"Baby.."
"ဗျာ"
ဈာပနကနေပြန်လာကတည်းကသက္ကတစ်ယောက်သူ့အခန်းလေးထဲမှာပဲခွေနေခဲ့တော့သည်။မနေနိုင်တော့တဲ့အတွက်နန္ဒဇော်လိုက်ချလာတော့မှငုတ်တုတ်လေးထထိုင်လေရဲ့
"Baby နေမကောင်းဘူးလား"
သူ့လက်တွေ ရဲရဲနီနေတဲ့ပါးပြင်လေးနဲ့နှာဖူးကိုထိတွေ့လိုက်တာနဲ့သက္ကခန္ဓာကိုယ်ကသူ့ဆီပြိုလဲလာတယ်
"Baby"
"ဒီ့ထက်ပိုပြီးကာကွယ်ပေးခဲ့ရမှာကို..သားမလုပ်နိုင်ခဲ့ဘူး"
"ဟင်း....Babyလုပ်နိုင်တဲ့အတိုင်းအတာထိလုပ်ပေးခဲ့တာပဲလေ နောက်ပြီး ဒါကBabyအပြစ်မဟုတ်ပါဘူး Daddyအပြစ်ပါ အားလုံးကDaddyလုပ်ခဲ့တာတွေချည်းပဲ ဒါ့ကြောင့်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်အပြစ်ဖွဲ့ပြီးဝမ်းနည်းမနေနဲ့ ကြားလား"
"....."
"ကြားလားလို့Baby"
"ဟုတ်.."
"အင်း မငိုနဲ့တော့..ပြအုံး လဲ့နိုင်အမေကDaddyရဲ့သားလေးကိုရိုက်သွားတာကြည့်ရအောင် "
နီရဲနေတဲ့ပါးပြင်လေးကြောင့်စိတ်မကောင်းဖြစ်ရပေမယ့်စဥ်းစားကြည့်ရင်လဲ့နိုင်ကသာနစ်နာသူဖြစ်လို့သူစိတ်လျှော့ထားလိုက်ရတယ်
"အင်း ထားတော့ Daddyတို့လက်ပံကုန်းကိုလိုက်ရအုံးမယ်မလား "
"Daddyလိုက်ချင်လို့လား"
"လိုက်မလားလို့ ဟင်္သာအကြောင်းDaddyသိတယ် သားပြောပြလို့သူနားဝင်မှာမဟုတ်ဘူး Daddyကိုယ်တိုင်ရှင်းပြမှဖြစ်မယ် "
"အော်..ဒါဖြင့်လည်းလိုက်ခဲ့လေ Daddyပါတော့သားလည်းအဖော်ရတာပေါ့ ဒါပေမယ့် ဖြိုးခန့်လည်းလိုက်လာမှာပါ "
"ဟိုကလေးလား"
"အွန်း ရွှေချိုးတို့သူငယ်ချင်း"
"အင်းအင်း ခေါ်ခဲ့လိုက်လေ Daddyတို့အိမ်ကကားနဲ့ပဲသွားကြမယ် "
"ဟုတ် ဖြိုးခန့်ကိုသားလှမ်းပြောလိုက်မယ်"
"ကောင်းပြီ"
*******
"မင်းခန့် "
"ဟင်"
"ဗိုက်မဆာဘူးလား မနေ့ကတည်းကဘာမှမစားဘူး တစ်ခုခုစားလေ"
YOU ARE READING
~မေတ္တာလုံ၍နွေးစေချင်~(On going)
Romance~မေတ္တာတွေဟာမခြုံခင်ကတည်းက လုံနေခဲ့ပြီးသား...~ 23.2.2023
