Chapter 11: Marites

55 7 1
                                    

Sahee's POV

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Sahee's POV

ISANG linggo na ang lumipas pagkatapos ng trahedya sa ZSU. Hindi na rin kami pinapasok ng mga ilang araw matapos ang enrollment dahil sa malaking pinsala na idinulot ng sunog sa mga buildings. Sa mga araw na walang pasok, nakiburol kami sa mga magulang ng mga kaklase namin na namayapa na. Sila ang mga hindi pinalad na maka-enroll noong sagupaan noong post-enrollment.

Nasa bahay ako ngayon habang kumakain. This day will be another school day for us. I hope this time everything will be better and no more deaths to come. Kailangan ko nang magmadali para pumasok.

"KYAAAAAHHH!"

I shouted in falsetto when I saw a cockroach again on my plate while eating. Pinaghahampas ko siya gamit ng walis tambo. Kahit na makabasag pa ako ng mga plates at glasses sa mesa wala akong pakielam basta mapatay ko lang siya. I had enough of this bug! Lumilitaw lang siya para buwesitin ang araw ko lagi.

"KYAAAAAHHH!"

Napasigaw ako nang todo nang makita si Papa sa likod ko. Umupo siya sa tabi ng mesa habang nagla-laptop. Busy siya sa pagtipa na hindi alintana ang aking ginagawa at ang paligid niya. Everyday, he does like that in the morning. Parating nakadukdok ang mukha sa screen.

"Haisst." I uttered.

Nakita ko na lang na kakainin niya na 'yung tinapay na may ipis pero bigla kong kinuha sa kamay niya iyon at pinalitan ng malinis. Lumipad tuloy ang ipis paalis at nagtago sa sulok. Sayang. Sana pinakain ko na lang siya kay Papa.

Napaharap ako kay Papa.

Maybe this is my chance to say the things that bothers me about our agreement. Hindi pa rin kami nagkausap ni Papa simula nung nakauwi ako sa bahay dahil busy siya parati. I was afraid to approach him, he may somehow misunderstood me if I said something he may not like.

"Pa."

Hindi pa siya sumasagot. His eyes was glued to the laptop's screen.

"Pa."

Kinuwit ko siya.

"Pa, uyy."

"Did you do something bad again?!" Humarurot siya bigla sa pagkundena sa akin.

"Wala noh, Pa. Ano ka ba! May sasabihin lang ako."

"Sinasabi ko na nga ba, may ginawa ka na namang karantaduhan! You usually said something to me if you did mistakes or troubles."

"Hindi noh! I want to tell you the truth-!"

"You mean, you're lying to me! I am your father. Who's your boyfriend? And I'll kill him."

What?!!! He's overreacting like a grumpy old man.

"I don't have a boyfriend as if I could have one!"

K-12 War Series #1: Academic SeasonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon