Chapter 2

1K 41 2
                                    

This must be a joke?! I'm inside the novel of my older sister created!

“Are you okay, miss?” he asked.

Travis De Leon 19 years old. Blonde hair and silver eyes, pale white skin at ang sexy ng katawan niya beh ang hot!

Ha! Ang bobo talaga ng tao na 'yon. Napa cross arm ako. Nilagay ba naman ako sa novel na alam ko na kung anong mangyayari. Hindi ka lang pala scammer, bobo ka rin.

Ako na mismo bumaba sa mga kamay niya and I look around. The blonde hair and green eyes is Maren Roxas the female lead and sa tabi niya ay si Amaris Abellana. Brown hair and blue eyes, morena siya. She's the villain of the story.

Lahat ng tao nakatingin sa akin. Ano nalang kaya ang mangyayari ngayon na nandito ako? Binago ko ang nangyari—no, binago ng tadhana ang nangyayari. I need to get out of here para malaman ko na ang sagot sa hindi ko alam na tanong. Aalis na sana ako pero agad ako hinarangan ni Travis.

“What are you doing? Get out of my way!”

“I'm sorry, miss. But once you enter the palace, we cannot let you escape,” nakangiti niyang sabi sa akin. “Lalong-lalo na't ikaw ang nagbibigay milagro sa lahat ng nakasaksi.”

“Seryoso?!” Nag echo 'yong boses ko sa palasyo. Napatakip nalang ako ng bibig.

No, this can't be! Mapapalitan si Amaris and I don't want to take her position!

•••

Tumingin ako sa itaas para iwasan ang matalim na titig ng dalawang knight sa akin at ang tingin sa akin ng two-faced prince na hindi ko mabasa kung ano ang iniisip niya. Akala ko easy lang ang mangyayari sa akin pero mukhang mahihirapan ako.

“Saan ka nakatira?” Idan Castro, white hair and yellow eyes. Pale white skin and ang male lead sa story pero isa din siyang two faced siya 'yong nag betray kay Amaris.

“I'm from another world, obviously.” Napa cross arm ako at napa cross legs habang nililibot ang paningin ko sa paligid. “Can you leave us for a minute?”

Nagtinginan ang mga lalaki dito at tumango naman si Idan dahilan para umalis sila.

“So what do you want to talk about, miss?” he asked.

“You want Maren to be your queen, right?” Tumayo ako at napakunot ang kanyang noo. “I don't want to waste my time, Idan. I just need to find my way back home.”

“What are you talking about, miss?” mahinahon niyang tanong.

“Oh stop the act! You don't need to pretend to be a good person infront of me. Hindi ka ba napapagod magpanggap na mabait, Idan?” Nawala ang ngiti sa kanyang labi ng tanungin ko siya.

“How did you know?” he asked.

“I just know. Walang tao na kabutihan lang ang nasa kanya, lahat tayo ay may kasamaan. Ang bobo naman ni Amaris naniwala agad siya sa'yo.” Napatawa ito sa sinabi ko. May sinabi ba akong nakakatawa?

I rolled my eyes at pumalakpak pa ito pero agad rin nawala ang ngiti niya.

“That was impressive, miss.” Lumapit siya sa akin at hinawakan ang panga ko. “Ikaw lang ang kauna-unahang babaeng nalaman kung ano talaga ako. I'm so tired of acting nice and you're the only person who accept me for who I am.”

Did he misunderstood me? Magsasalita na sana ako pero nagulat nalang ako ng nilapit niya ang mukha niya sa akin and one wrong move lagot talaga ako.

“That's why I can't let you go.” Hinaplos niya ang buhok ko. “You're the precious diamond I found.”

Pagkatapos niya sabihin 'yon ay lumabas na siya at narinig ko nalang na nilock niya ang pinto. Agad ko hinampas ang pinto kasi hindi ko mabuksan.

“Hoy! Ano ba?! Buksan niyo 'tong pinto?!” sigaw ko.

Pero parang walang tao sa labas. Napa cross arm nalang ako at padabog na lumapit sa bintana.

“Ah ganun pala gusto niyo ha.” Binuksan ko ang pinto at tumalon ako. Mabuti nalang talaga nilagay nila ako sa guest room. Kasi hindi siya masyadong malayo sa lupa.

Agad na ako tumakbo. Takbo lang ako ng takbo feeling ko kasi kapag huminto ako mahahabol nila ako. Nagulat nalang ako ng may humila sa wrist ko.

“Shhh!” Amaris? Ano bang kailangan niya sa akin?

Hinila niya ako palabas ng palasyo habang nagtataka pa rin ako. What is she doing?!

“Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?”

“You need to get out of here. Delikado dito sa palasyo,” alala niyang sabi.

Agad ko binawi ang kamay ko at inis siyang tinignan.

“Ano na naman?! Sino ka ba para mag alala sa akin?! Wala kang pake if mapahamak ako!” inis kong sigaw sa kanya.

Tinakpan niya ang bibig ko dahilan para mamilog ang aking mata.

“I will help you. Magpapanggap ka bilang parte ng pamilya ko and you need to play the role if you want to survive.”

“Bakit mo ako tinutulungan?” She just smiled at me at hinila na ako.

•••

Napatingin ako sa salamin. I look like a real princess. She brush my hair and smile.

“I don't want you to suffer. Gagawin lahat ng mga knight ni Maren para siya ang maging prinsesa.”

“Anong mangyayari sa taong hindi pinili ng prinsepe? Babalik ba siya sa mundo nila?” I asked.

“I don't know, first time namin malaman na may binigay sa amin si bathala. You're destined to be here but to avoid your death you need to hide your identity. Lalong-lalo na't sa mga light member.” Napatango nalang ako. She heavily sighed. “But there's a curse.”

Kunot noo ko siyang tinignan. First time kong marinig 'yan ah. Nagbago ba ang kwento? Well, I am not supposed to be here.

“Magiging immortal ang taong hindi pinili at ma tra-trapped dito sa mundo na 'to pero hindi ko alam kung ano na ang mangyayari ngayon.” Napatayo ako at napangiti ng nakakaloko.

“Sure?! Iyan lang naman pala eh!” Mukhang hindi niya ini-expect ang sinabi.

Gusto ko talaga maging immortal, takot ako mamatay, kakainin lang ako ng mga uod. Kung hindi lang pakasalan ang prinsepe ang makakatakas sa akin sa kamatayan.

Easy.

“You don't get it. Kaya mo bang makita ang taong mahal mong unti-unti ng mawawala?”

Twist Of FateWhere stories live. Discover now