ဂျောင်ကုတစ်နေကုန်လုံး စိတ်ရှုပ်ခဲ့ရပြီး ကုမ္ပဏီမှပြန်လာရသည်။
အကြောင်းကတော့ ဟိုတောက်တဲ့ခင်မြဦးမ
ဟုန်းနာရာကြောင့်ပင်။
(ခင်မြဦး=လင်တရူး)
ဘယ်လိုပင် အလုပ်မှာစိတ်ရှုပ်လာရပါစေ..
အိမ်ရောက်လို့ ထယ့်မျက်နှာလေးမြင်လိုက်ရရုံနဲ့တင် စိတ်အလိုလိုကြည်သွားရော...
ခုလဲ ကိုယ်တွေအိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဧည့်ခန်းမှာထိုင်နေတဲ့ထယ့်ကိုတွေ့လိုက်တော့ ရေတောင်သောက်စရာမလိုဘဲ ရင်ကိုအေးသွားတာပဲ။
အမေပြောတဲ့ အမောပြေလေးဆိုတာဒါပေါ့....
ထယ်ယောင်း မောင်တို့ JoonHyungတို့ပြန်အလာကိုဧည့်ခန်းထဲကနေထိုင်စောင့်နေလိုက်သည်။
Jin Hyungနဲ့ JiMinieက ကလေးနှစ်ယောက်ကိုကျောင်းကြိုပြီးပြန်ရောက်နှင့်ပြီးလို့တောင်
ရေမိုးချိုးပြီးကြပြီ။
ညစာကိုက Jin Hyungတို့ပြင်နေပြီဖြစ်တာကြောင့် TaeHyungကမောင်တို့ကိုသာထိုင်မျှော်နေခြင်းဖြစ်သည်။
TaeHyungစောင့်နေတုန်း အိမ်ရှေ့ကားရပ်သံကြောင့် မောင်တို့ပြန်လာပြီမှန်းသိလိုက်သည်။
အဲ့တာကြောင့် ထယ်ယောင်းတံခါးဝနားထိသွားပြီး မောင့်ဆီက လက်ဆွဲအိတ်ကိုလှမ်းယူတော့မောင်က အလိုက်သင့် အိတ်ကိုကမ်းပေးသည်။
"အား..မောငျ့ထယျကိုမွငျလိုကျတာနဲ့ ရင်ထဲကိုအေးသွားတာပဲ" JungKook ထယ့်ရဲ့ပါးလေးကိုချစ်စနိုးနဲ့ ဆွဲဖျစ်လိုက်ပြီးပြောလိုက်သည်။
"ထယ်လေးက ရေခဲရေကြီးလား မင်းပြောပုံဆို"
မီးဖိုခန်းမှထွက်လာတဲ့ SeokJinက JungKookကိုလှမ်းပြီးမေးလိုက်သည်။
"ဟာ..Jin Hyungကလဲ ကျွန်တော်က တင်စားတာဗျ ကျွန်တော့်ချစ်ချစ်ကို
ဘယ့်နှယ့်.. ရေခဲရေဖြစ်ရမှာတုန်း''
''မသိဘူးလေ မင်းပဲ ရင်ကိုအေးသွားတာပဲဆို
အဲ့တော့ မီယမ်မာက ဟိုကြော်ငြာလိုလေ
ရင်ထဲမှာ အေးမြသွားမယ် ရေခဲရေ..ဆိုတာလေအဲ့ဒါ သွားသတိရမိလို့ပါ "
JungKook ဘာမှပြန်ပြောမနေတော့ဘဲ ထယ့်ကိုသာအာရုံစိုက်ထားလိုက်တော့သည်။
'အသက်ကဖြင့်ကြီးနေပြီ ပေါတောတောနဲ့'
အဲ့စကားကိုအပြင်မှာတော့ ထုတ်မပြောရဲဘူး
ပြောမိရင် ဒယ်ပြားပျံတွေ လာမှာစိုးလို့..
ကြောက်လို့မဟုတ်ဘူးနော်...
ကြောက်မယ်များထင်လား No way....
YOU ARE READING
Jeons' Home Sweet Home
FanfictionJust My Imagination. So,don't blame my idols Burmese language(Not English)
