere dalmışken içinde bulunduğunuz asansör sarsılarak durdu. Gözlerin korkuyla irileşirken kendini Berkan'ın yanında, onun koluna tutunmuş vaziyette bulmuştun. Dudaklarının arasından sessiz bir çığlık kaçmıştı bunlar yaşanıyorken.

"Burada mı kaldık?" diye sormak oldu ilk işin. Kapıya endişeyle bakıyordun.

Diğeriyse düğmelere yanaşıp birkaçına basmayı denemişti. Hareket alamayınca bu defa alarmı öttürdü. Cebinden telefonunu çıkarıp çekip çekmediğini kontrol etti. Çabaları sonuç vermeyince sana dönüp konuştu.

"Öyle görünüyor. Birileri gelir az sonra, merak etme."

Berkan yere çökerken ona dehşetle bakıyordun.

"Bu mu yani?" dedin sen de düğmelere ulaşıp her birine tek tek basmayı denerken. "Çok çabaladın ya, sağ ol."

"Ne yapmamı bekliyorsun?"