"ရွှေချိုး"
"ဟေ"
"ငါရှူရှူးပေါက်ချင်လို့"
"သွားပေါက်ပါလား"
"အဖော်လိုက်ခဲ့ပေးလေကွာ ငါတစ်ယောက်တည်းမသွားရဲတာမင်းသိရဲ့သားနဲ့"
"ငါဒီမှာပုံဆွဲနေတယ်မင်းဟာ့မင်းသွားတတ်အောင်သွားကြည့်စမ်းပါကွ.."
ဟင်္သာနှုတ်ခမ်းဆူလိုက်မိပြီးမျက်မှောင်လေးကျုံ့ချလိုက်မိတယ်။ခါတိုင်းသူ့အတွက်ဆိုမြေတောင်လှန်ချင်လှန်မည့်သူ..ကောင်းကင်ကိုတောင်မီးတက်ရှို့ချင်ရှို့မည့်သူက အခုတော့တစ်ယောက်တည်းသွားပါတဲ့လား..
"သွားလေဟေ့ကောင် တော်တော်ကြာထွက်ကျနေမှဒုက္ခဖြစ်ကုန်မယ်"
"ငါတစ်ယောက်တည်းမသွားရဲဘူးလို့"
"အိမ်သာကကျောင်းထဲမှာတင်ကိုမင်းဘာတွေကြောက်နေလဲ ဟမ် ကြောက်တတ်ရင်နှစ်ခါသေရမှာနော် သွား"
ပုံဆွဲစာရွက်ပေါ်အကြည့်ရောက်နေရင်းကတရားကချသေး၏။တစ်တွတ်တွတ်ပြောဆိုနေကြသည်ကိုဆရာမသိသွားမည်စိုးသည်ကြောင့်တစ်ယောက်တည်းပင်ထထွက်လာလိုက်ရသည်။
လူများတဲ့နေရာတွေရောက်ရင်ခေါင်းကအလိုလိုငုံ့သွားတတ်ပြီးကိုယ်ကလည်းအလိုလိုကျုံ့သွားတတ်ပါ၏။
"ဟူး...ငါတော်တော်လေ့ကျင့်ယူရအုံးမှာပဲ"
အေးစိမ့်စိမ့်ဖြစ်နေသည့်ရာသီဥတုနှင့်မလိုက်ဖက်စွာပင်သူ့မျက်နှာတစ်ဝိုက်ချွေးသီးလေးများပင်ထွက်ကာဖြင့်အောက်ကိုသာကြည့်အရှေ့ကိုမကြည့်ပါပဲအိမ်သာဘက်ကွေ့ဝင်သွားလိုက်ပြီးမှစိတ်သက်သာရာရသည့်အဖြစ်..
အိမ်သာအမြန်ဝင်ကိစ္စအမြန်ရှင်းပြီးတာနဲ့သူခပ်သုတ်သုတ်ပဲပြန်ထွက်ခဲ့လိုက်သည်။ရွှေချိုးအနားမရှိရင်ကိုလူကနုံးခွေသွားတော့မတက်..
!ဘုတ်!
"ဟင်.."
ရှေ့ကသွားနေတဲ့လူတစ်ယောက်ပိုက်ဆံအိတ်ပြုတ်ကျကျန်ခဲ့တာမြင်တော့အလျင်အမြန်ပဲကောက်ယူပြီးသူပြေးလိုက်သော်ငြား ထိုလူဟာခြေတံရှည်များနှင့်လှမ်းနေသည်ကြောင့်ခရီးကမတွင်..
YOU ARE READING
~မေတ္တာလုံ၍နွေးစေချင်~(On going)
Romance~မေတ္တာတွေဟာမခြုံခင်ကတည်းက လုံနေခဲ့ပြီးသား...~ 23.2.2023
