Alphan'ın şaşkınlığı birkaç saniye daha sürdükten sonra, derin bir nefes aldı ve kollarını yavaşça kıza sardı.
Bu sırada da gözleri beni bulmuştu.
Ben ise şaşkınlığı bir kenara bırakmış, yüzümde hiçbir ifade olmadan ikisini izliyordum. Çünkü önümde olan şeye anlam veremiyordum şu an.
Bu kadın neden Alphan'ın evindeydi ve neyi oluyordu?
Kadın gülerek Alphan'dan ayrılırken, gözleri yavaşça beni buldu.
Ardından önü açılmış hırkasını düzeltti ve kollarını göğüsünde bağlayarak hoşnutsuz bir ifadeyle bana bakmaya başladı.
Kaşlarım yaptığı yüz ifadesine hafifçe kalkarken, içimde bir sinir dalgasının peydahlandığını hissediyordum.
"Sen kimsin?"
Kabaca sorduğu soruyla sinir kat sayım saniyeler içerisinde artarken, bunu belli etmedim. Ardından yavaşça Alphan'a baktım.
O da dikkatle bana bakıyordu.
Birkaç saniye ona baktıktan sonra benden cevap bekleyen kadına doğru döndüm ve derin bir nefes aldım. "Ben Alaz, siz kimsiniz?"
"Ben Alphan'ın aşık olduğu kadınım." Dediği şeyle olduğum yerde kalakalırken, Alphan'ın boğazını temizlediğini duydum.
Gözlerim hızlıca onu buldu. "Alphan bu kadın ne diyor?"
İlk defa ağzımdan onun adı çıkarken, Alphan duyduğu cümleyle şaşkınlığını gizleyemedi.
Hem resmiyetsiz konuştuğumdan, hemde çirkefçe yönelttiğim bu sorudan olsa gerek şaşırmış olmalıydı. O dudaklarını aralayıp cevap verecekken, kadın araya girdi.
"Alphan bey diyecektin herhalde? Şaşırmış olmalısın, ne bu samimiyet canım." Kadın sinirle kaşlarını çatarken, kollarımı göğüsümde birleştirdim ve alaylı bir ifade takındım yüzüme.
"Ha öyle mi olmuş?"
Alphan'ın derin bir nefes alarak boğazını temizlediğini duyarken, kadın tam cevap verecekti ki Alphan hızla önüme geçti ve kadının omuzuna elini koydu.
"Annen nerede İpek?"
Kadın Alphan'ın hareketine anında yumuşarken, Alphan'ın görmemesinden fırsat bilerek ona yüzümü buruşturdum.
"Annem evde Alphan, istersen gidelim yanına." Kadının beni hiçe sayarak kurduğu cümleyle kafamı onaylamazcasına iki yana salladım.
Bu kadın Alphan'ın akrabası falan olamazdı. Alphan hem yetimdi, hemde kadının bakışlarından Alphan'dan hoşlandığı çok belliydi.
Alphan'ın kabul etmeyeceğini bilerek rahat bir ifade takındım.
"Tamam gidelim."
Duyduğum şeyle rahat ifadem tuzla buz olurken, kollarımı çözerek birkaç adımda öne doğru çıktım ve Alphan'a baktım.
"Pardon?"
Alphan gözlerimin içine birkaç saniye baktıktan sonra, kadını omuzlarından tutarak nazikçe öne doğru ittirdi ve kadın onun itmesiyle yavaşça yürümeye başladı.
Alphan yüzüme doğru eğilerek gözlerimin içine dikkatle baktığında, ifademi bozmadan ona bakmaya devam ettim.
Neler olduğuna anlam veremiyordum.
"İpek benim yan komşumun kızı, özel bir kadın. Büyük bir ihtimalle görevliden evimin yedek anahtarını alarak içeri girdi. Onu annesinin yanına götürdükten sonra geliyorum."
