“What?” he innocently asked dahilan para mapairap ako. Agad ko siya tinulak sa kama dahilan para mapahiga siya.
“Who are you?!” Napangiti ito ng nakakaloko dahilan para mas lalo akong makaramdam ng inis.
“What do you mean by that? I'm Ace Navarro. Kilala mo naman ako diba ate?” Napa smirk nalang ako dahil sa inasta niya.
“No, I know you're lying.” Nawala ang kanyang ngiti dahil sa sinabi ko.
“Do you think I'm lying, Verity?” he asked.
“You killed him, don't you?” Napakunot ang noo niya dahil sa sinabi ko. “Weak ang katawan ni Ace. How come, ang lakas mo ngayon?”
“Akala ko ba matalino ka?” Agad niya ako hinila at sa isang iglap nakapatong na ako sa kanya. Hindi naman ako ininform na magiging detective conan pala ako dito. “I can pretend to be a cute weak little boy if I wanted to. It was all just a plan. But you came to my life and make me go crazy.”
“Liar!” Aatras na sana ako pero nagulat ako ng agad niya ako niyakap. Napangiti ito ng nakakaloko dahil sa inasta ko. “Bitawan mo ako! Ano ba?!”
Nagulat na lamang ako ng hinalikan niya ako.
“I will never let you go. Kahit pa anong mangyari.” Hinawakan niya ang pisnge ko gamit ang isa niyang kamay at 'yong isa naman ay nakahawak sa baywang ko. “Why don't you try to love me?”
“Kahit pa pilitin ko, Ace. Kung hindi kita gusto! Hindi talaga kita gusto!” Buong lakas akong dumistansya sa kanya.
I know he's mad at me now.
“You're really a stubborn person, Verity.” Napakunot ang kanyang noo pero hindi pa rin nawawala ang galit sa kanyang mata. “Hindi ko alam kung bakit kita nagustuhan? But all I know is this is your fault! Ikaw ang dahilan kung bakit baliw na ako ngayon!”
“It's not my fault! Pinili mo 'yan! You know that I only treat you as my little brother! But you choose to fall inlove with—” Nagulat ako ng bigla nalang pumutok ang baril na hawak niya.
Dahan-dahan akong napatingin sa pinto ng makita ang bala doon. Napatakip ako ng bibig para mapigilan ko ang pagsigaw ko. Namilog ang aking mata ng makita kong hinubad niya ang itaas na damit niya.
“What do you think you're doing?!” He smiled playfully at malanding napatingin sa akin. Masama ang kutob ko dito. Dahan-dahan akong lumapit sa doorknob at sinira ito habang nakatingin pa rin ako sa kanya.
“I said, I will make you mine.”
Nang nabuksan ko na ang pinto ay agad ako tumakbo. Takbo lang ako ng takbo.
“Ace Navarro! Siya ang totoong prinsepe! Cesar Castro! Nakatakas siya sa kamay ni Idan noong bata pa siya at inampon siya ng parents ni Ash!” sigaw ko.
Please naman! Tanggapin niyo! Parang nag slowmo ang paligid ng namalayan kong nahuhulog na ako sa hagdan. Napapikit nalang ako.
“Verity!”
Agad ko minulat ang aking mata at hinabol ang sariling hininga.
“What the—” Mas lalo akong nagulat nang niyakap ako ng pamilyar na babae. “A-ate?”
“Verity! Akala ko mawawala ka na sa amin!”
“Ate?” Agad ako kumalas. What?! Nakabalik na ako?! Hinawakan ko ang pisnge niya gamit ang dalawang kamay ko. “Is that really you?!”
Napatango siya habang pinipigilan ang sarili niyang luha. Agad ko siya niyakap. I'm glad! Akala ko hindi na ako makakabalik pa!
•••
Pumalakpak ako habang nakatingin sa kanilang dalawa. In the end, I support my older sister's happiness.
“I'm glad tinanggap mo na ang ate mo,” mahinahon niyang sabi.
Lumingon ako sa kanya at napangiti ako, “Maren.”
She smiled when I called her name. Agad niya ako niyakap dahilan para magulat ako. She's Maren Ramos, my bestfriend. Nung una nga nagulat ako dahil magkapareho sila ng pangalan ng female lead sa kwento.
Pero hindi naman sila magkamukha.
“Kamusta ka na? Akala ko talaga hindi ka na gigising,” malungkot niyang sabi.
I chuckled at napailing ako, “Muntik na nga kita makalimutan.”
“Duh, nakalimutan mo talaga ako.” Pareho naman kaming napatawa. Napakunot ang noo niyang tinignan ang tuhod ko dahilan para taka din akong mapatingin sa tuhod ko. “Bakit may sugat ka? Nadapa ka ba kanina?”
Ha?
“Hindi ko alam. Nakahiga lang naman ako sa kama kanina?” nagtataka kong sabi.
“Ha?” Pati siya ay nagtaka na rin. Niyakap niya ang braso ko at binigyan ako ng matamis na ngiti. “Kumain nalang tayo nagugutom na ako eh.”
Hindi pa ako nakapagsalita ay hinila na niya ako.
•••
Ilang taon na ang nakalipas at 20 na ako. Finally! Napangiti ako nang makita ang sarili ko sa salamin.
“I miss my life here!” Umikot pa ako at humiga sa kama.
May kumatok sa pinto at nakita ko si ate. Binigyan niya ako ng matamis na ngiti, bitbit ang kanyang batang babae na nasa 3 year old.
“Yes?”
“May naghahanap sa'yo sa labas, Verity.” Napatango nalang ako.
“Mag aayos lang muna ako. Bababa ako kaagad.” Napatango siya at sinara na ang pinto.
Hinubad ko ang damit ko. Kukunin ko na sana ang damit ko sa kabinet pero napatigil ako nang may naramdaman akong nakatingin sa akin. Pinagmasdan ko ang paligid, wala namang tao.
Guni-guni ko lang ba 'yon? Umiling nalang ako. Sinuot ko na ang paborito kong damit at binalewala nalang ang nararamdaman ko.
•••
“Bakit ba dinala mo ako dito sa rooftop?” I asked her.
She smiled at me at hinaplos ang buhok ko dahilan para taasan ko siya ng isang kilay.
“You're really pretty, Verity.” Mas nilapit niya ang mukha niya sa akin at nawala ang ngiti sa kanyang labi.
“No way! Cesar?!” Agad ko siya tinulak at nagulat nalang ako nang namalayan kong nahulog na pala ako.
“This can't be happening!” sigaw ko.
Hindi ako makapaniwala. Nandito ako sa school kung saan ako nag aaral noong nasa mundo pa ako sa story na ginawa ni ate.
“Why?! Akala ko ba tapos na ang mission ko?!”
Agad may sumigaw sa likod ko, mga studyante na babae ito dahilan para lumingon ako and I saw 5 boys na papalapit sa akin. Medyo magkamukha sila sa mga nakikilala ko dito sa kwento. Napatakip ako ng bibig.
Don't tell me! Anak nila 'to?!
Anong connect ko dito?! High school student sila nasa mga 16 or 17 plus. Ba't ako nandito?!
The end.
YOU ARE READING
Twist Of Fate
Romance(Completed) Verity Diaz ay isang babaeng makasarili. Hindi niya masyadong naintindihan kung ano nga ba talaga ang pag ibig. She hated her sister dahil mas pinili pa ng kapatid niya ang boyfriend niya kaysa kay Verity. Hanggang sa naaksidente siya...
